H «παρεξηγημένη» ρευστότητα!

Η κυβέρνηση, πολλοί επιχειρηματίες και πολίτες έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους για ανάκαμψη της οικονομίας στην ενίσχυση της ρευστότητας. Όμως, το μικρό καλάθι είναι προτιμότερο από το μεγάλο.

Δημοσιεύθηκε: 10 Ιανουαρίου 2013 - 07:57

Dr Money

Ένα από τα επιχειρήματα που επισείουν οι κυβερνητικοί παράγοντες για να δικαιολογήσουν την αισιοδοξία τους αναφορικά με την πορεία της οικονομίας τη φετινή χρονιά είναι η αναμενόμενη ενίσχυση της ρευστότητας.

Παρότι αρκετοί ακαδημαϊκοί οικονομολόγοι θα επιχειρηματολογούσαν ότι η ρευστότητα, και ειδικότερα η πιστωτική επέκταση, ακολουθεί και δεν προηγείται της ανάκαμψης της οικονομίας, ας δεχθούμε τη λογική του επιχειρήματος.

Σύμφωνα λοιπόν με τους θιασώτες του επιχειρήματος, προεξάρχοντος του υπουργού οικονομικών Γ. Στουρνάρα, περισσότερα λεφτά θα μπουν στην οικονομία από αυτά που θα βγουν μέσω της συνεχιζόμενης δημοσιονομικής αφαίμαξης.

Πόσα λεφτά όμως θα «βγουν» από την οικονομία;

Κυβερνητικά στελέχη αναφέρονται συνήθως στο καθαρό ποσό των δημοσιονομικών παρεμβάσεων, που ανέρχεται σε 9,4 δισ. ευρώ περίπου.

Όμως, άλλοι θεωρούν ότι το σωστό νούμερο είναι τα 11 δισ. ευρώ περίπου, που αντιπροσωπεύει το ακαθάριστο ποσό των συνολικών παρεμβάσεων τη φετινή χρονιά.

Ασχέτως του ποιου από τα δύο νούμερα επιλέγει κανείς -προσωπικά θεωρώ ότι τα 11 δισ. ευρώ είναι το σωστό-, θα πρέπει να αποφασίσει τι επίπτωση έχει στην οικονομία.

Αναφερόμαστε στον επονομαζόμενο δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή.

Η υπόθεση εργασίας της κυβέρνησης και της τρόικας είναι ότι ο ανωτέρω πολλαπλασιαστής ισούται με 1.

Επομένως, το ΑΕΠ μειώνεται όσο το σύνολο των μέτρων λιτότητας.

Όμως, υπάρχουν αρκετοί που αμφισβητούν κατά πόσον ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής είναι 1, υποστηρίζοντας ότι είναι μεγαλύτερος.

Αν έχουν δίκιο, τότε η επίπτωση των δημοσιονομικών παρεμβάσεων στην οικονομία θα είναι μεγαλύτερη, π.χ. 13,2 δισ. ευρώ αν ο πολλαπλασιαστής είναι 1,2.

Από την άλλη πλευρά, οι δόσεις της Ε.Ε. και του ΔΝΤ προς τη χώρα αναμένεται να ενισχύσουν τη ρευστότητα και δυνητικά να έχουν κάποια θετική επίδραση στο οικονομικό προϊόν.

Η αναμενόμενη αποπληρωμή σημαντικού μέρους των οφειλών του δημοσίου προς ιδιώτες στο εσωτερικό, π.χ. προμηθευτές κ.ά., θεωρείται από πολλούς η πιο σημαντική ένεση ρευστότητας στην οικονομία.

Όμως, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μεταφραστεί σε επενδύσεις μετά την αποπληρωμή των όποιων υποχρεώσεων προς το κράτος, τα ασφαλιστικά ταμεία, τις τράπεζες κ.ά.

Θα βελτιωθεί λοιπόν η ρευστότητα, αλλά είναι αμφίβολο ποια θα είναι η επίδραση στην οικονομική δραστηριότητα.

Απομένει λοιπόν η ανακεφαλαιοποίηση των «συστημικών» τραπεζών, που σε πολύ μεγάλο βαθμό θα καλυφθεί από τα δανεικά του πανευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης (EFSF).

Αν όμως το παράδειγμα των ιρλανδικών τραπεζών που ανακεφαλαιοποιήθηκαν δείχνει κάτι, αυτό είναι ότι όλοι θα πρέπει να κρατάνε μικρό καλάθι.

Από τη μία πλευρά, θα είναι το κόσκινο από το οποίο θα περνάνε οι τράπεζες όλα τα δάνεια και από την άλλη η διαφαινόμενη ισχνή ζήτηση για χρηματοδότηση επιχειρήσεων από τον ιδιωτικό τομέα.

Όμως, το μεγάλο ερωώτημα είναι οι δείκτες ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος.

Κι αυτό γιατί η ανακεφαλαιοποίηση δεν πρόκειται να έχει καμία δραστική επίδραση στη ρευστότητά τους αν δεν συνοδευθεί είτε από αυξημένη έκθεση του ευρωσυστήματος στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα είτε από αύξηση των εγχώριων καταθέσεων.

Νομίζουμε ότι κανένας σώφρων άνθρωπος δεν θα περίμενε το πρώτο.

Επομένως, όλο το ενδιαφέρον στρέφεται στο μέτωπο των καταθέσεων, όπου υπάρχουν ενθαρρυντικά σημάδια.

Οι καταθέσεις των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων ενισχύονται συνεχώς από τον περασμένο Ιούνιο, όταν έπεσαν στα 150,7 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα να ανέλθουν σε 156 δισ. τον περασμένο Νοέμβριο, με την τάση να παραμένει ανοδική.

Αν σκεφθεί κανείς ότι οι ανωτέρω καταθέσεις ανέρχονταν σε 166 δισ. ευρώ τον Απρίλιο του 2012, τότε μπορεί να υποθέσει ότι υπάρχουν περιθώρια αύξησής τους κατά αρκετά δισ. ευρώ τους επόμενους μήνες.

Δεν αποκλείεται λοιπόν η αύξηση των καταθέσεων να δώσει τα περιθώρια στα πιστωτικά ιδρύματα να αυξήσουν τη χρηματοδότησή τους προς την οικονομία στο μέτρο που υπάρχει υγιής ζήτηση και η ΕΚΤ δεν αρχίσει να ζητά να περιορίσουν τον δανεισμό τους από το ευρωσύστημα.

Και πάλι όμως, η λογική υπαγορεύει να μην κρατά κανείς μεγάλο καλάθι όσον αφορά την ενίσχυση της ρευστότητας και τις επιπτώσεις της στην οικονομία.

Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.