Τράπεζες: Τα ζόμπι και το ΤΧΣ

Οι τράπεζες θα πρέπει να ενισχυθούν κεφαλαιακά λόγω ομολόγων και προβληματικών δανείων. Όμως οι μέτοχοί τους δεν δείχνουν διάθεση να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Το ερώτημα επομένως είναι ΤΧΣ ή όχι.

Δημοσιεύθηκε: 14 Οκτωβρίου 2011 - 07:47

Dr Money

Οι κακές συνήθειες δύσκολα κόβονται.

Πριν από λίγο καιρό ορισμένοι υψηλόβαθμοι τραπεζίτες και βασικοί μέτοχοι πιστωτικών ιδρυμάτων προσπαθούσαν να πείσουν κυβερνητικά στελέχη ότι η κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών που θα κατέφευγαν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) θα έπρεπε να γίνει με προνομιούχες και όχι με κοινές μετοχές.

Ο λόγος ήταν ότι η κεφαλαιακή ενίσχυση μέσω έκδοσης προνομιούχων μετοχών δεν θα άλλαζε τις μετοχικές ισορροπίες.

Όμως, τα πιεστικά αιτήματα των ανωτέρω, οι οποίοι επικαλούνταν το επιχείρημα ότι οι τράπεζες υποφέρουν εξαιτίας του χρεοκοπημένου δημόσιου τομέα της χώρας, δεν βρήκαν ανταπόκριση.

Ευτυχώς.

Δεν το λέμε επειδή το επιχείρημα που επικαλέστηκαν ήταν λανθασμένο. Τουναντίον, σε σημαντικό βαθμό ήταν σωστό.

Λέμε «ευτυχώς» επειδή τα κεφάλαια του ΤΧΣ προέρχονται από δανεικά της ελληνικής δημοκρατίας και άρα είναι των φορολογουμένων.

Θα ήταν λοιπόν ηθικά απαράδεκτο, κατά την άποψή μας, να βάζουν οι φορολογούμενοι λεφτά στις τράπεζες και να αναλάβουν το ρίσκο μιας αποτυχίας χωρίς να πάρουν κοινές μετοχές.

Όμως, η απόφαση της Γερμανίας να αλλάξουν οι όροι στη συμφωνία της συνόδου κορυφής της Ε.Ε. στις 21 Ιουλίου έχει φέρει πιο μπροστά εξελίξεις, αναγκάζοντας τις ελληνικές και άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες να αποδεχτούν μεγαλύτερες απώλειες από εκείνες που συμφωνήθηκαν τον Ιούλιο στα χαρτοφυλάκια των ομολόγων τους.

Είναι σαφές ότι οι βασικοί μέτοχοι, και όχι μόνο των ελληνικών τραπεζών, δεν θέλουν, ή δεν μπορούν, ή και τα δύο να καλύψουν τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου που όλες ή σχεδόν όλες θα χρειαστούν για να ικανοποιούν τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας μετά το αυστηρότερο πανευρωπαϊκό τεστ αντοχής που ετοιμάζεται και τις απώλειες από τα προβληματικά δάνεια αργότερα.

Το ύψος των απωλειών θα εξαρτηθεί ασφαλώς σε αυτήν τη φάση από το ποσοστό απομείωσης της ονομαστικής αξίας των ελληνικών ομολόγων και από το εύρος της συμμετοχής των πιστωτών της χώρας.

Είναι σαφές ότι οι τράπεζες κάνουν ό,τι μπορούν για να ενισχύσουν τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας, περιορίζοντας την ανάγκη για κεφαλαιακές ενέσεις από τους μέτοχους τους είτε πουλώντας περιουσιακά στοιχεία, είτε μειώνοντας τα στοιχεία του ενεργητικού που «απαιτούν» περισσότερα κεφάλαια, είτε σχεδιάζοντας πωλήσεις ομολόγων που είναι μετατρέψιμες σε μετοχές.

Παρ' όλα αυτά, δεν φαίνεται να επαρκούν.

Οι τράπεζες θα χρειαστούν νέα σημαντικά κεφάλαια το επόμενο δίμηνο - τρίμηνο, οδηγούμενες αρκετές, αν όχι όλες, στο ΤΧΣ, με αποτέλεσμα να υποστούν σοβαρές απώλειες οι μέτοχοί τους.

Αναμφισβήτητα, αυτό δεν είναι ευχάριστη εμπειρία.

Όμως, είναι μια αναγκαία εξέλιξη για να συνεχίσουν να λειτουργούν ως τράπεζες και το κυριότερο για να μην πεθάνει από πιστωτική ασφυξία η εθνική οικονομία.

Στο δίλημμα τράπεζες-ζόμπι ή ΤΧΣ, το δεύτερο αντιπροσωπεύει τη λιγότερο κακή επιλογή από τη σκοπιά των υπολοίπων πλην των μετόχων των πιστωτικών ιδρυμάτων.

Μάλιστα, όσο συντομότερα γίνει κάτι τέτοιο, τόσο το καλύτερο, εφόσον οι τράπεζες αδυνατούν να προσελκύσουν φρέσκα σημαντικά κεφάλαια από τον ιδιωτικό τομέα.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.