Στη Δωδώνη, η Ελλάδα αναστενάζει! (upd)

Η πώληση της γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη σε ρωσοελληνική κοινοπραξία και οι έντονες διαμαρτυρίες που τη συνοδεύουν δείχνουν τις δυσκολίες των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα. Η αντίδραση και η απάντηση.

Δημοσιεύθηκε: 10 Οκτωβρίου 2012 - 07:50

Τελ. Ενημ.: 10 Οκτωβρίου 2012 - 15:00

Dr Money

Η πώληση της γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη σε κοινοπραξία ρωσικών και ελληνικών συμφερόντων -κυρίως όμως ρωσικών, αφού η αναλογία είναι 90% προς 10%- δείχνει τις δυσκολίες και τα εμπόδια που παρόμοια ντιλ θα αντιμετωπίσουν στην Ελλάδα τους επόμενους μήνες και ίσως χρόνια.

Ας ξεκινήσουμε όμως από ορισμένα πράγματα που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας μέχρι στιγμής.

Mερικοί βασικοί μέτοχοι μιας μεγάλης ρωσικής γαλακτοβιομηχανίας, που ήταν εισηγμένη σε ξένο χρηματιστήριο (της Νέας Υόρκης), αποφάσισαν να την πουλήσουν πριν από μερικά χρόνια στην Pepsico αντί μερικών δισ. δολαρίων.

Με μαγιά ένα σημαντικό μέρος των κεφαλαίων που εισέπραξαν αποφάσισαν να συστήσουν επενδυτικό fund που θα προχωρούσε σε εξαγορές εταιρειών με ελκυστικά χαρακτηριστικά σε διάφορες χώρες.

Το αν οι εξαγορές του fund είναι στρατηγικού χαρακτήρα, δηλαδή μακροχρόνιας επένδυσης, η πιο βραχυχρόνιου ορίζοντα, π.χ. 5 χρόνια, κατά τα πρότυπα των private funds, είναι δύσκολο να το πει κανείς.

Κι αυτό γιατί η «ζωή» της ρωσικής επενδυτικής εταιρείας είναι ολίγων χρόνων και επομένως δεν υπάρχει δείγμα γραφής.

Πάντως, μέχρι στιγμής δεν έχει προχωρήσει σε πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων που απέκτησε από τότε που ιδρύθηκε.

Συνήθως, το fund υλοποιεί τις εξαγορές μέσω της σύστασης ειδικών οχημάτων (SPVs) κατά περίπτωση, ισχυρίζονται οι γνωρίζοντες.

Κάπως έτσι βρέθηκε στην Ελλάδα, εκφράζοντας ενδιαφέρον για την ηπειρωτική γαλακτοβιομηχανία.

Το ρωσικών συμφερόντων fund κατέβηκε τελικά στη διαδικασία μέσω κοινοπραξίας με την ελληνική Simos Food. Η τελευταία διανέμει τα προϊόντα της Δωδώνης στην περιοχή της Αττικής επί δύο τουλάχιστον δεκαετίες και επομένως γνωρίζει καλά τη γαλακτοβιομηχανία.

Πριν καταλήξει με τη συγκεκριμένη εταιρεία είχε επαφές και προχωρημένες συνομιλίες με τις συνεταιριστικές ενώσεις της Ηπείρου, που κατέχουν λίγο κάτω από το 33% του μετοχικού κεφαλαίου της γαλακτοβιομηχανίας.

Όμως, οι επαφές δεν καρποφόρησαν.

Αν πιστέψει κανείς τις συνεταιριστικές οργανώσεις, αυτό συνέβη επειδή διαπίστωσαν ότι οι υποψήφιοι επενδυτές, π.χ. Ρώσοι, ενδιαφέρονταν κυρίως για τη φέτα κι όχι τόσο για όλη την γκάμα των προϊόντων, γεγονός που θα οδηγούσε σε συρρίκνωση της παραγωγής του εργοστασίου στα Ιωάννινα, κατά την εκτίμησή τους.

Αν όμως πιστέψει κανείς μια άλλη πλευρά, η μη επίτευξη συμφωνίας οφείλεται στην εκτίμηση των συνδικαλιστών κι άλλων ότι το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιουνίου θα ήταν τέτοιο που θα ευνοούσε τα σχέδιά τους για έλεγχο της Δωδώνης, οπότε δεν χρειάζονταν συνεταίρο τους Ρώσους ή κάποιον άλλο.

