Τα ελληνικά «ασημικά» στη μέγγενη!

Η ιστορία με τα κρατικά λαχεία και τον ΟΠΑΠ επιβεβαιώνει εκείνους που ισχυρίζονται ότι υπάρχει κίνδυνος τα έσοδα από τα «ασημικά» να μην φθάσουν, ενεργοποιώντας την σχετική ρήτρα αυτοματισμού.

Δημοσιεύθηκε: 13 Δεκεμβρίου 2012 - 07:46

Dr Money

Δεν πάει πάρα πολύς καιρός από τότε που προεξέχοντα, νυν κυβερνητικά στελέχη όπως ο υπουργός οικονομικών κ.Στουρνάρας και ο υφυπουργός ανάπτυξης κ.Μηταράκης υποστήριζαν σε άρθρα τους ότι η Ελλάδα είναι μια υπερχρεωμένη αλλά πλούσια χώρα.

Σε αντίθεση με άλλους που δικαιολογούσαν τον χαρακτηρισμό «πλούσια χώρα» επικαλούμενοι τα μεγάλα, υποτίθεται, κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου που διαθέτει η Ελλάδα στο υπέδαφός της, αυτοί αναφερόντουσαν σε κάτι άλλο.

Στη μεγάλη ανεκμετάλλευτη ακίνητη περιουσία του δημοσίου και κατ’ επέκταση τις ιδιωτικοποιήσεις.

Δεν ήταν οι μόνοι.

Ισως ήταν ένας από τους λόγους που οι δανειστές έβαλαν τον πήχη για τα «ελληνικά ασημικά» στα 50 δισ. ευρώ τον Μάρτιο του 2010 μέσα σε λίγα χρόνια.

Δεν χρειάσθηκαν φυσικά πάνω από ελάχιστους μήνες για να διαπιστώσουν ότι είχαν πέσει έξω καθότι άλλο πράγμα η θεωρία κι άλλο η πράξη.

Ο στόχος των 50 δισ. ευρώ μετακινήθηκε στο 2020.

Παρ’ όλα αυτά για λόγους που κάποτε θα μάθουμε όταν ήλθε η ώρα για το 2ο Μνημόνιο στις αρχές του 2012, ο πήχης για τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις τοποθετήθηκε ψηλά, κάπου μεταξύ 23 και 25 δισ. ευρώ-αν θυμόμαστε καλά- μέχρι και το 2015.

Ευθύνονται οι δανειστές, βασικά η ΕΕ, επειδή δεν ήθελαν να καλύψουν με νέα δάνεια το χρηματοδοτικό κενό που θα δημιουργείτο στο δεύτερο ελληνικό πρόγραμμα;

Ευθύνετο η ελληνική πλευρά και δη η τότε ηγεσία του ΤΑΙΠΕΔ που δεν ήθελε να δει την πραγματικότητα, όπως ισχυρίζονται άλλοι;

Δεν το γνωρίζουμε. Το πιθανότερο είναι ότι ευθύνες υπάρχουν και στις δυο πλευρές.

Όμως, εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα αφού η νέα συμφωνία βάζει τον πήχη σε πιο ρεαλιστικά επίπεδα, κοντά στα 11 δισ. ευρώ μέχρι τα τέλη του 2016.

Οι μεθοδεύσεις στο θέμα της άδειας για τα κρατικά λαχεία στις οποίες αναφέρθηκε το euro2day, επιβεβαιώνουν εκείνους που ισχυρίζονται ότι θα είναι από δύσκολο έως πολύ δύσκολο να πιαστεί ο χαμηλότερος στόχος των 11 δισ. ευρώ τα επόμενα χρόνια.

Αν μάλιστα οι ιδιωτικοποιήσεις εξελιχθούν σε ελληνική υπόθεση, υπο την έννοια ότι ενδιαφέρον δείχνουν κυρίως εγχώριες επιχειρήσεις που δανείζονται από τις ελληνικές τράπεζες για να «χτυπήσουν» τα προς πώληση περιουσιακά στοιχεία, το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο.

Η διαφορά με το παρελθόν είναι ότι αυτή την φορά οι δανειστές ζητούν να καλυφθεί το μισό της όποιας απόκλισης του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων με αυτόματες περικοπές δαπανών.

Προφανώς, θέλουν να βάλουν μεγαλύτερη πίεση στην ελληνική πλευρά να κινηθεί ταχύτερα.

Όμως, από την άλλη πλευρά ελλοχεύει ο κίνδυνος της εμβάθυνσης της ύφεσης και του εκτροχιασμού του προγράμματος αν η σχετική ρήτρα ενεργοποιηθεί.

Πρόκειται για μια δύσκολη εξίσωση που δεν έχει εύκολη λύση. Αν τελικά έχει λύση.

Αναμφισβήτητα, τυχόν μείωση έως εξάλειψη του ρίσκου εξόδου της χώρας από το ευρώ στο μέλλον θα είχε ευεργετικές συνέπειες για το πρόγραμμα.

Όμως, πιθανόν θα χρειασθεί να περάσει άλλος ένας χρόνος περίπου για να πεισθούν οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές ότι η Ελλάδα θα παραμείνει μέλος της ευρωζώνης.

Δεν είναι όμως το μόνο εμπόδιο. Υπάρχουν κι άλλα στα οποία θα αναφερθούμε στο μέλλον.

Η αγορά μπορεί να έχει βραχεία μνήμη αλλά οι επενδυτές που έχουν καεί κάπου δεν το ξεχνούν.

Μέχρι τότε το ενδιαφέρον από το εξωτερικό για τα «ελληνικά ασημικά» εντός της χώρας θα παραμείνει φιλολογικό και αν εκφρασθεί θα είναι με τιμήματα που αντανακλούν το αυξημένο ρίσκο και πιθανόν μη αποδεκτά από πολιτικής σκοπιάς.

Καλώς ή κακώς, ΟΠΑΠ δεν θα υπάρχουν πάντοτε για να σώζουν την παρτίδα κάθε φορά που γίνεται μια ιδιωτικοποίηση, αγνοώντας πιθανόν τα συμφέροντα όλων των μετόχων όπως φαίνεται ότι συνέβη με τα κρατικά λαχεία.

Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.