Το χρέος θέλει τον τρόπο του!

Η παραδοχή ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν είναι φερέγγυο κερδίζει συνεχώς έδαφος ανάμεσα στους πιστωτές. Η απόφαση για τη λύση θα είναι πολιτική, όμως κι εμείς δεν πρέπει να μένουμε με σταυρωμένα χέρια όπως παλιά.

Δημοσιεύθηκε: 7 Αυγούστου 2012 - 07:47

Dr Money

Δεν έχουν περάσει πάρα λίγοι μήνες από την ολοκλήρωση της πιο πετυχημένης αναδιάρθρωσης εθνικού χρέους στον κόσμο, το περίφημο PSI, που υποτίθεται θα συνέβαλε σημαντικά στη μείωση του ελληνικού δημόσιου χρέους στο 120% του ΑΕΠ το 2020, ώστε να χαρακτηριστεί φερέγγυο, και πολλοί μιλάνε εκ νέου για νέο "κούρεμα".

Το ΔΝΤ, το οποίο δανείζει χώρες για να πάρει τα λεφτά του πίσω, επιθυμεί να δοθεί λύση για να μπορεί να συνεχίσει να χρηματοδοτεί την Ελλάδα χωρίς να παραβιάζει τις δικές του καταστατικές αρχές και γι' αυτό πετά το μπαλάκι στην ευρωζώνη.

Οι κυβερνήσεις των χωρών του πυρήνα δεν βλέπουν με καλό μάτι την αύξηση της χρηματοδότησης προς την Ελλάδα, καθότι υπάρχουν ισχυρές αντιδράσεις στο εσωτερικό τους.

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Θα πρέπει να βρεθεί μια λύση που να καθιστά το δημόσιο χρέος της Ελλάδας φερέγγυο, λαμβάνοντας υπόψη τις νέες δυσχερέστερες προβλέψεις για τον μέσο ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας μέχρι το 2020 και τις πολιτικές ιδιαιτερότητες στη Γερμανία, κυρίως, στην Ολλανδία κι αλλού.

Κοινώς, θα πρέπει να μειωθεί εκ νέου, και μάλιστα αρκετά, το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ. Η WSJ ανέφερε χθες σε ρεπορτάζ από τις Βρυξέλλες ότι το ΔΝΤ πιέζει για μείωση του ελληνικού χρέους στο 100% του ΑΕΠ το 2020.

Αν αληθεύει, μιλάμε για μείωση της τάξης των 40 δισ. ευρώ και άνω, σύμφωνα με την προηγούμενη ανάλυση διατηρησιμότητας του χρέους, με βάση το PSI, συν φυσικά την όποια επιπρόσθετη επιβάρυνση προκαλεί η πρόβλεψη για επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα και η επιδιωκόμενη χρονική επιμήκυνση του προγράμματος από την ελληνική πλευρά.

Πρόκειται για μεγάλα νούμερα.

Τι εργαλεία υπάρχουν για να γίνει κάτι τέτοιο;

1) Τα όποια περιθώρια, π.χ. χρονική διάρκεια, επιτόκια, υπάρχουν από τα διμερή δάνεια των χωρών της ευρωζώνης του πρώτου χρηματοδοτικού πακέτου.

2) Μια επιπλέον μείωση του επιτοκίου δανεισμού της Ελλάδας από το EFSF. Όμως, μια τέτοια κίνηση δεν μπορεί παρά να είναι της τάξης του 0,25%, γιατί η χώρα δανείζεται ήδη με χαμηλότερο επιτόκιο σε σχέση με άλλες χώρες της ευρωζώνης που τη χρηματοδοτούν, π.χ. η Ιταλία κι η Ισπανία.

3) Η ΕΚΤ. Οι τελευταίες δηλώσεις του Μ. Ντράγκι, που θέλουν η ΕΚΤ να είναι έτοιμη να συζητήσει την εξίσωση του προτιμητέου πιστωτή με τους ιδιώτες ομολογιούχους, είναι ενθαρρυντική. Θεωρητικά, η ΕΚΤ και γενικά το ευρωσύστημα διακρατεί ελληνικά ομόλογα ονομαστικής αξίας 50 δισ. ευρώ.

4) Τυχόν αποδοχή της απευθείας ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών από τον μηχανισμό ESM στο μέλλον, κατά το πρότυπο των ισπανικών, υπό την προϋπόθεση ότι το γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο θα τον εγκρίνει, που είναι το πιθανότερο.

5) Η επαναγορά μέρους του ελληνικού δημόσιου χρέους σε χαμηλές τιμές είτε από την Ελλάδα μέσω της παροχής δανείων από το EFSF ή το ESM αργότερα. Όμως, θα πρέπει να γίνει με τρόπο ώστε να αποφευχθεί η έγκριση από κοινοβούλια κ.τ.λ.

Θεωρητικά, το "κούρεμα" των ελληνικών ομολόγων που διακρατεί το ευρωσύστημα, σε συνδυασμό με την ανάληψη της επιβάρυνσης για την ανακεφαλαιοποίηση των εγχώριων τραπεζών από το ESM, θα μπορούσε δυνητικά να μειώσει το χρέος κατά 70-75 δισ. ευρώ.

Το ίδιο ποσό που θα μπορούσε να διαγράψει η Ελλάδα αν επαναγόραζε σταδιακά χρέος ονομαστικής αξίας 70 δισ. ευρώ με φρέσκα δάνεια ύψους 20-25 δισ., οπότε το καθαρό όφελος θα ήταν κοντά στα 50 δισ.

Όπως έχουμε ξανατονίσει, η όποια απόφαση για τη μοίρα της Ελλάδας θα είναι πολιτική και θα παρθεί από το κονκλάβιο των ολίγων που αποφασίζουν στην ευρωζώνη.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να κρατά στάση απλού παρατηρητή και να μη συμμετέχει με ιδέες στη νέα ανάλυση διατηρησιμότητας του ελληνικού χρέους όπως στο παρελθόν.

Υπό αύτην την έννοια, είναι ενθαρρυντικές οι πληροφορίες ότι η τρόικα και τεχνοκράτες-αξιωματούχοι του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος έχουν ήδη μιλήσει γι' αυτά τα ζητήματα και υπάρχει σχετική ανάλυση.

Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.