«Ισοδύναμο κούρεμα» και... τουμπεκί

Από τη στιγμή που η Ελλάδα δεν μπορεί να επηρεάσει ή να εκβιάσει αποφάσεις για το κούρεμα του δημόσιου χρέους προς όφελός της, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι κάτι άλλο.

Δημοσιεύθηκε: 19 Νοεμβρίου 2012 - 07:56

Dr Money

Tην τελευταία και μοναδική φορά που αναφερθήκαμε στο θέμα του χρόνου εκταμίευσης της περίφημης δόσης των 31,3 δισ. ευρώ, μετά την εκ νέου διάψευση των προσδοκιών - ελπίδων κυβερνητικών στελεχών, είχαμε τονίσει τα κάτωθι:

Η απόφαση για την εκταμίευση θα ληφθεί στο eurogroup της 19ης Νοεμβρίου και η δόση θα δοθεί στις αρχές Δεκεμβρίου.

Όλα δείχνουν ότι μάλλον κάπως έτσι θα εξελιχθούν τα πράγματα, έστω κι αν η ημερομηνία ήταν η 20ή και όχι η 19η, επιβεβαιώνοντας ότι ο Ύψιστος ξέρει περισσότερα από τους λαλίστατους κυβερνητικούς αγγέλους.

Εν πάση περιπτώσει, όλα δείχνουν ότι η λύση που θα δοθεί στο ζήτημα της φερεγγυότητας του ελληνικού χρέους, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την εκταμίευση, θα είναι προϊόν συμβιβασμού του ΔΝΤ και του Βερολίνου.

«Κούρεμα» στα διακρατικά δάνεια που έχει δώσει η Ε.Ε. στην Ελλάδα συνολικού ύψους 52,9 δισ. ευρώ δεν πρόκειται να υπάρξει σε αυτήν τη φάση, όπως έχει γίνει σαφές εδώ και καιρό.

Τι θα γίνει στο μέλλον με το «κούρεμα» είναι μια άλλη ιστορία, όπως φρόντισε να μας υπενθυμίσει πρόσφατα ο πρόεδρος της Bundesbank και πρώην οικονομικός σύμβουλος της Α. Μέρκελ.

Όμως, για να σωθούν τα προσχήματα, οι ενέργειες, π.χ. μείωση επιτοκίων, επέκταση χρόνου αποπληρωμής κ.τ.λ., που θα συναποφασιστούν με το ΔΝΤ για να υποχωρήσει το ελληνικό δημόσιο χρέος κάτω από το 120% του ΑΕΠ, θα παρουσιαστούν ως «ισοδύναμο κούρεμα».

Αυτό επιβάλλει ο επικοινωνιακός χειρισμός του θέματος από τους δανειστές.

Όμως, η αγορά είναι σε θέση να ξεχωρίζει το ορίτζιναλ κούρεμα από την απομίμηση.

Επομένως, για την Ελλάδα λίγα πράγματα θα αλλάξουν, πέραν της ύπαρξης μιας εύσχημης δικαιολογίας από τους πιστωτές για την αποδέσμευση της δόσης - δόσεων του 2012.

Αναμφισβήτητα, η εκ νέου δυνατότητα δανεισμού της χώρας από τις αγορές με ανεκτά επιτόκια έχει μεγάλη σημασία.

Υπό αυτήν την έννοια, η δραστική μείωση του λόγου δημοσίου χρέους προς το ΑΕΠ τα επόμενα χρόνια είναι απαραίτητη.

Όμως, η λογιστική μείωση του χρέους δεν είναι το ίδιο πράγμα.

Για την ελληνική πλευρά, το επιδιωκόμενο θα πρέπει να είναι η συνύπαρξη δημόσιου χρέους που θα είναι χαμηλότερο από 120% του ΑΕΠ το 2020 και παραγωγής πρωτογενών πλεονασμάτων γενικής κυβέρνησης ίσων με 2% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο από το 2014-2015 και μετά.

Κι αυτό γιατί δεν πρέπει η δημοσιονομική πειθαρχία να γίνει εμπόδιο στην ανάπτυξη μεσοπρόθεσμα, διοχετεύοντας υπερβολικά πολλούς πόρους στα τοκοχρεολύσια.

Κάτι τέτοιο προϋποθέτει πολύ μεγαλύτερη μείωση του δημόσιου χρέους από τα 40-50 δισ. ευρώ, που φέρεται να ζητούσε το ΔΝΤ από την Ε.Ε.

Χοντρικά, θα θεωρούσαμε ότι είναι πιο κοντά στα 80 δισ. ευρώ, για τα οποία μιλούσε πρόσφατη έκθεση της Goldman Sachs.

Όμως, δεν είναι στο χέρι της χώρας να επιβάλει ή να εκβιάσει καταστάσεις σε αυτήν τη φάση.

Επομένως, η καλύτερη τακτική είναι το «τουμπεκί ψιλοκομμένο», που λέει ο λαός, μέχρις ότου παραχθεί πρωτογενές πλεόνασμα και το εξωτερικό ισοζύγιο γίνει λιγότερο ελλειμματικό.

Έστω κι αν αυτό προϋποθέτει την κατάποση του ισοδύναμου κουρέματος ως λύση-λύτρωση για το χρέος βραχυπρόθεσμα.

Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.