Διαλέγετε και παίρνετε.

Η διαδικασία της πώλησης έγινε πιο σύνθετη λόγω της διάσπασης της ATEbank σε «καλή» και «κακή» τράπεζα, με αποτέλεσμα να αλλάξει το νομικό πρόσωπο που πουλούσε τη Δωδώνη προς το τέλος.

Πωλητής πλέον του 67% και πλέον του μετοχικού κεφαλαίου της γαλακτοβιομηχανίας ήταν η υπό εκκαθάριση ΑΤΕbank και επομένως οι έχοντες υποβάλει προσφορά κλήθηκαν να κάνουν τις απαραίτητες αλλαγές.

Οι μειοψηφούντες μέτοχοι μαζί με την εταιρεία Βίκος υποβάλλουν προσφορά την τελευταία στιγμή -άλλοι τη θεωρούν εκπρόθεσμη και άλλοι εμπρόθεσμη- ύψους 20 εκατ. ευρώ.

Όμως, η προσφορά δεν συνοδεύεται από τραπεζικές αποδείξεις ότι έχουν τα λεφτά.

Εν πάση περιπτώσει, η προσφορά της ρωσοελληνικής κοινοπραξίας είναι λίγο μεγαλύτερη αφού ανέρχεται σε 21 εκατ. ευρώ. Όμως, η κοινοπραξία των μειοψηφούντων μετόχων ισχυρίζεται ότι το πραγματικό τίμημα είναι μικρότερο γιατί η ελληνική εταιρεία χρωστά στη Δωδώνη μερικά εκατομμύρια ευρώ.

Στην ουσία, αναφέρονται σε ανοιχτό αλληλόχρεο λογαριασμό της Simos Food που αγόραζε προϊόντα και τα πλήρωνε με επιταγές των πελατών της στους οποίους τα πωλούσε π.χ. σούπερ μάρκετ Carrefour, συν κάποια καλύμματα που είχε δώσει.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν εκείνοι που ισχυρίζονται ότι σκοπός των συνεταιριστικών ενώσεων και των συνδικαλιστών είναι να συνεχίσουν να κάνουν ουσιαστικά κουμάντο στη γαλακτοβιομηχανία.

Αυτό εξυπηρετεί επίσης τα συμφέροντα των κτηνοτρόφων που λαμβάνουν από τη Δωδώνη υψηλή προκαταβολή, π.χ. 50%, για το γάλα που της πουλάνε, γεγονός που δεν συμβαίνει με άλλες γαλακτοβιομηχανίες.

Περιγράψαμε εν συντομία το προφίλ των αγοραστών και τις ενστάσεις των μετόχων της μειοψηφίας για το αποτέλεσμα της διαδικασίας πώλησης της Δωδώνης γιατί δείχνει πόσο δύσκολη μια ιδιωτικοποίηση -περί αυτού πρόκειται- μπορεί να είναι στην Ελλάδα.

Είναι το τίμημα υψηλό ή δεν είναι;

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, το τίμημα δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί υψηλό για μια εταιρεία με κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) κοντά στα 10 εκατ. ευρώ.

Όμως, η Ελλάδα είναι μια χώρα που βρίσκεται αντιμέτωπη με το φάσμα της χρεοκοπίας, παρά τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση δημοσίου χρέους στην παγκόσμια ιστορία.

Επομένως, το ασφάλιστρο κινδύνου που ζητούν οι επενδυτές, ιδίως οι ξένοι, για να βάλουν λεφτά στη χώρα είναι υψηλό και συνεπάγεται ανάλογη μείωση του τιμήματος.

Δεν είναι τυχαίο ότι η προσφορά του μεγάλου γαλλικού ομίλου Lactalis που συμμετείχε στη διαδικασία ήταν χαμηλότερη.

Από την άλλη πλευρά, η διαδικασία πώλησης ήταν ανοιχτή και αποτυπώνει τα τιμήματα που ήταν διατεθειμένοι να προσφέρουν οι ενδιαφερόμενοι αγοραστές τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Το αν αυτοί ή κάποιοι άλλοι θα ήταν διατεθειμένοι να προσφέρουν εγγυημένα περισσότερα ή λιγότερα χρήματα στο μέλλον είναι δύσκολο να το προβλέψει κανείς.

