Σ. Αναστασόπουλος: Βαρύ το κόστος της καθυστέρησης

Πριν από λίγα εικοσιτετράωρα μια φράση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, στην εναρκτήρια ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, περί στροφής 360 μοιρών με τους δανειστές, άναψε φωτιά στα social media. Μήπως όμως τελικά η γλώσσα λανθάνουσα του πρωθυπουργού έχει και μια δόση αλήθειας;

Ότι δηλαδή η χώρα κυνηγάει την ουρά της και βρίσκεται ξανά στο σημείο μηδέν απ' όπου ξεκίνησε έξι χρόνια πριν όταν εισήλθε στον φαύλο κύκλο της ύφεσης και πέντε αφότου μπήκε στα μνημόνια; Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Ελληνοαμερικάνικου Επιμελητηρίου (Amcham), Σίμο Αναστασόπουλο ,"η δημόσια διοίκηση δεν μεταρρυθμίστηκε, η δικαιοσύνη δεν επιταχύνθηκε, το φορολογικό σύστημα εξακολουθεί να παραμένει πολύπλοκο, πολυδαίδαλο με αποτέλεσμα ακόμη και σήμερα να μην εξασφαλίζεται η διαφάνεια".

Κι όμως το τίμημα της μέχρι σήμερα προσαρμογής, επειδή αυτή περιορίσθηκε στο δημοσιονομική σκέλος όπως υποστηρίζει ο πρόεδρος του Amcham και όχι στο σκέλος των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, ήταν βαρύ, με απώλεια πάνω από 1 εκατομμύριο θέσεις απασχόλησης, εσωτερική υποτίμηση και μείωση τουλάχιστον 30% των εισοδημάτων των Ελλήνων πολιτών.

Ο κ. Αναστασόπουλος, στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Euro2day.gr, αποδίδοντας τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, υποστηρίζει ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν ολοκλήρωσαν τη δουλειά, η κυβέρνηση Σαμαρά, πολύ πριν από την προκήρυξη των εθνικών εκλογών δεν συνέχισε, όπως λέει, τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια, ενώ ήδη έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος από τις εκλογές του Ιανουαρίου, οδηγώντας την οικονομία στην ύφεση.

Επίσης έχει επιδεινωθεί, όπως αναφέρει, η διαπραγματευτική θέση της ελληνικής πλευράς αφού τα όποια μέτρα ληφθούν σήμερα θα είναι δυσμενέστερα από ό,τι αν είχαν ληφθεί λίγους μήνες νωρίτερα.

Ακόμη και έτσι ο κ. Αναστασόπουλος τάσσεται αναφανδόν υπέρ της σύναψης μιας συμφωνίας, "μιας οποιασδήποτε συμφωνίας, με τους εταίρους δανειστές" όπως λέει, υποστηρίζοντας ότι "στην κατάσταση που είναι σήμερα η οικονομία, μια οποιαδήποτε συμφωνία είναι καλύτερη από το κόστος που έχει η μη συμφωνία και η παράταση της αβεβαιότητας."

Και συμπληρώνει: "Η πραγματική οικονομία έχει ξεπεράσει το χείλος του γκρεμού. Επισήμως η χώρα βρίσκεται σε ύφεση για δεύτερο τρίμηνο, ενώ το κόστος από την καθυστέρηση, που υπολογίζεται στα 3-5 δισ. ευρώ σήμερα, θα επιφέρει πρόσθετα μέτρα τα οποία θα είναι σαφώς δυσμενέστερα απ' το εάν η συμφωνία είχε κλείσει τρεις μήνες πριν."

Πάντως το κλείσιμο της συμφωνίας με τους δανειστές δεν συνεπάγεται κατά τον κ. Αναστασόπουλο άμεση εξομάλυνση της κατάστασης, ενίσχυση της ρευστότητας και επαναφορά της οικονομίας σε ρυθμούς ανάπτυξης.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η συμφωνία θα είναι το πρώτο βήμα προκειμένου να αποκατασταθεί λίγο η ηρεμία στις αγορές και να ανοίξει ο δρόμος για το επόμενο δύσκολο βήμα των διαπραγματεύσεων που είναι το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Όπως εκτιμά, το νέο πρόγραμμα θα συνοδευθεί από ένα νέο δάνειο 25-30 δισ. ευρώ και άρα με μέτρα, όπως λέει.

