Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Λογαριάζουν χωρίς τους ξενοδόχους!

Οι πολιτικοί αρχηγοί έχουν κάνει καραμέλα την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου για ευνόητους οικονομικούς και πολιτικούς λόγους. Όμως, άλλο η επιθυμία κι άλλο ο ρεαλισμός.

Λογαριάζουν χωρίς τους ξενοδόχους!
Το θρίλερ με τις διαβουλεύσεις των πολιτικών αρχηγών συνεχίζεται με αβέβαια έκβαση, αν και εκτίμησή μας είναι ότι στο τέλος θα σχηματιστεί κυβέρνηση για συγκεκριμένους λόγους:

Πρώτον, γιατί ο κίνδυνος εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη έχει αυξηθεί.

Κάποιοι πολιτικοί αρχηγοί δείχνουν πως αντιλαμβάνονται ότι η χώρα χρειάζεται μια κυβέρνηση με ισχυρή πλειοψηφία στη Βουλή, ώστε να είναι αξιόπιστος συνομιλητής των δανειστών μας και να προσπαθήσει να κρατήσει τη χώρα στο ευρώ.

Πόσο έχει αυξηθεί αυτός ο κίνδυνος θα φροντίσουν να μας υπενθυμίσουν με τον πλέον επιδεικτικό τρόπο στις δηλώσεις τους οι Ευρωπαίοι υπουργοί οικονομικών της Ε.Ε., που συνέρχονται σήμερα και αύριο στις Βρυξέλλες, αλλά έχουμε ήδη πάρει μια γεύση.

Δεύτερον, γιατί όσο συμφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ να γίνουν επαναληπτικές εκλογές, ώστε να αυξήσει το ποσοστό του και δυνητικά να βγει πρώτο κόμμα, λαμβάνοντας το μπόνους των 50 εδρών, άλλο τόσο δεν συμφέρει άλλα κόμματα, για διαφορετικούς λόγους.

Επομένως, οι πιθανότητες σχηματισμού κυβέρνησης από τα υπόλοιπα κόμματα, με δεδομένο τον κίνδυνο εξόδου της χώρας από το ευρώ, δεν θα πρέπει να θεωρηθούν καθόλου αμελητέες.

Όμως, εκείνο που εντυπωσιάζει στην προκειμένη περίπτωση είναι κάτι άλλο.

Δεν αναφερόμαστε στην πολιτική πρόταση περί μονομερούς καταγγελίας του μνημονίου ΙΙ και μορατόριουμ στις πληρωμές τοκοχρεολυσίων με ταυτόχρονη παραμονή στο ευρώ, που στερείται ρεαλισμό παντελώς.

Αναφερόμαστε κυρίως στην πρόταση περί επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου που απολαμβάνει ευρύτερη πολιτική αποδοχή.

Αν ακούσει κανείς τους εκπροσώπους των ελληνικών κομμάτων, θα πρέπει να συμπεράνει ότι η επαναδιαπραγμάτευση είναι δεδομένη και αποδεκτή από τους πιστωτές μας.

Μερικοί συνδέουν αυτήν τη θέση με την ανάδειξη του Φρ. Ολάντ στην προεδρία της γαλλικής δημοκρατίας και με το γενικότερο κλίμα που υπάρχει σε άλλες χώρες της ευρωζώνης εναντίον της λιτότητας.

Τα ανωτέρω είναι σωστά, όμως υποβαθμίζουν δύο άλλα γεγονότα.

Αν οι εταίροι αποδεχτούν ειδική μεταχείριση της Ελλάδας μέσω της επαναδιαπραγμάτευσης, γνωρίζουν ότι είναι πολύ πιθανό ανάλογη επαναδιαπραγμάτευση να ζητήσουν κι άλλες χώρες, όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, οι οποίες εφαρμόζουν επίσης προγράμματα λιτότητας.

Θα πρέπει επίσης οι πολιτικοί ηγέτες μερικών χωρών, π.χ. της Γερμανίας και της Ολλανδίας, να αγνοήσουν ή να πείσουν το εσωτερικό τους ακροατήριο, παρότι είναι εχθρικά διακείμενο σε κάτι τέτοιο, ότι αξίζει να ελαστικοποιήσουν τους όρους του ελληνικού προγράμματος.

Επιπλέον, έχει αυξηθεί ο αριθμός των αξιωματούχων που θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι ένα καρκίνωμα και θα ήταν καλύτερα να αφαιρεθεί από το σώμα της ευρωζώνης γιατί όλα θα ήταν πολύ καλύτερα χωρίς εκείνη.

Απλώς περιμένουν να μπει σε λειτουργία ο μόνιμος μηχανισμός ESM και να ενισχυθεί η ασπίδα προστασίας περισσότερο, π.χ. μέσω της ανακεφαλαιοποίησης των ισπανικών τραπεζών, σε μερικούς μήνες.

Υπό αυτές τις συνθήκες, το ενδεχόμενο να αποδεχθούν επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου ευρείας κλίμακας, όπως επιθυμεί η ελληνική πλευρά, δεν μοιάζει εφικτό.

Αν μοιάζει κάτι εφικτό είναι η χρονική επέκταση του ελληνικού προγράμματος κατά έναν τουλάχιστον χρόνο ή παραπάνω, υπέρ της οποίας είχε ταχθεί το ΔΝΤ, και κάποιες πρωτοβουλίες για ενίσχυση της ανάπτυξης, που θα μπορούσαν να πάρουν τη μορφή Συμφώνου.

Εξυπακούεται ότι ο επαναπροσδιορισμός μέσω του ισοδύναμου αποτελέσματος, π.χ. φόρων, δαπανών, στο ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής είναι πάντοτε εφικτός αν εγκριθεί από την τρόικα.

Όμως, η χρονική επέκταση του οικονομικού προγράμματος κατά ένα ή δύο χρόνια συνεπάγεται μεγαλύτερες ανάγκες χρηματοδότησης της χώρας.

Θα είναι μεγάλη έκπληξη αν οι εταίροι συμφωνήσουν να παράσχουν επιπλέον χρηματοδότηση.

Ως εκ τούτου, οι ανάγκες θα πρέπει να καλυφθούν εξ ιδίων, π.χ. αν περισσεύσουν ποσά από αλλού.

Όμως, όλα αυτά δεν δικαιολογούν τη βεβαιότητα των Ελλήνων πολιτικών αρχηγών ότι η πλευρά των πιστωτών θα δεχθεί την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου.

Τουλάχιστον στον βαθμό που θα ήθελαν για να μπορούν να το επικαλεστούν αργότερα.

Dr. Money


* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v