Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Τράπεζες: Μια απρόσμενη κεφαλαιακή βοήθεια!

Η σχέση με το Δημόσιο έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα επιζήμια για τις τράπεζες τα τελευταία χρόνια. Όμως, πλησιάζει η ώρα για να αλλάξει αυτό ή τουλάχιστον για να αμβλυνθεί. Το... μπόνους των συμφωνιών σε παράγωγα με το κράτος.

Τράπεζες: Μια απρόσμενη κεφαλαιακή βοήθεια!
Άλλοι το είχαν κάνει βούκινο (κάποιοι χρηματιστηριακοί κύκλοι) κι άλλοι το κρατούσαν κρυφό καμάρι.

Επειδή τίποτα δεν μένει κρυφό, καλό θα ήταν να το μάθουν περισσότεροι.

Ως γνωστόν, οι ελληνικές τράπεζες υπέστησαν μεγάλες ζημίες από τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους στην Ιστορία, γνωστή ως PSI Plus.

Οι ζημίες από τα κρατικά ομόλογα ανήλθαν σε 34 δισ. ευρώ περίπου και εκείνες από τα δάνεια προς κρατικές οντότητες σε 4 δισ. ευρώ.

Οι συνολικές απώλειες του συστήματος ανήλθαν σε 37,7 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 28,2 δισ. αφορούσαν τις επονομαζόμενες συστημικές τράπεζες.

Το «κούρεμα» ήταν της τάξεως του 78% περίπου της ονομαστικής έκθεσης που είχαν σε ελληνικό χρέος.

Όμως, οι δεσμοί των ελληνικών τραπεζών με το Δημόσιο δεν εξαντλούνται στα ομόλογα, στα δάνεια και στα έντοκα.

Ορισμένα πιστωτικά ιδρύματα έχουν συνάψει συμφωνίες ανταλλαγής επιτοκίων, νομισμάτων (swaps) και άλλες μορφές παραγώγων με το Δημόσιο.

Δεν είναι γνωστή η ονομαστική έκθεση των τραπεζών σε παράγωγα που έχουν συμβληθεί με το κράτος.

Τα ποσά είναι μεγάλα, πολύ πάνω από 10 δισ. ευρώ, αλλά δεν έχουν δημοσιοποιηθεί.

Μόνο ο «Τitlos» της Εθνικής, που είναι η μετεξέλιξη του περίφημου swap με την Goldman Sachs, ήταν κάπου 5 δισ. ευρώ πριν αναπροσαρμοστεί σε όρους αγοράς.

Όμως, πιο σημαντικό είναι η έκθεση των τραπεζών σε αυτά τα παράγωγα σε τιμές αγοράς, αν και σίγουρα τα ποσά είναι μικρότερα.

Γι’ αυτές τι θέσεις σε παράγωγα με το ελληνικό δημόσιο, οι τράπεζες βάζουν στην άκρη κεφάλαια, μειώνοντας τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας.

Όμως, υπάρχουν τρόποι να μειωθούν οι κεφαλαιακές ανάγκες τους από αυτήν την πηγή σε συνεργασία με το Δημόσιο.

Πόσο;

Δεν είναι εύκολο να πει κανείς.

Όμως, αν αποκτούσαν «μαξιλαράκια»-εγγυήσεις μέσω π.χ. χρεογράφων από το Δημόσιο, τότε θα μπορούσαν να μειώσουν τις κεφαλαιακές ανάγκες τους από τα συγκεκριμένα παράγωγα μέχρι το 50% περίπου.

Αν δηλαδή «απασχολούν» κεφάλαια ύψους 3 δισ. ευρώ γι' αυτόν τον σκοπό, θα μπορούν να «εξοικονομήσουν» τα μισά.

Δεν πρόκειται για μικρά ποσά και δεν είναι η Ελλάδα εκείνη που ανακαλύπτει την πυρίτιδα.

Οι πορτογαλικές τράπεζες έχουν κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με τις ελληνικές.

Κάλλιο αργά παρά ποτέ, όμως.

Με δεδομένες τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών και την πιθανή αύξηση των επισφαλειών, αν η ελληνική οικονομία συνεχίσει να απογοητεύει, η διαχείριση παθητικού-ενεργητικού στο τομέα των παραγώγων με το Δημόσιο μπορεί να κάνει τη διαφορά.

Γι’ αυτόν τον λόγο ο δραστικός περιορισμός των κεφαλαιακών αναγκών των πιστωτικών ιδρυμάτων που συνδέονται με τα παράγωγα συνιστά πολύ θετική εξέλιξη.


Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v