Οπότε το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι αν η νέα δανειακή σύμβαση θα περάσει από το ελληνικό αλλά και από τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια, με την ερώτηση του 1 εκατομμυρίου δολαρίων να παραμένει: "Αν το νέο μεταρρυθμιστικό πακέτο θα υλοποιηθεί".

Μέχρι σήμερα, όπως υποστηρίζει, οι περισσότερες μεταρρυθμίσεις και αυτές κυρίως που αφορούσαν το άνοιγμα των αγορών έμειναν στα χαρτιά και όσες υλοποιήθηκαν περιορίσθηκαν στη δημοσιονομική εξισορρόπηση και μόνο.

"Κάναμε", όπως λέει "τις υποχρεωτικές δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις για την επόμενη δόση και πετύχαμε τη δημοσιονομική εξισορρόπηση με πόνο και αίμα, αλλά δεν κάναμε τις υπόλοιπες μεταρρυθμίσεις που θα έφερναν την ανάπτυξη."

Γιατί απλά, όπως σημειώνει, στις διαπραγματεύσεις δεν καταθέσαμε καμία πρόταση πολιτικής λόγω αναποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης και του κακώς εννοούμενου πολιτικού κόστος. "Ο καθένας που είχε ένα κομματάκι της πίτας το προστάτευε, ασχέτως εάν αυτό το κομμάτι μίκραινε. Αυτή η προστασία οδήγησε στο να μην ανοίξουν οι αγορές και να μην αναπτυχθεί ο ανταγωνισμός που θα επέβαλε στις τιμές να υποχωρήσουν" συμπληρώνει. Αυτό πρέπει να αλλάξει, σημειώνει ο ίδιος.

"Ανεξαρτήτως της συμφωνίας με τους εταίρους, η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει. Αυτό απαιτεί θέληση από όλους τους κοινωνικούς εταίρους. Κυβέρνηση, επιχειρήσεις, πολίτες", αναφέρει. "Ανάπτυξη χωρίς να αλλάξει η δομή της δημόσιας διοίκησης, η ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης, χωρίς την εγκατάσταση ενός απλού και δίκαιου φορολογικού συστήματος, αλλά και με εργασιακές σχέσεις στο πνεύμα της εποχής όπου κινείται η Ευρώπη δεν θα υπάρξει", υποστηρίζει.

Ειδικότερα και σε ό,τι αφορά το ακανθώδες θέμα των μισθών, ο πρόεδρος του Amcham τάσσεται κατά της αύξησης του κατώτατου μισθού στην παρούσα συγκυρία υποστηρίζοντας πως "σήμερα πολλές ΜμΕ στηρίζουν τη λειτουργία τους στον μειωμένο κατώτατο μισθό και θα κλείσουν αν αυτός αυξηθεί ενώ θα δούμε αντίστοιχα και αύξηση της ανεργίας".

Σύμφωνα με τον ίδιο το μείζον αυτή τη στιγμή είναι η αύξηση της απασχόλησης, και πως μέσα από συγκεκριμένες πολιτικές - μέτρα θα επιτρέψει η ελληνική οικονομία στο ελληνικό δαιμόνιο να κτίσει τις νέες ΜμΕ που θα στηρίζονται στην καινοτομία και την εξωστρέφεια.

"Χρειάζεται να φτιάξουμε την παραγωγική μας βάση για να παράγουμε διεθνώς ανταγωνιστικά προϊόντα αλλά και ένα νέο αναπτυξιακό σχέδιο που θα επιτρέψει στον επιχειρηματικό κόσμο να δράσει", λέει ο ίδιος. Γιατί όπως υποστηρίζει η επιχειρηματικότητα που έχει επιζήσει σήμερα είναι ιδιαίτερα υγιής στην νοοτροπία αν όχι στα οικονομικά της, και δικαιούται την ευκαιρία.

Ωστόσο παραδέχεται πως τα διάφορου είδους συμφέροντα, επιχειρηματικά και άλλα, στην Ελλάδα δεν εθίχθησαν. Η επιχειρηματικότητα έχει αποκτήσει κακό όνομα από κρατικοδίαιτους και 'κακούς' επιχειρηματίες ενώ η δικαιοσύνη δεν αντιμετώπισε επαρκώς περιπτώσεις ασυνέπειας και απάτης ώστε να εδραιωθεί στην κοινωνία το αίσθημα της ισονομίας.

