Οι «θεοί» και οι «δαίμονες» του μνημονίου

Δεν είναι μόνο οι πολιτικοί που δεν έχουν διαβάσει το μνημόνιο. Το ίδιο ισχύει για πολλούς άλλους. Όμως, η αποτελεσματικότητα του νέου μνημονίου που επιβλήθηκε δεν σκοντάφτει εκεί. Αλλού είναι το μεγάλο πρόβλημα.

Δημοσιεύθηκε: 14 Φεβρουαρίου 2012 - 07:51

Dr Money

Οι «θεοί» και οι «δαίμονες» του μνημονίου

Έχουμε την αίσθηση ότι πολλοί από αυτούς που καταφέρονται εναντίον του νέου μνημονίου και μερικοί από τους λίγους που το υπερασπίζονται έχουν ακολουθήσει το παράδειγμα του κ. Χρυσοχοΐδη και δεν το έχουν διαβάσει.

Έστω στα πεταχτά.

Αυτοί τουλάχιστον έχουν το ελαφρυντικό ότι δεν έχουν την ευθύνη της υπερψήφισης ή της καταψήφισής του στη Βουλή όπως οι πολιτικοί.

Όσοι δεν το έχουν κάνει θα έπρεπε να κάνουν τον κόπο να επισκεφθούν την ιστοσελίδα του κοινοβουλίου www.hellenicparliament.gr και να το διαβάσουν είτε στην ορίτζιναλ αγγλική έκδοση είτε στην ελληνική.

Κι αυτό γιατί θα διαπιστώσουν ότι το νέο μνημόνιο δεν θα πρέπει ούτε να δαιμονοποιείται ούτε να θεοποιείται.

Από τη μία πλευρά, το μνημόνιο περιλαμβάνει τα μέτρα λιτότητας για τα οποία επικρίνεται αφού συνεισφέρουν στη διαιώνιση της ύφεσης.

Από την άλλη πλευρά, όμως, το μνημόνιο περιλαμβάνει μέτρα για τον εκσυγχρονισμό της δικαιοσύνης, της παιδείας κι άλλων τομέων, πολλά από τα οποία θα έπρεπε διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις να έχουν υιοθετήσει προ πολλού.

Η κατασπατάληση δύο περίπου ετών από την ελληνική πλευρά και η πρόδηλη επιθυμία μερικών κυβερνήσεων από τις δανείστριες χώρες να δικαιολογήσουν τα νέα δάνεια προς την Ελλάδα στο εθνικό τους ακροατήριο έχουν οδηγήσει την κατάσταση στα άκρα.

Κοινώς, στη σώρευση πολλών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί τους επόμενους μήνες, κυρίως μέχρι τον Ιούνιο ή τον Σεπτέμβριο.

Όσοι έχουν συναίσθηση των δυνατοτήτων της ελληνικής δημόσιας διοίκησης και του πολιτικού προσωπικού είναι επόμενο να ανησυχούν γιατί το μεγαλύτερο μέρος των διαρθρωτικών αλλαγών είναι μάλλον απίθανο να υλοποιηθεί εντός των χρονοδιαγραμμάτων που θέτει το μνημόνιο.

Οι εταίροι μας έχουν πλέον ιδίαν αντίληψη για τις δυνατότητες της δημόσιας διοίκησης, που είναι σε μεγάλο βαθμό απόρροια των ρουσφετιών και του πελατειακού κράτους των τελευταίων δεκαετιών.

Γι’ αυτό μερικοί ισχυρίζονται ότι οι εταίροι μας θα ήταν διατεθειμένοι να αποδεχθούν την υλοποίηση του 70% ίσως των διαρθρωτικών αλλαγών αντί του 100%.

Όμως, η σκλήρυνση της στάσης της Ε.Ε. και του ΔΝΤ δείχνει ότι δεν διαθέτουν την ίδια υπομονή όπως παλιά κι επίσης δεν μας έχουν καμία εμπιστοσύνη.

Το ίδιο επισήμανε άρθρο της International Herald Tribune την προηγούμενη εβδομάδα, που έλεγε ότι στην έλλειψη εμπιστοσύνης από τους εταίρους της η Ελλάδα είναι μια κατηγορία από μόνη της.

Προς τη σκλήρυνση της στάσης τους έχει επίσης συμβάλει η αντίληψη σε όλο και περισσότερους κύκλους ότι η Ελλάδα αντιπροσωπεύει πλέον μικρότερο κίνδυνο μετά τα μέτρα που έχουν ληφθεί, π.χ. παροχή 3ετούς φθηνής ρευστότητας από την ΕΚΤ στις τράπεζες, ή αναμένεται να ληφθούν, π.χ. ενεργοποίηση του μόνιμου μηχανισμού στήριξης (ESM) τους επόμενους μήνες.

Όσον αφορά τη δική μας πλευρά, το έργο της υλοποίησης των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων δυσκολεύουν επίσης οι αντιδράσεις των θιγόμενων επαγγελματικών ομάδων, που κατανοούν ότι τα ολιγοπωλιακά κέρδη του παρελθόντος θα περιοριστούν λόγω ανταγωνισμού.

Όμως, το μεγαλύτερο εμπόδιο παραμένει η ελληνική δημόσια διοίκηση και δυστυχώς δεν διαφαίνεται φως στον ορίζοντα.

Πριν από κάμποσο καιρό, το LSE πρότεινε να προσφέρει δωρεάν στην Ελλάδα ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης υψηλόβαθμων δημοσίων υπαλλήλων που εφαρμόζει σε άλλες χώρες.

Η ανταπόκριση ήταν του τύπου θα επικοινωνήσουμε μαζί σας κι όπως γίνεται κατανοητό κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί ακόμη.

Υπάρχουν όμως κι άλλα παραδείγματα.

Η Ελλάδα ζητά επισήμως τεχνική βοήθεια σε ειδικούς τομείς από τις Βρυξέλλες κι όταν ειδικές ομάδες από χώρες-μέλη καταφθάνουν στην Αθήνα για σεμινάρια κ.τ.λ. ανακαλύπτουν ότι το ακροατήριο είναι περιορισμένο γιατί η ανταπόκριση από τις ελληνικές υπηρεσίες είναι μικρή.

Κοντολογίς, θεωρούμε λάθος να δαιμονοποιείται ή να θεοποιείται το νέο μνημόνιο.

Το κομμάτι για τις διαρθρωτικές αλλαγές είναι σημαντικό, αλλά απειλείται από την αδυναμία της ελληνικής δημόσιας διοίκησης να υλοποιήσει τόσο πολλές αλλαγές σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

Μπορεί η δημόσια διοίκηση να αναδιαρθρωθεί το επόμενο διάστημα για να γίνει πιο αποτελεσματική;

Δεν θα στοιχηματίζαμε σε αυτό το ενδεχόμενο όσο υφίστανται πολιτικές επιρροές και δεν υπάρχει συγκεκριμένο πλάνο ούτε και οι άνθρωποι που θα το υλοποιήσουν.

Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.