Το σίγουρο είναι ότι πωλήσεις αυτής της μορφής από τράπεζες που βρίσκονται υπό καθεστώς εκκαθάρισης, όπως η ΑΤΕbank, είναι ρουτίνας και συνήθως δεν τίθεται θέμα επανάληψης της διαδικασίας.

Δεν νομίζουμε ότι θα γίνει κάτι διαφορετικό εδώ στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Παρ' όλα αυτά, η ιστορία πώλησης της Δωδώνης αναδεικνύει τις ελληνικές ιδιαιτερότητες, όπου τοπικοί άρχοντες, συνδικαλιστές και ντόπιοι πολιτικοί εμπλέκονται, χωρίς όμως να θέλουν να καταβάλουν ιδίων κόλλυβα.

Dr. Money

Για το άρθρο στάλθηκε επιστολή στο Euro2day.gr από την εταιρεία Planning AE σύμβουλος υποστήριξης των ΕΑΣ Ιωαννίνων και Θεσπρωτίας και του ΑΣ Άρτας - Φιλιππιάδας. Σε αυτή αναφέρεται:

Αναφέρεται στο άρθρο: "Οι μειοψηφούντες μέτοχοι μαζί με την εταιρεία Βίκος υποβάλλουν προσφορά την τελευταία στιγμή -άλλοι τη θεωρούν εκπρόθεσμη και άλλοι εμπρόθεσμη- ύψους 20 εκατ. ευρώ. Όμως, η προσφορά δεν συνοδεύεται από τραπεζικές αποδείξεις ότι έχουν τα λεφτά. Εν πάση περιπτώσει, η προσφορά της ρωσοελληνικής κοινοπραξίας είναι λίγο μεγαλύτερη αφού ανέρχεται σε 21 εκατ. ευρώ. Όμως, η κοινοπραξία των μειοψηφούντων μετόχων ισχυρίζεται ότι το πραγματικό τίμημα είναι μικρότερο γιατί η ελληνική εταιρεία χρωστά στη Δωδώνη μερικά εκατομμύρια ευρώ. Στην ουσία, αναφέρονται σε ανοιχτό αλληλόχρεο λογαριασμό της Simos Food που αγόραζε προϊόντα και τα πλήρωνε με επιταγές των πελατών της στους οποίους τα πωλούσε π.χ. σούπερ μάρκετ Carrefour, συν κάποια καλύμματα που είχε δώσει. "

1. Το ποσό που αναφέρεται είναι λάθος. Η πραγματική προσφορά των Ενώσεων είναι 21.344.010 ευρώ μετρητά και άμεσα καταβλητέα, ενώ η αντίστοιχη προσφορά της SIMOS FOOD GROUP/STRATEGIC INITIATIVES είναι 20.660.000 μετρητά, άρα χαμηλότερη αυτής των Ενώσεων.

2. Aνταποκρινόμενοι στο αίτημα των Συμβούλων της ΑΤΕ για υποβολή Επικαιροποιημένης Δεσμευτικής Προσφοράς έως τις 22/8, οι Ενώσεις υπέβαλλαν ΕΜΠΡΟΘΕΣΜΑ Τραπεζική Επιστολή εκδοθείσα από την Εμπορική Τράπεζα, βεβαίωσης διατήρησης επαρκών διαθεσίμων κεφαλαίων για την αγορά του πακέτου μετοχών που κατείχε η ΑΤΕ στη ΔΩΔΩΝΗ.

3. Περαιτέρω, η "Ένωση" των ΕΑΣ Ιωαννίνων και Θεσπτρωτίας και του ΑΣ Άρτας-Φιλιππιάδας είχε ήδη συμπεριλάβει στη δεσμευτική προσφορά που κατέθεσε ΕΠΙΣΗΣ ΕΜΠΡΟΘΕΣΜΑ στις 16/7, εγγυητική επιστολή ύψους 1.000.000 ευρώ, εκδοθείσα από την ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ. Γίνεται κατανοητό ότι σε περίπτωση αδυναμίας καταβολής του τιμήματος από τις Ενώσεις, η εν λόγω εγγυητική επιστολή θα κατέπιπτε υπέρ της ATEbank.
Επομένως, δεν ευσταθούν οι πληροφορίες ότι ο φάκελος των Ενώσεων δεν προκρίθηκε στη δεύτερη φάση γιατί κατατέθηκε εκπρόθεσμα η τραπεζική εγγυητική.