"Η έννοια της επιχειρηματικότητας και της δημιουργίας πλούτου, δεν λέω κέρδος, έχει χάσει την ουσία της και έχει γίνει καταδικαστέα. Όλοι μιλάμε για την αναδιανομή του πλούτου χωρίς να υπάρχει ο πλούτος καν. Κάποιος πρέπει να δημιουργήσει τον πλούτο και μετά να συζητήσουμε πώς θα τον αναδιανείμουμε" συμπληρώνει.

Πόσο εύκολο όμως είναι η Ελλάδα, η δημόσια διοίκηση, οι κυβερνώντες, οι πολίτες, επιχειρήσεις, να κάνουν switch off σε μια νοοτροπία δεκαετιών και να κάνουν restart; Ο κ. Αναστασόπουλος έχει σοβαρές επιφυλάξεις πόσο γρήγορα μπορεί να γίνει αυτό, τη στιγμή μάλιστα που όπως λέει η αλλαγή νοοτροπίας παίρνει τρεις γενιές και το βάρος πρέπει να δοθεί στην παιδεία που πρέπει να είναι ανταγωνιστική και να στηρίζεται στην αριστεία και στο καλό παράδειγμα.

Επειδή όμως αυτή η αλλαγή αργεί, όπως παραδέχεται, "οφείλουμε όλοι μας να προχωρήσουμε σε ενέργειες ώστε να δημιουργήσουμε σήμερα τις ευκαιρίες για να αναπτύξουμε τις ΜμΕ που με τη σειρά τους θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας".

Βέβαια αυτό που προέχει αυτή τη στιγμή είναι να κλείσει η συμφωνία όπως σημειώνει προκειμένου να μην χαθούνκαι άλλες επιχειρήσεις είτε γιατί θα κλείσουν, είτε γιατί θα αποχωρήσουν. Όλες οι επιχειρήσεις και δη οι ξένες επεξεργάζονται, όπως σημειώνει ο ίδιος, διάφορα σενάρια για την επόμενη ημέρα τους στην Ελλάδα είτε η χώρα παραμείνει στο ευρώ, είτε βγει, είτε επιλεγεί η λύση του διπλού νομίσματος.

Το πώς βλέπουν πλέον οι ξένοι επενδυτές την Ελλάδα και τις ελληνικές επιχειρήσεις θα το διαπιστώσει ιδιοίς όμμασι στις 9 και 10 Ιουνίου κατά τη διάρκεια του Επενδυτικού Forum που διοργανώνει το Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο σε συνεργασία με το Ελληνικό Χρηματιστήριο στη Νέα Υόρκη και στο οποίο θα συμμετάσχουν υψηλόβαθμα στελέχη από 29 εισηγμένες στο Χ.Α. επιχειρήσεις.

Πάντως όπως λέει, οι καλές εταιρείες εξακολουθούν να έχουν προοπτικές και οι επενδυτικές ευκαιρίες παραμένουν. Αυτό που αλλάζει είναι το περιβάλλον και η κρίση εμπιστοσύνης στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Ωστόσο εκτιμά ότι αυτό μπορούμε να το ανατρέψουμε προβάλλοντας τις ευκαιρίες και τις εταιρείες. "Προβάλλοντας" όπως σημειώνει "τη μεγαλύτερη ευκαιρία που υπάρχει αυτή τη στιγμή που δεν είναι άλλη από την ευκαιρία της επένδυσης σε διεθνώς ανταγωνιστικές εταιρείες με μειωμένες τιμές λόγω της συγκυρίας".

"Βεβαίως οι επενδυτές προσδοκούν μεγαλύτερες αποδόσεις για να αντισταθμίσουν το μεγαλύτερο ρίσκο, αλλά νομίζω ότι μπορούμε να προσφέρουμε σήμερα αυτό που αναζητά η διεθνής επενδυτική κοινότητα και ταυτοχρόνως να προβάλουμε τις προοπτικές των αξιόπιστων εταιρειών και της ελληνικής οικονομίας» τονίζει.

* Ο κ. Σίμος Αναστασόπουλος είναι πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου.