Θέλουμε τις επενδύσεις σε μεταλλεία;

Η κυβέρνηση, η κοινωνία και τα κόμματα θα πρέπει να αποφασίσουν αν θέλουν μεγάλες ξένες επενδύσεις στη χώρα ή όχι. Οι βανδαλισμοί στο εργοτάξιο μεταλλείου της Χαλκιδικής καθιστούν επιτακτική την απάντηση.

Δημοσιεύθηκε: 18 Φεβρουαρίου 2013 - 07:51

Dr Money

Θέλουμε τις επενδύσεις σε ορυχεία που προσφέρουν δουλειές, φέρνουν έσοδα από φόρους και royalties στο κράτος και ενισχύουν το ΑΕΠ, ή βάζουμε ως προτεραιότητα να μη θιγεί το περιβάλλον;

Αυτό είναι το ερώτημα στο οποίο θα πρέπει να απαντήσουμε αναφορικά με τα μεταλλεία εξόρυξης χρυσού και άλλων μετάλλων, π.χ. χαλκού, στη Χαλκιδική κι αλλού.

Σύμφωνα με περσινό στόρι του πρακτορείου Bloomberg, η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει ο μεγαλύτερος παραγωγός χρυσού στην Ευρώπη, ξεπερνώντας τη Φινλανδία που παρήγαγε 220.000 ουγκιές το 2011.

Δεν ήταν το μόνο.

Πριν από λίγο καιρό έπεσε στα χέρια μας μια παρουσίαση του τμήματος ανάλυσης της IBG σε ξένους επενδυτές, σύμφωνα με την οποία οι εξαγωγές χρυσού θα προσθέσουν 2% στο ΑΕΠ της Ελλάδας (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) μέχρι το 2016 και 4% μέχρι το 2018.

Τα ξαναθυμηθήκαμε όλα αυτά μετά τη γνωστοποίηση των βανδαλισμών που φέρονται να έκαναν κάπου 50 κουκουλοφόροι στο εργοτάξιο της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός (Hellas Gold) στις Σκουριές Χαλκιδικής.

Σημειωτέον ότι η Ελληνικός Χρυσός ανήκει σήμερα κατά 95% στην καναδική Eldorado Gold και κατά 5% στην Άκτωρ, αλλά έχει ιστορία που πάει πίσω στο 2003-2004.

Κι αυτό γιατί τότε απέκτησε τα δικαιώματα εκμετάλλευσης και εξόρυξης σε περιοχές της Χαλκιδικής από το κράτος έναντι 11 εκατ. ευρώ. Δικαιώματα που το δημόσιο είχε αποκτήσει από την ελληνική εταιρεία μεταλλείων, θυγατρική της καναδικής TVX Gold, αντί του ίδιου ποσού λίγο καιρό πριν.

Η τελευταία κήρυξε πτώχευση, εγκαταλείποντας την επένδυση μετά από δικαστική απόφαση η οποία κήρυττε τα δικαιώματα παράνομα και άκυρα, επικαλούμενη περιβαλλοντικούς λόγους και τις έντονες αντιδράσεις τοπικών φορέων και περιβαλλοντικών οργανώσεων.

Η μητρική TVX Gold φέρεται να είχε ξοδέψει πάνω από 250 εκατ. δολάρια στο ελληνικό πρότζεκτ, τα οποία πήγαν στράφι, δυσφημώντας την Ελλάδα ως επενδυτικό προορισμό διεθνώς.

Οι υπέρμαχοι της σημερινής επένδυσης τονίζουν ότι μπορούν να δημιουργηθούν πάνω από 5.000 άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας στα ορυχεία της Χαλκιδικής σε πλήρη ανάπτυξη, αποσυμπιέζοντας το υψηλό ποσοστό ανεργίας.

Επίσης, αναφέρουν ότι το κράτος θα εισπράξει εκατοντάδες εκατ. ευρώ σε φόρους και royalties, ενώ η εταιρεία των μεταλλείων θα δώσει επίσης λεφτά στις τοπικές κοινωνίες.

Ο εκπρόσωπος της Eldorado Gold στην Ελληνικός Χρυσός έχει αναφέρει στο παρελθόν ότι η εταιρεία θα επενδύσει πάνω από 1 δισ. ευρώ στη χώρα τα επόμενα χρόνια.

Aπό την άλλη πλευρά, πολλοί ντόπιοι και άλλοι θεωρούν ότι η πλήρης ανάπτυξη των μεταλλείων θα υποβαθμίσει την ποιότητα ζωής μακροπρόθεσμα, καταστρέφοντας εκατοντάδες στρέμματα δάσους και μολύνοντας πιθανόν τους υδροφόρους ορίζοντες.

Επιπλέον, η πλήρης λειτουργία των ορυχείων θα πλήξει τον τουρισμό.

Φυσικά, υπάρχουν οι επαγγελματίες «περιβαλλοντολόγοι» που ενδιαφέρονται κυρίως να μην γίνει η επένδυση παρά οτιδήποτε άλλο, όμως δεν αναφερόμαστε σε αυτούς.

Σίγουρα, αλλιώς βλέπει κανείς το θέμα ένας κάτοικος της περιοχής που έχει δουλειά κι αλλιώς ένας άλλος που δεν έχει δουλειά ή κάποιος τρίτος που δεν μένει εκεί.

Όμως, έχουμε πλέον φθάσει στο σημείο ως χώρα και ως τοπικές κοινωνίες να μην έχουμε την πολυτέλεια να βάζουμε εμπόδια σε τέτοιες επενδύσεις.

Σίγουρα θα ήταν καλύτερα αν μπορούσαν να γίνουν επενδύσεις ανάλογου βεληνεκούς και επιπτώσεων στην εθνική οικονομία σε άλλους τομείς πιο φιλικούς προς το περιβάλλον.

Όμως, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στη συγκεκριμένη περιοχή, όπου εξορύξεις μετάλλων είναι γνωστές από την αρχαία εποχή.

Επομένως, εκείνο στο οποίο θα πρέπει να δοθεί βάρος είναι οι μελέτες για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις να είναι όσο πιο άρτιες γίνεται και να δεσμεύονται οι υποψήφιοι επενδυτές ότι θα τις ακολουθήσουν κατά γράμμα.

Υπό αυτήν την έννοια, η επένδυση για χρυσό και άλλα μέταλλα στις συγκεκριμένες περιοχές της Χαλκιδικής, π.χ. Σκουριές, Ολυμπία, θα πρέπει να προχωρήσει, αλλά με πλήρη σεβασμό στο περιβάλλον, κατά την ταπεινή μας άποψη.

Η Ελλάδα δεν μπορεί να υπομείνει τη δυσφήμηση μιας νέας αποχώρησης ξένης εταιρείας από ελληνική επένδυση, όπως η TVX Gold, μία δεκαετία πριν.

Αντίθετα, χρειάζεται τη διαφήμιση της χώρας με τη μεγαλύτερη παραγωγή χρυσού στην Ευρώπη.

Dr. Money

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ HELLENIC GOLD

Στην αρχική μετοχική σύνθεση της Ελληνικός Χρυσός συμμετείχαν η European Goldfields του ρουμάνου Φράνκ Τίμις, η κατασκευαστική Ακτωρ με 35% και άλλοι. Μερικά χρόνια αργότερα, η Ακτωρ πούλησε το 30% της Ελληνικός Χρυσός στην European Goldfields με αντάλλαγμα το 19,36% της τελευταίας ενώ διατήρησε το 5% της εταιρείας. Η Ελληνικός Χρυσός αποτιμήθηκε μερικές εκατοντάδες εκατ. ευρώ έναντι μόλις 11 εκ. ευρώ που είχε εξαγορασθεί το 2004.
Η εξαγορά της European Goldfields από την καναδική Eldorado Gold αντί 2,5 δισ. δολαρίων που ολοκληρώθηκε στις αρχές του 2012 εξηγεί γιατί η Eldorado κατέχει σήμερα το 95% της Ελληνικος Χρυσός και η Ακτωρ το 5%.

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.