Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι!

Ο πρωθυπουργός ίσως δεν θέσει θέμα 2ετούς επιμήκυνσης του ελληνικού προγράμματος στην κ. Μέρκελ. Όμως, επιμήκυνση χωρίς ισχυρά επιχειρήματα διεθνούς αποδοχής δεν πρόκειται να υπάρξει.

Δημοσιεύθηκε: 16 Αυγούστου 2012 - 07:46

Dr Money

Δεν είναι μυστικό στο εσωτερικό ότι η κυβέρνηση συνασπισμού των 3 κομμάτων θα επιζητήσει τη χρονική επιμήκυνση του τωρινού οικονομικού προγράμματος κατά 2 χρόνια.

Κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν αναφερθεί στο ενδεχόμενο να κατατεθεί αίτημα για τη χρονική επέκταση του προγράμματος κατά 2 χρόνια στις συζητήσεις που είχαν με την τρόικα και με Αμερικανούς κυβερνητικούς παράγοντες πριν από λίγο καιρό.

Η χθεσινή εκτενής αναφορά των F.T. στο ίδιο θέμα συνιστά την πρώτη φορά όπου έγκριτο διεθνές μέσο ενημέρωσης δίνει τέτοια έκταση στο ζήτημα, επικαλούμενο σχετικό έγγραφο.

Σημειώνεται ότι το θέμα της ελληνικής επιμήκυνσης ήταν το δεύτερο πιο δημοφιλές σε αναγνωσιμότητα στην online έκδοση της βρετανικής εφημερίδας και ήταν επόμενο να προκαλέσει την τοποθέτηση της γερμανικής κυβέρνησης, που ήταν η αναμενόμενη.

Όμως, η εκτίμηση που θέλει ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς να θέτει επισήμως το ζήτημα της επιμήκυνσης στις συναντήσεις που θα έχει προσεχώς με την κ. Μέρκελ και άλλους Ευρωπαίους ηγέτες δεν είναι σωστή, σύμφωνα με την εικόνα που έχουν οι επαΐοντες.

Αν φυσικά ερωτηθεί σχετικά, ο πρωθυπουργός θα πρέπει να απαντήσει, όμως οι ισορροπίες στην ευρωζώνη και τα πολλά ανοιχτά μέτωπα που υπάρχουν δεν ευνοούν την ελληνική πλευρά αυτήν την περίοδο.

Από την άλλη, ένα ενδεχόμενο αίτημα θα είχε θετικό πολιτικό αντίκτυπο στο εσωτερικό και στον κυβερνητικό συνασπισμό, ικανοποιώντας τους κ. Βενιζέλο και Κουβέλη.

Όμως, όλοι γνωρίζουμε ότι τέτοια αιτήματα υποβάλλονται επισήμως σε συναντήσεις κορυφής της Ε.Ε. κι όχι σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις ηγετών, όπου μπορούν ίσως να συζητηθούν.

Παρ' όλα αυτά, είναι σημαντικό για την ελληνική πλευρά να αρχίσει σιγά-σιγά να στρώνει το έδαφος θέτοντας το ζήτημα της επιμήκυνσης του προγράμματος στο ξένο τραπέζι με επιχειρήματα.

Ίσως σε άλλες εποχές το πολιτικό επιχείρημα υπέρ της χρονικής επιμήκυνσης στη βάση μιας πιθανής διάλυσης της σημερινής κυβέρνησης να είχε πέραση στους κόλπους της ευρωζώνης και κυρίως των χωρών του σκληρού πυρήνα.

Όμως, φρονούμε ότι πλέον δεν έχει την ίδια δύναμη όπως στο παρελθόν.

Αυτό οφείλεται στην αναξιοπιστία της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας στα μάτια των ξένων εταίρων και στην επικράτηση της άποψης ότι μια ελληνική έξοδος από το ευρώ είναι ελέγξιμη, αν και όχι επιθυμητή.

Επομένως, τα επιχειρήματα υπέρ της επιμήκυνσης θα πρέπει να είναι κατά βάση οικονομικά.

Επιπλέον, θα πρέπει να γίνει μια προσπάθεια ώστε να τύχουν ευρύτερης αποδοχής στο εξωτερικό για να επηρεάσουν θετικά τις τελικές αποφάσεις σε επίπεδο κορυφής, που θα είναι πολιτικές.

Γι' αυτόν τον λόγο το επιχείρημα που εμπεριέχεται στο σχετικό ελληνικό έγγραφο, και το οποίο επικαλέστηκαν οι F.T., είναι σημαντικό.

Κοινώς, η επιμήκυνση του ελληνικού προγράμματος κατά 2 χρόνια βελτιώνει τη φερεγγυότητα του ελληνικού χρέους σε σχέση με το σημερινό πρόγραμμα, που λήγει το 2014, λόγω του θετικού αποτελέσματος που έχει στον μέσο ρυθμό ανάπτυξης.

Με βάση το σημερινό χρονοδιάγραμμα και τις περικοπές ύψους 11,5 δισ. ευρώ, το δημόσιο χρέος θα υποχωρήσει στο 147% του ΑΕΠ το 2020 από 116% που εκτιμούσε το ΔΝΤ τον περασμένο Μάρτιο.

Αντίθετα, η επέκταση του προγράμματος στο 2016 και το άπλωμα των περικοπών τα επόμενα χρόνια εκτιμάται ότι κατεβάζει το δημόσιο χρέος στο 132% του ΑΕΠ το 2020.

Δεν είναι ασφαλώς στο 120% ή στο 100% του ΑΕΠ, αλλά είναι καλύτερα από 147%.

Όμως, το καίριο ζήτημα από οικονομική και κυρίως πολιτική σκοπιά είναι πόση επιπρόσθετη χρηματοδότηση θα χρειαστεί η Ελλάδα αν επεκταθεί το πρόγραμμα κατά 2 χρόνια και από πού θα βρεθεί.

Η ελληνική πλευρά υποστηρίζει ότι θα χρειαστούν 20 δισ. ευρώ για την επέκταση, ποντάροντας προφανώς στην αναζωογόνηση των ιδιωτικοποιήσεων ώστε να συγκεντρωθούν τα προϋπολογιζόμενα λεφτά.

Τα 20 δισ. ευρώ μπορεί να θεωρηθεί πιθανό ότι θα βρεθούν από άλλες πηγές και πως δε θα χρειαστούν νέα δάνεια που θα έχουν τη βούλα των εθνικών κοινοβουλίων.

Αν όμως το χρηματοδοτικό κενό είναι αρκετά μεγαλύτερο και ανέρχεται σε 30-40 δισ. ευρώ, η κατάσταση περιπλέκεται.

Σε κάθε περίπτωση, η ελληνική πλευρά θα πρέπει να κινηθεί αργά και σταθερά, προσπαθώντας να επιτύχει τη μεγαλύτερη δυνατή αποδοχή των επιχειρημάτων της για διετή παράταση διεθνώς και κυρίως στους κόλπους της ευρωζώνης.

Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.