Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς!

Xρειάστηκαν πάνω από 5 χρόνια ύφεσης, η αναδιάρθρωση του χρέους και η θέα της πόρτας που οδηγούσε εκτός ευρώ προτού τεθεί κι εδώ το δίλημμα που απασχολεί άλλες δυτικές χώρες.

Δημοσιεύθηκε: 1 Μαρτίου 2013 - 07:48

Dr Money

Στην Ελλάδα, μας άρεσε πάντοτε να τα έχουμε όλα ή καλύτερα να νομίζουμε ότι μπορούμε να τα έχουμε όλα.

Και διορισμούς των δικών μας στο δημόσιο και αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις που είχαν λίγη σχέση με την παραγωγικότητα και την απασχόληση αντίστοιχα αλλά και να πληρώνουμε λιγότερους φόρους.

Ήταν κάτι σαν τον τετραγωνισμό του οικονομικού κύκλου.

Όμως, για να συνεχιστεί θα έπρεπε το δημοσιονομικό έλλειμμα να χρηματοδοτείται απρόσκοπτα από τρίτους.

Από το β΄ τρίμηνο του 2010 κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.

Η προσφυγή στην Ε.Ε. και στο ΔΝΤ έφερε μεν νέα δάνεια, αλλά η εκταμίευσή τους συνδέεται με την υλοποίηση προαπαιτούμενων δράσεων που αναφέρονται στο μνημόνιο.

Αναμφισβήτητα, η Ελλάδα έχει διανύσει μεγάλο δρόμο από το πρωτογενές έλλειμμα των 20 δισ. ευρώ και πλέον το 2009 στα 2 δισ. ευρώ ή λιγότερα το 2012.

Όμως, η πληγωμένη ελληνική οικονομία έχει πολύ δρόμο ακόμη να διανύσει για να μπορέσουν τα έσοδα να υπερκεράσουν τις δαπάνες χωρίς τους τόκους κατά 8,5-9 δισ. ευρώ το 2016 και να χρηματοδοτείται άνετα από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ.

Υψηλόβαθμο στέλεχος του ΔΝΤ υπενθύμισε χθες κάτι που μεγάλο μέρος της κοινωνίας και αναμφισβήτητα η πλειονότητα των πολιτικών όλων των αποχρώσεων δείχνουν να αγνοούν.

Δεν μπορεί να θέλεις να έχεις έναν μεγάλο δημόσιο τομέα από τη μία πλευρά και να μη μαζεύεις περισσότερους φόρους για να τον χρηματοδοτήσεις από την άλλη, όταν τα δάνεια των πιστωτών είναι συγκεκριμένα.

Πρόκειται για ένα ξεκάθαρο δίλημμα, που έχει βρεθεί στο επίκεντρο των ιδεολογικών και πολιτικών παραθέσεων σε άλλες χώρες της Δύσης στο παρελθόν.

Όχι όμως στην Ελλάδα, όπου πολιτικοί και φορείς τάσσονται συνήθως υπέρ της αύξησης της κρατικών δαπανών αλλά και της μείωσης των φόρων.

Προφανώς και τα δύο μαζί δεν μπορούν να συνυπάρξουν επί μακρόν όταν δεν υπάρχει επαρκής χρηματοδότηση από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ και η ελληνική οικονομία παραμένει στο τούνελ της ύφεσης.

Επομένως, όλοι θα πρέπει να τοποθετηθούν απέναντι στο δίλημμα.

Μεγαλύτερο κράτος και περισσότεροι φόροι ή μικρότερο κράτος και λιγότεροι φόροι.

Είναι ένα δίλημμα που θα μπορούσαμε να το είχαμε αποφύγει αν η ελληνική οικονομία είχε μπει σε φάση ανάκαμψης ή τρίτοι χρηματοδοτούσαν τις επιπλέον δανειακές ανάγκες.

Όμως, ούτε το ένα συμβαίνει, ούτε το άλλο.

Παραδοσιακά, όλοι σχεδόν οι πολιτικοί έχουν προσπαθήσει να αποφύγουν το δίλημμα, μιλώντας για περιορισμό της δημόσιας σπατάλης και για πάταξη της φοροδιαφυγής.

Πρόκειται για δύο έννοιες που είναι δύσκολο να προσδιοριστούν ποσοτικά και συνήθως χρησιμοποιούνται για να μην τοποθετηθούν απέναντι στο δίλημμα για μεγαλύτερο κράτος και περισσότερους φόρους ή το αντίστροφο.

Δεν γνωρίζουμε ασφαλώς πόση σπατάλη υπάρχει στο δημόσιο.

Εκείνο που γνωρίζουμε είναι ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι οι πρωτογενείς δαπάνες της γενικής κυβέρνησης ανήλθαν στο 49% του ΑΕΠ το 2012, όσο δηλαδή ήταν το ποσοστό το 2009.

Σε ονομαστικά ποσά, οι πρωτογενείς δαπάνες μειώθηκαν στα 95 δισ. ευρώ πέρυσι από 112,8 δισ. το 2009.

Όμως, το ΑΕΠ υποχώρησε συγκριτικά περισσότερο, με αποτέλεσμα ο λόγος πρωτογενών δαπανών προς το ΑΕΠ να παραμείνει χοντρικά σταθερός.

Ούτε ασφαλώς γνωρίζουμε το μέγεθος της φοροδιαφυγής, που είναι δύσκολο να εκτιμηθεί.

Πάντως, τα έσοδα αυξήθηκαν στο 43,8% του ΑΕΠ πέρυσι από 38,3% το 2009.

Παρά την έντεχνη προσπάθεια των πολιτικών κομμάτων να αποφύγουν το δίλημμα για να μη δυσαρεστήσουν τους ψηφοφόρους, ίσως έχουν κάνει μια έμμεση τοποθέτηση επ' αυτού.

Η πλειονότητα φαίνεται να προτιμά τους φόρους από τις περισσότερες περικοπές κρατικών δαπανών για να αυξηθεί το πρωτογενές πλεόνασμα όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι.

Αν όμως είναι πράγματι έτσι, θα ήταν καλύτερο τα κόμματα να το πουν ξεκάθαρα στον λαό γιατί δεν μπορεί να θέλουν να είναι οι ίδιοι και παπάς και ζευγάς.

Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.