To ατύχημα στο endgame της κ. Μέρκελ!

Αν κανείς παρακολουθήσει τις ενέργειες της Γερμανίδας καγκελαρίου κ. Μέρκελ από τότε που ξεκίνησε η ελληνική κρίση μέχρι σήμερα, θα διαπιστώσει ότι είναι αρκετά προβλέψιμη.

Δημοσιεύθηκε: 25 Νοεμβρίου 2011 - 07:52

Dr Money

Όσο καλοί είναι οι Γερμανοί στην κατασκευή ενός αξιόπιστου αυτοκινήτου και γενικότερα σε θέματα βιομηχανικής παραγωγής και τεχνολογίας, άλλο τόσο λίγοι είναι με τα χρηματοοικονομικά και τις αγορές, ισχυρίζεται ένας φίλος που εργάζεται σε γερμανική τράπεζα, και μάλλον έχει δίκιο.

Η εργατικότητα, η «στρατιωτική» πειθαρχία και η υπακοή είναι χρήσιμα χαρακτηριστικά στη βιομηχανία και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη μετεξέλιξη της Γερμανίας στη δεύτερη μεγαλύτερη εξαγωγική οικονομία στον κόσμο.

Όμως, τα ανωτέρω χαρακτηριστικά δεν εγγυώνται την επιτυχία στις αγορές, όπου συχνά το ανθρώπινο ένστικτο, η ταχύτητα στις σκέψεις και στις αποφάσεις και ο αυτοσχεδιασμός κυριαρχούν.

Η περίπτωση της Ελλάδας είναι χαρακτηριστική.

Η κ. Μέρκελ και άλλοι Γερμανοί αξιωματούχοι και πολιτικοί έχουν συχνά χρησιμοποιήσει την απειλή της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη ως μηχανισμό πειθαρχίας για τους Έλληνες πολιτικούς και άλλους.

Όμως, οι ανωτέρω απειλές συνέβαλαν περισσότερο στην αποσταθεροποίηση των αγορών και στην υπονόμευση της εμπιστοσύνης των τελευταίων απέναντι στις δικές τους προθέσεις αναφορικά με το πρότζεκτ του ευρώ, παρά έβαλαν τους Έλληνες στον ίσιο δρόμο.

Εντούτοις, θα ήταν άδικο να αποδοθούν τα προβλήματα της ευρωζώνης στους Γερμανούς, αν και θα ήταν πολύ δημοφιλές στην Ελλάδα, κυρίως, αλλά κι αλλού.

Όμως, η δεσπόζουσα θέση της Γερμανίας στην ευρωζώνη παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των προσδοκιών που έχουν οι συμμετέχοντες της αγοράς για την κατάληξη της κρίσης χρέους.

Καλώς ή κακώς, η άποψη που έχουν οι συμμετέχοντες στις αγορές για το είδος του τέλους που θα έχει η κρίση χρέους επηρεάζει τη συμπεριφορά τους σε βραχύτερα διαστήματα.

Η πιστωτική και μετέπειτα οικονομική κρίση της περιόδου 2008 - 2009 έδειξε ότι οι κυβερνήσεις των ισχυρών κρατών και οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στη σταθεροποίηση ή αποσταθεροποίηση των αγορών μέσω της διαμόρφωσης των κατάλληλων προσδοκιών.

Στη σημερινή συγκυρία, η κ. Μέρκελ και η Γερμανία, που κινούν τα νήματα στην ευρωζώνη, παραμένουν προσκολλημένες στα στερεότυπα της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και στην αρχή του «ηθικού κινδύνου».

Οι ανησυχίες της Γερμανίας για την εμφάνιση του υπερπληθωρισμού κατά τα πρότυπα της Βαϊμάρης είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν έχει δοθεί το πράσινο φως στην ΕΚΤ να λειτουργήσει σαν τη Fed, παρεμβαίνοντας μαζικά στις αγορές ομολόγων.

Θεωρητικά, οι μαζικές αγορές ομολόγων από την κεντρική τράπεζα που δεν ουδετεροποιούνται μέσω της απορρόφησης ρευστότητας με άλλο τρόπο, π.χ. καταθέσεις στην ΕΚΤ, οδηγούν συνήθως σε αύξηση της προσφοράς χρήματος και μεσομακροπρόθεσμα σε πληθωρισμό.

Όμως, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο υπό τις σημερινές συνθήκες.

Επίσης, η επιθυμία της κ. Μέρκελ και άλλων αξιωματούχων να επιμένουν στην εφαρμογή οικονομικών προγραμμάτων προσαρμογής με συνεχείς δόσεις λιτότητας, ως αντάλλαγμα για την παροχή οικονομικής στήριξης, βασίζεται περισσότερο στην αρχή της αποφυγής του «ηθικού κινδύνου» σε άλλες ευάλωτες χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ιταλία, παρά σε οτιδήποτε άλλο.

Με αυτόν τον τρόπο, έχουν δημιουργήσει αμφιβολίες για τη δική τους μακροχρόνια δέσμευση στη στήριξη της Ελλάδας, ωθώντας τις αγορές να επικεντρωθούν στα αρνητικά αντί στα θετικά αποτελέσματα.

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Η γερμανική κυβέρνηση έχει δείξει μέχρι σήμερα ότι προτιμά τα μικρά, προσεκτικά βήματα, παρά το τρέξιμο, στην αντιμετώπιση της κρίσης, αν και γνωρίζει ότι οι αγορές δεν περιμένουν τους πολιτικούς.

Η κ. Μέρκελ έχει επίσης δείξει ότι προτιμά να αφήνει κάποιες καταστάσεις να φθάνουν στα άκρα για να παρέμβει, υιοθετώντας τότε μέτρα ή πολιτικές που είναι ανάθεμα στο κόμμα της και σε πολλούς συμπατριώτες της.

Πιθανώς, γιατί θεωρεί ότι μόνο έτσι θα μπορούσαν να γίνουν αποδεκτά από τους συμπατριώτες της μέτρα που διαφορετικά δεν θα περνούσαν στο κοινοβούλιο και στο Συνταγματικό Δικαστήριο.

Όμως, η συγκεκριμένη επαναλαμβανόμενη πολιτική τακτική ενέχει σοβαρούς κινδύνους στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της κυριαρχίας των αγορών.

Κι αυτό γιατί μπορεί να συμβεί ενδιάμεσα κάποιο αναπάντεχο γεγονός, π.χ. χρηματοοικονομικό ατύχημα, που θα ανέτρεπε τα δεδομένα, θέτοντας σε κίνδυνο το ευρώ.

Κοινώς, αλλιώς μπορεί να περιμένει ότι θα τελειώσουν τα πράγματα κι αλλιώς να καταλήξουν.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.