4. Η SIMOS FOOD GROUP χρωστάει στη ΔΩΔΩΝΗ περί τα 11 εκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων μόνο τα 2,5 εκατ. ευρώ είναι καλυμμένα με εγγυήσεις, 3,7 εκατ. ευρώ είναι καλυμμένα με δεύτερη υποθήκη και 4,8 εκατ. ευρώ είναι ακάλυπτα. Αν αναλογιστεί κανείς λοιπόν την προσφορά της SIMOS FOOD GROUP για την απόκτηση των μετοχών, γίνεται κατανοητό ότι ουσιαστικά η εν λόγω εταιρεία αγοράζει το μετοχικό πακέτο της ΔΩΔΩΝΗ με 9 εκατομμύρια ευρώ.

5. Επιπλέον, γεννάται το ερώτημα πώς μία εταιρεία όπως η SIMOS FOOD GROUP, με αυτού του ύψους τις υποχρεώσεις προς τη ΔΩΔΩΝΗ, δύναται να εγγυάται την ανάπτυξη της γαλακτοβιομηχανίας στην εγχώρια και διεθνή αγορά.

Παρακαλούμε όπως μεταφέρετε τα παραπάνω στοιχεία στον συντάκτη του εν λόγω άρθρου, προς διόρθωση και αποκατάσταση της αλήθειας.

H απάντηση του Dr Money:

1. Απ' ότι γνωρίζω η επιτροπή της ΑΤΕ, η οποία επεξεργάσθηκε τις δεσμευτικές προσφορές των υποψηφίων αγοραστών για το 67,77% της Δωδώνης, αναπροσάρμοσε τις προσφορές ώστε να είναι συγκρίσιμες μεταξύ τους, π.χ. ως προς τα ρίσκα που αναλάμβαναν οι αγοραστές. Η αναπροσαρμογή ανέδειξε ως υψηλότερη προσφορά εκείνη του ρωσικού fund και της Simos Food.

Yποθέτω οτι αν οι Ενώσεις η κάποιος άλλος υποψήφιος αγοραστής αμφισβητούσε την ορθότητα της αναπροσαρμογής των τιμημάτων θα προέβαινε σε ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του διαγωνισμού. Ομως, κανένας δεν το έπραξε απ' όσο έχει γίνει γνωστό.
Τα ασφαλιστικά μέτρα των Ενώσεων δεν αφορούν την διαδικασία του διαγωνισμού αλλά το κατά πόσο η ΑΤΕ είχε το δικαίωμα να πουλήσει το ποσοστό της σε τρίτους, πλην συνεταιριστικών, με βάση κάποιο παλιό νόμο απ' ότι έχει γίνει γνωστό.

Οσον αφορά το ονομαστικό τίμημα που αναφέρεται ότι πρόσφεραν οι Ενώσεις και το ρωσικό fund με τον έλληνα συνεταίρο του είναι πράγματι 21,33 εκ. ευρώ και 20,66 εκ. όπως ισχυρίζεστε και όχι 20 εκ. και 21 εκ. ευρώ όπως λανθασμένα αναγράφεται στο κείμενο. Ομως, εκείνο που έχει σημασία είναι να συγκρίνονται όμοια πράγματα και η επιτροπή της ΑΤΕ αποφάνθηκε ότι οι ρώσοι είχαν την υψηλότερη προσφορά μετά την αναπροσαρμογή.

2-3. Απ΄ότι γνωρίζω όσοι ισχυρίζονται ότι η προσφορά των Ενώσεων ήταν εκπρόθεσμη "πατάνε" στο ότι δεν εμφάνισαν τραπεζική επιστολή στις 16/7 που ήταν η αρχική καταληκτική ημερομηνία σε αντίθεση με τους άλλους ενδιαφερομένους.

Η εγγυητική επιστολή του 1 εκατ. ευρώ που εμφάνισαν οι Ενώσεις και οι υπόλοιποι αφορά προφανώς τα συνήθη διόδια για την συμμετοχή στο διαγωνισμό και δεν έχει σχέση με την τραπεζική επιστολή που εγγυάται οτι το ποσό της προσφοράς υφίσταται και είναι άμεσα διαθέσιμο.

