Το μαρτύριο της σταγόνας και ο Ρέιγκαν!

Η πολυετής προσπάθεια δημοσιονομικής λιτότητας και θεσμικής προσαρμογής που εκτιμά το ΔΝΤ ότι απαιτείται για να πάρει η χώρα τα πάνω της μπορεί να οδηγήσει σε ατύχημα.

Δημοσιεύθηκε: 14 Δεκεμβρίου 2011 - 07:40

Dr Money

Η εκλογή τoυ Ντέιβ Κάμερον στην πρωθυπουργία της Βρετανίας και η απόφαση του κυβερνήτη της πολιτείας του Τέξας Ρικ Πέρι να θέσει υποψηφιότητα για το χρίσμα του ρεπουμπλικανικού κόμματος στις επόμενες αμερικανικές προεδρικές εκλογές δημιούργησαν αρχικά την εντύπωση ότι θα μπορούσαμε να ξαναδούμε μια σύγχρονη βερσιόν του ντουέτου Θάτσερ - Ρέιγκαν.

Ο λόγος ήταν ότι οι κ. Κάμερον και Πέρι συμμερίζονταν πολλές από τις απόψεις της πάλαι ποτέ σιδηράς κυρίας για δημοσιονομική πειθαρχία και την πίστη του Ρόναλντ Ρέιγκαν στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις προς την πλευρά της συνολικής προσφοράς της οικονομίας και του μικρότερου κράτους.

Όμως, ο κ. Πέρι έχει χάσει σημαντικό έδαφος, με βάση τις δημοσκοπήσεις στους κόλπους του ρεπουμπλικανικού κόμματος, οπότε είναι πολύ δύσκολο να πάρει το χρίσμα και επομένως να δούμε το νέο ντουέτο να κάνει κουμάντο στον αγγλοσαξονικό κόσμο.

Μερικοί ίσως επισημάνουν ότι δεν έχει μεγάλη σημασία, υπό την έννοια ότι τα προβλήματα της δεκαετίας του 1970 και των αρχών της δεκαετίας του 1980 δεν είναι ίδια με τα τωρινά.

Πράγματι, το κύριο χαρακτηριστικό εκείνης της περιόδου ήταν ο στασιμοπληθωρισμός, δηλαδή η συνύπαρξη υψηλού πληθωρισμού και ύφεσης, που πυροδοτήθηκε από τα πετρελαϊκά σοκ.

Ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ ήταν διψήφιος εκείνη την περίοδο, τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια του δολαρίου είχαν ανέβει μέχρι το 22% και η απόδοση του 10ετούς αμερικανικού ομολόγου έφθανε το 15%.

Η κατάσταση είναι διαφορετική σήμερα, αφού τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια του δολαρίου είναι κοντά στο 0%, τα βρετανικά λίγο πιο ψηλά και εκείνα του ευρώ κοντά στο 1%.

Επίσης, ο πληθωρισμός είναι υπό έλεγχο, ενώ υπάρχουν αρκετοί που επισείουν τον κίνδυνο του αποπληθωρισμού σε υπερχρεωμένες χώρες όπως η Ελλάδα.

Υπό αυτήν την έννοια, μερικοί υποστηρίζουν ότι η σωστή απάντηση είναι η τόνωση της ζήτησης μέσω δημοσιονομικής χαλάρωσης.

Όμως, για να ξοδέψει μια κυβέρνηση θα πρέπει προηγουμένως να έχει βρει λεφτά είτε από τις αγορές είτε από επίσημους πιστωτές, π.χ. Ε.Ε., ΔΝΤ.

Από τη στιγμή που οι αγορές δεν δανείζουν σε υπερχρεωμένες χώρες και οι θεσμικοί πιστωτές δανείζουν υπό αυστηρούς όρους δημοσιονομικής πειθαρχίας, η τόνωση της ζήτησης μέσω δημοσιονομικής χαλάρωσης πάει περίπατο.

Τι απομένει;

Αφενός να δοθεί η σωστή δόση σε ποσότητα και μίγμα δημοσιονομικής πειθαρχίας στη χώρα-ασθενή και αφετέρου να προωθηθούν οι διαρθρωτικές αλλαγές για να γίνει η οικονομία πιο ανταγωνιστική και να περιοριστεί η κύρια πηγή δημιουργίας ανισορροπιών, δηλαδή το κράτος.

Όμως, αυτό δεν έγινε στην Ελλάδα.

Από τη χθεσινή έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα προκύπτει ότι έχει κατανοηθεί πόσο λάθος έκανε η τρόικα που δεν προέβαλε βέτο στην απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης να μειώσει το δημοσιονομικό έλλειμμα μέσα από ένα μπαράζ φόρων, αντί του περιορισμού των εστιών δημιουργίας ελλειμμάτων στον δημόσιο τομέα.

Η υπέρ το δέον αποδυνάμωση του ιδιωτικού τομέα, του μοναδικού που θα μπορούσε να βγάλει την ελληνική οικονομία από το τέλμα και να στηρίξει την ανάπτυξη, συνέβαλε αποφασιστικά στη δημιουργία του σημερινού φαύλου κύκλου.

Έχει επίσης γίνει αντιληπτό ότι οι διαρθρωτικές αλλαγές κολλάνε στις ισχυρές αντιστάσεις των θιγμένων.

Όμως, πολύτιμος χρόνος έχει χαθεί και το σώμα της ελληνικής οικονομίας έχει αποδυναμωθεί.

Δεν είμαστε λοιπόν καθόλου σίγουροι αν το πολιτικό προσωπικό της χώρας μπορεί να υλοποιήσει νέα μέτρα λιτότητας και η κοινωνία να υποβληθεί στο μαρτύριο της σταγόνας για πολλά χρόνια ακόμη.

Καλώς ή κακώς, δεν υπάρχει σήμερα ούτε στην Ελλάδα, ούτε σε άλλη χώρα της ευρωζώνης, ούτε φυσικά στις ΗΠΑ κάποιος που να μπορεί και να θέλει να πάρει το θέμα πάνω του, όπως ο Πρόεδρος Ρέιγκαν το 1981, απολύοντας όλους τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας και επιβάλλοντας τους δικούς του κανόνες παιγνιδιού.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.