Ήρθε η ώρα για γεωργία σε επιχειρηματική βάση!

Η σημασία της γεωργίας στην ελληνική οικονομία μειώθηκε την ίδια ώρα που έρρεαν κοινοτικές επιδοτήσεις δεκάδων δισ. ευρώ. Είναι καιρός να ξαναδούμε το θέμα και ιδίως οι αγρότες από άλλη οπτική γωνία.

Δημοσιεύθηκε: 23 Μαρτίου 2012 - 07:43

Dr Money

Ήρθε η ώρα για γεωργία σε επιχειρηματική βάση!

Πριν από μερικές δεκαετίες, ο γεωργικός τομέας αντιστοιχούσε στο 10% της ελληνικής οικονομίας και άνω.

Σήμερα, η γεωργία αντιστοιχεί στο 3% του ΑΕΠ της χώρας, παρότι στο διάστημα που μεσολάβησε οι κοινοτικές επιδοτήσεις που μοιράστηκαν οι ασχολούμενοι με τον κλάδο στη χώρα μας ξεπέρασαν τα 80 δισ. ευρώ και κατ’ άλλους τα 150 δισ. ευρώ.

Προφανώς, οι επιδοτήσεις ενίσχυσαν τα εισοδήματα των κατ’ επάγγελμα ή και κατά δήλωση αγροτών, παρά την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής γεωργίας.

Είναι προφανές ότι ο πακτωλός των χρημάτων δεν δόθηκε με αναπτυξιακή λογική.

Ποιος δεν έχει ακούσει για τα διπλοζυγίσματα, τα βρεξίματα για να γίνουν τα προϊόντα βαρύτερα στο παρελθόν, όταν οι επιδοτήσεις καταβάλλονταν με την ποσότητα παράδοσης.

Σήμερα, υπάρχει η λεγόμενη στρεμματική καταβολή αποζημιώσεων.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, σήμερα φθάσαμε στο σημείο να εισάγουμε αγροτικά προϊόντα αξίας 4 δισ. ευρώ, ό,τι αρνητικό αυτό συνεπάγεται για το εμπορικό ισοζύγιο, το τρεχουσών συναλλαγών και φυσικά το ελληνικό ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν).

Όπως φακές από την Τουρκία, πατάτες από την Αίγυπτο και σκόρδο από την Κίνα.

Για να είμαστε ακριβείς, θα πρέπει εδώ να διευκρινίσουμε ότι δεν είναι όλα τα γεωργικά προϊόντα επιδοτούμενα.

Όπως αναφέρουν οι ειδήμονες, η αποκαλούμενη επιδοτούμενη γεωργία αφορά προϊόντα όπως το βαμβάκι, το σιτάρι, την ελιά κ.τ.λ.

Όμως, υπάρχει επίσης η μη επιδοτούμενη γεωργία που αφορά προϊόντα όπως η πατάτα, η ντομάτα και τα κηπευτικά.

Είναι προφανές από τον διαχωρισμό ότι κάποιες περιοχές της χώρας επωφελήθηκαν περισσότερο από άλλες λόγω αυτής της κατάστασης.

Όπως, άλλωστε, συμβαίνει με πολλούς μεσάζοντες που αγοράζουν φθηνά το προϊόν από τον παραγωγό, αλλά φθάνει σε πολύ υψηλότερη τιμή στα ράφια των σούπερ μάρκετ.

Το κίνημα της πατάτας ανέδειξε εύγλωττα το ζήτημα της διαφοράς μεταξύ της λιανικής τιμής και της τιμής παραγωγού.

Είναι προφανές ότι η οργάνωση της εμπορίας των αγροτικών προϊόντων πάσχει.

Στην πιάτσα είναι γνωστό ότι έχουν δοθεί επιταγές χωρίς αντίκρισμα σε αγρότες, τα φέσια στη Θήβα στο παρελθόν, η ασυνέπεια μερικών αλυσίδων σούπερ μάρκετ στις πληρωμές και άλλα.

Είναι επίσης αλήθεια ότι ο αγρότης δεν ασχολήθηκε σοβαρά με την εμπορία, ενώ οι περισσότεροι συνεταιρισμοί απέτυχαν, αναδεικνυόμενοι σε άντρα κακοδιαχείρισης, διαφθοράς και κομματισμού.

Όμως, έχει έρθει η ώρα να δουν οι αγρότες τη γεωργία σε επιχειρηματική βάση.

Οι ειδήμονες ισχυρίζονται ότι οι εταιρείες γεωργών, δηλαδή ομάδες γεωργών που παράγουν το ίδιο προϊόν, συνιστούν μια διέξοδο προς αυτήν την κατεύθυνση.

Η εταιρεία θα μπορεί να επιτυγχάνει φθηνότερες τιμές όταν θα αγοράζει πρώτες ύλες, όπως σπόρους, λιπάσματα κ.τ.λ., ενώ θα μπορεί να επωφελείται από τις οικονομίες κλίμακας.

Επιπλέον, θα πρέπει να επιδιώξει την καθετοποίηση για να έρθει όσο πιο πολύ μπορεί κοντά στον τελικό καταναλωτή.

Ουτοπία ίσως πουν μερικοί και θα έχουν δίκιο με κριτήριο το παρελθόν.

Όμως, οι συνθήκες αλλάζουν και εμείς μαζί τους. Πόσοι, άλλωστε, θα περίμεναν να καταλήξει η χώρα στο ΔΝΤ πριν από το 2010;

Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.