Το γεγονός οτι προέκυψε η διάλυση της ΑΤΕ λίγο μετά τις 16/7 ανάγκασε την επιτροπή να ζητήσει απο τους υποψηφίους να κάνουν κάποιες αλλαγές στα νομικά κείμενα κ.τ.λ., μεταθέτοντας την καταληκτική ημερομηνία για τις 22/8.

Σύμφωνα με την εικόνα που έχω οι Ενώσεις εμφάνισαν, αυτη την φορά, τραπεζική επιστολή απο την Εμπορική στις 22/8, όπως λετε. Ομως, η επιτροπή είχε ζητήσει απο όλους τους ενδιαφερομένους να εμφανίσουν τραπεζική επιστολή με το ίδιο υπόδειγμα ( ίδιο περιεχόμενο) ώστε να διασφαλίζεται οτι τα λεφτά ήταν άμεσα διαθέσιμα.

Η στήλη κατανοεί οτι η τραπεζική επιστολή των Ενώσεων διέφερε εν μέρει σε σχέση με το υπόδειγμα. Γι' αυτό δόθηκε μια επιπλέον μέρα στις Ενώσεις ώστε να εμφανίσουν την τραπεζική επιστολή του υποδειγματος όπως οι υπόλοιποι αλλά δεν ανταποκρίθηκαν. Το κρίσιμο σημείο είχε να κάνει με το οτι τα χρήματα θα ήταν άμεσα διαθέσιμα απ' ότι φαίνεται.

4. Τα δεδομένα στους αλληλόχρεους λογαριασμούς αλλάζουν ανάλογα με, π.χ. πότε ο αγοραστής των προιόντων Δωδώνη όπως αλυσίδες σουπερμάρκετ δίνουν τις επιταγές στους προμηθευτές. Θα ήταν έκπληξη αν η επιτροπή της ΑΤΕ δεν είχε λάβει υπόψη στην αξιολόγηση της προσφοράς τα χρέη της Simos προς την Δωδώνη στα οποία αναφέρεστε γιατί θα εκτίθετο. Προφανώς, θα το έκανε ρωτώντας την ίδια την εταιρεία. (Δωδώνη)

Εκτός αυτού, απ' ότι κατανοώ, οι ρώσοι καταβάλλουν όλα τα λεφτά για την εξαγορά του 67,77% της Δωδώνης με την Simos να κατέχει το 10% η και λιγότερο στη κοινοπραξία. Οι ρώσοι θα μπορούσαν κάλλιστα να δώσουν ένα ποσό στη Simos και να έχουν το 100% της κοινοπραξίας. Ομως, προφανώς, η ελληνική πλευρά προτιμά την μετοχική σχέση για να διασφαλίσει πιθανόν την εμπορική σχέση της με την Δωδώνη.

Απο την στιγμή που οι ρώσοι έχουν το 90%+ της κοινοπραξίας δεν είναι σωστό να υποθέτει κανείς οτι το τίμημα, έστω το ονομαστικό, μειώνεται ισόποσα με τις οφειλές της Simos, ακόμη κι αν κανεις υπέθετε οτι η τελευταία είχε ακάλυπτα 4,8 εκ. ευρώ όπως αναφερετε.

Και πάλι όμως δεν θα έπρεπε οι Ενώσεις να κάνουν ασφαλιστικά μέτρα εναντίον της εγκυρότητας του διαγωνσιμού πώλησης της Δωδώνης αν είναι όντως έτσι;

5. Ο αγοραστής της Δωδώνης είναι oυσιαστικά η ρωσική επενδυτική εταιρεία και όχι η Simos με το 10% πλήν στη κοινοπραξία. Το παρελθόν των ξένων αγοραστών στο χώρο δείχνει οτι μπορούν να αναπτύξουν την εταιρεία αν πράγματι το επιδιώξουν και επενδύσουν σ'αυτη. Ποιός όμως μπορεί να εγγυηθεί για κάτι τέτοιο; Οχι σίγουρα εμείς.

Εν κατακλείδει, το θέμα της πώλησης της Δωδώνης μοιάζει να είναι πολιτικό. Αν ήταν οικονομικής φύσεως τότε θα έπρεπε οι θιγόμενοι να καταφύγουν σε ένδικα μέσα εναντίον της εγκυρότητας του διαγωνισμού.

Ευχαριστώ πάντως για τις διευκρινίσεις και φυσικά την επισήμανση του λάθους στα ονομαστικά τιμήματα.

Dr. Money

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.