Δόση-δόση τον καημό μου…

Το μαρτύριο της σταγόνας θυμίζει η ιστορία με τις δόσεις κάθε φορά που η τρόικα έρχεται για έλεγχο. Όμως, η απεξάρτηση της χώρας από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ δεν θα έρθει χωρίς πρόσβαση στις αγορές και σχεδιασμό.

Δημοσιεύθηκε: 4 Απριλίου 2013 - 07:45

Dr Money

Οι πιστοί αναγνώστες της στήλης θα πρέπει να θυμούνται ότι είχαμε ταχθεί υπέρ της χρονικής επιμήκυνσης του προγράμματος προσαρμογής κατά 2 χρόνια, αλλά επικρίναμε το ντιλ που τελικά επιτεύχθηκε.

Κι αυτό γιατί ο επιπλέον χρόνος που δόθηκε για την παραγωγή πρωτογενούς πλεονάσματος ίσου με το 4,5% του ΑΕΠ το 2016 δεν συνοδεύθηκε από ανάλογη κατανομή των μέτρων λιτότητας.

Αντίθετα, η χώρα αναγκάστηκε να λάβει συνολικά μέτρα ύψους 11 δισ. ευρώ περίπου τη φετινή χρονιά για να μετατρέψει το εκτιμώμενο πρωτογενές έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης ίσο με 1-1,5% του ΑΕΠ το 2012 σε μικρό πρωτογενές πλεόνασμα το 2013.

Ήταν σαφές από τότε ότι η αναμενόμενη ανάκαμψη του τουρισμού και η πιθανή αύξηση των εξαγωγών σε αγαθά δεν θα ήταν ικανές να αντισταθμίσουν σε κάποιον ικανοποιητικό βαθμό τις δυσμενείς επιπτώσεις από τη μεγάλη εμπροσθοβαρή δημοσιονομική προσαρμογή στην οικονομική δραστηριότητα και από εκεί στο κρατικό έλλειμμα.

Στην προκειμένη περίπτωση ήρθαν να προστεθούν η αναμενόμενη επιβάρυνση από τα γεγονότα στην Κύπρο, η καθυστέρηση στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η μη καταβολή σημαντικού μέρους των οφειλομένων, π.χ. επιστροφές φόρων κ.τ.λ., στον ιδιωτικό τομέα.

Αν υποθέσει κανείς ότι οι ελληνικές εξαγωγές προς τη Μεγαλόνησο θα μειωθούν κατά 30% περίπου ή 300 εκατ. ευρώ, το ΑΕΠ θα μπορούσε να συρρικνωθεί κατά 500-600 εκατ. ευρώ φέτος από αυτήν την πηγή.

Ο λογαριασμός ανεβαίνει αν συνυπολογιστούν οι επιπτώσεις από άλλους παράγοντες, π.χ. επισκέψεις των Κυπρίων αδελφών στην Ελλάδα, τα κουρέματα των καταθέσεων σε Λαϊκή και Κύπρου, τους περιορισμούς στην ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων και άλλους.

Στο παρελθόν, πολύ πριν από την κρίση στην Κύπρο, είχαμε εξηγήσει με χαρτί και καλαμάρι γιατί το ελληνικό ΑΕΠ κινδύνευε να υποχωρήσει κάτω από τα 180 δισ. ευρώ φέτος έναντι 193-194 δισ. το 2012 και επίσημης εκτίμησης 184 δισ. ευρώ το 2013.

Αναμφισβήτητα, οι ανωτέρω εξελίξεις δυσκολεύουν τη σταδιακή επάνοδο της Ελλάδας στις αγορές, π.χ. ξεκινώντας με την έκδοση 12μηνου εντόκου γραμματίου που θα πουλιόταν κυρίως σε ξένους, και τη σταδιακή απεξάρτησή της από τη χρηματοδότηση της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.

Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι θα πρέπει να σταματήσουμε να αναζητούμε εναλλακτικούς τρόπους χρηματοδότησης του κράτους ώστε να μην πάρει η χώρα νέα μέτρα λιτότητας σε περίπτωση απόκλισης από τον δημοσιονομικό στόχο.

Στους τελευταίους θα μπορούσε να ενταχθεί η πληρωμή των εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων με μονοετή κρατικά ομόλογα.

Για να γίνουν πιο ελκυστικά τα τελευταία, η ονομαστική αξία θα μπορούσε να είναι 20% μεγαλύτερη από το εφάπαξ.

Αν κάποιος είχε λαμβάνειν εφάπαξ ύψους 10.000 ευρώ, θα έπαιρνε ομόλογο με ονομαστική αξία 12.000 ευρώ σε αυτήν την περίπτωση.

Ένας άλλος τρόπος θα ήταν η αποπληρωμή βεβαιωμένων οφειλών με κρατικά ομόλογα αντί ρευστού.

Αν π.χ. κάποιος έπρεπε να πληρώσει 50.000 ευρώ για βεβαιωμένες οφειλές προς το δημόσιο, θα μπορούσε να του ζητηθεί όπως δώσει το ίδιο ποσό για να αγοράσει ελληνικά ομόλογα αντί να πληρώσει με ρευστό.

Με αυτόν τον τρόπο, το κράτος θα μείωνε περισσότερο το χρέος του, αφού ένα ομόλογο με ονομαστική αξία 100.000 ευρώ που αγοράζεται με 50% έκπτωση ή 50.000 ευρώ συνεισφέρει περισσότερα στη μείωση του κρατικού χρέους.

Είναι σαφές ότι ολοένα και μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας αγωνιά για το αύριο καθώς η ύφεση δαγκώνει.

Οι ελεγκτές της τρόικας θα ζητήσουν πιθανόν νέα μέτρα σε λίγους μήνες για να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό σε περίπτωση σημαντικής απόκλισης από τον στόχο-έλλειμμα.

Υπό αυτήν την έννοια, τα όποια μαξιλάρια προκύψουν από εναλλακτικούς τρόπους χρηματοδότησης των δημόσιων οικονομικών είναι καλοδεχούμενα.

Κι αυτό γιατί βοηθούν στην αποτροπή της λήψης νέων μέτρων λιτότητας, που θα έφερναν την οικονομία σε ακόμη χειρότερη θέση, ενώ βάζουν σε πάγο, για λίγο τουλάχιστον, το μαρτύριο των δόσεων.

Ακόμη λοιπόν κι αν η χώρα δεν μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση στις αγορές για να χρηματοδοτηθεί, υπάρχουν άλλοι τρόποι για να το κάνει σε περιορισμένη κλίμακα.

Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.