Το φορονομοσχέδιο των δανειστών

Οι εκπρόσωποι των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης μπορούν να διαφωνούν σε επιμέρους σημεία του νέου φορολογικού νομοσχεδίου, όμως από πίσω τους είναι οι άνθρωποι με τα κομπιουτεράκια.

Δημοσιεύθηκε: 3 Δεκεμβρίου 2012 - 07:50

Dr Money

Δεν θα θέλαμε να είμαστε στη θέση του αρμόδιου υφυπουργού οικονομικών για φορολογικά θέματα, κ. Μαυραγάνη.

Κι αυτό γιατί είμαστε πεπεισμένοι ότι το φορολογικό νομοσχέδιο που η κυβέρνηση θέλει να φέρει στη Βουλή δεν τον εκφράζει σε μεγάλο βαθμό, αλλά παρ' όλα αυτά θα πρέπει να το υποστηρίξει.

Για την ακρίβεια, δεν εκφράζει ούτε τις επιθυμίες, ούτε τις απόψεις τόσο του ιδίου όσο κι όλων εκείνων στο κόμμα του που επέκριναν μετά βδελυγμίας πριν από λίγα χρόνια παλαιότερα φορομπηχτικά νομοσχέδια.

Ήταν η εποχή όπου η Ν.Δ. επέκρινε την πολιτική της υπερβολικής λιτότητας και το ακολουθούμενο μίγμα οικονομικής πολιτικής με βάση τη βαρύτερη φορολογία, επιτείνοντας την ύφεση και γονατίζοντας την ατμομηχανή της οικονομίας, τον ιδιωτικό τομέα.

Όμως, όλα αυτά έχουν μια εξήγηση.

Το φορολογικό νομοσχέδιο, που οι δανειστές (βλέπε δήλωση του Eurogroup) αποκαλούν φορολογική μεταρρύθμιση, είναι προαπαιτούμενο μαζί με την επαναγορά ομολόγων για την καταβολή των επόμενων δόσεων και την ενεργοποίηση των πρωτοβουλιών για τη μείωση του δημόσιου χρέους.

Για την κυβερνητική πλειοψηφία, ο σκοπός, δηλαδή οι δόσεις και η μείωση του χρέους, αγιάζει τα μέσα.

Ως εκ τούτου, οι επιπτώσεις του νομοσχεδίου τις οποίες θα αισθανθούν στην τσέπη τους εκατομμύρια νοικοκυριά τους επόμενους μήνες, περνάνε σε δεύτερη μοίρα.

Άλλωστε, δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά από τη στιγμή όπου αποδέχτηκαν τη λογική που θέλει οι επαίτες να μην έχουν επιλογή.

Για τους δανειστές που έχουν το πάνω χέρι δεν υπήρξε ποτέ ζήτημα.

Ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα του προϋπολογισμού θα έπρεπε να επιτευχθεί πάση θυσία, για να μη χρειαστεί να ξαναβάλουν το χέρι στην τσέπη για την Ελλάδα και να έχουν πολιτικά προβλήματα στις χώρες τους.

Η αύξηση των εσόδων ήταν μονόδρομος, παρά την παρατεταμένη, βαθιά ύφεση της ελληνικής οικονομίας και απλώς βαφτίστηκε φορολογική μεταρρύθμιση.

Πρόκειται για τελείως ανόητη αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης της χώρας, όμως η τρόικα καθορίζει το περίγραμμα και τους στόχους.

Οι υπηρεσιακοί παράγοντες και οι εκπρόσωποι των τριών κομμάτων μπορούν να ερίζουν για επιμέρους μέτρα του νομοσχεδίου, π.χ. το αφορολόγητο για τα παιδιά, όμως όλοι γνωρίζουν την αλήθεια.

Όλοι αυτοί μπορούν να ανακατέψουν την τράπουλα, και αυτή υπό ορισμένες προϋποθέσεις, αλλά δεν μπορούν να μετακινήσουν τα γκολπόστ.

Κοινώς, τα περιθώρια ελιγμών από την ελληνική πλευρά είναι περιορισμένα αφού κουμάντο κάνουν οι άνθρωποι της τρόικας με τα κομπιουτεράκια, που βρίσκονται από πίσω, κοστολογώντας κάθε φορολογικό μέτρο.

Είναι κάτι που πολλοί ίσως υποψιάζονται.

Επομένως, η κυβέρνηση φέρνει μεν το φορολογικό νομοσχέδιο στη Βουλή, αλλά η σφραγίδα και ο ουσιαστικός έλεγχος ανήκουν στους δανειστές.

Γι’ αυτό δεν θεωρούμε τυχερό τον αρμόδιο υφυπουργό οικονομικών, που προφανώς άλλα είχε στον νου του να κάνει όταν ακόμη η Ν.Δ. δεν ήταν στην κυβέρνηση.

Το φορολογικό νομοσχέδιο είναι των δανειστών και το ανακάτεμα της τράπουλας των Ελλήνων.

Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.