Κούρεμα: Τα αφύλακτα κανάλια της μετάστασης!

Οι αγορές και ο χρόνος πιέζουν για ριζική λύση στο ελληνικό πρόβλημα και οι Γερμανοί είναι πρόθυμοι να τη δώσουν. Όμως, τα κανάλια μετάστασης της κρίσης είναι περισσότερα από αυτά που πολλοί νομίζουν.

Δημοσιεύθηκε: 7 Οκτωβρίου 2011 - 07:50

Dr Money

Κούρεμα: Τα αφύλακτα κανάλια της μετάστασης!

Η κρίση χρέους έχει δείξει ότι οι Έλληνες και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι πολιτικοί έχουν κάτι κοινό.

Προσπαθούν να κάνουν το ελάχιστο δυνατό προκειμένου να αποφύγουν να λάβουν τις δυσάρεστες αποφάσεις που απαιτούν οι συνθήκες, μεταθέτοντας τη λύση για αργότερα.

Κοινώς, κλοτσάνε το τενεκεδάκι πιο κάτω στον δρόμο, όπως συνηθίζουν να λένε οι Αγγλοσάξονες.

Ενδιάμεσα, οι πολιτικοί δεν μπορούν να αποφύγουν τον πειρασμό αφενός να προβούν σε κάποιες αποσταθεροποιητικές δηλώσεις και σχόλια όταν οι αγορές ηρεμούν και αφετέρου να σπεύσουν να καθησυχάσουν άπαντες όταν η κατάσταση μοιάζει εκτός ελέγχου.

Πρόκειται για το ελληνικό και συνάμα ευρωπαϊκό θέατρο του παραλόγου, που κάνει τους Αμερικανούς να αναρωτιούνται τι στην ευχή συμβαίνει εδώ κάτω, στέλνοντας ενίοτε στην Ευρώπη τον υπουργό Οικονομικών για να χτυπήσει το καμπανάκι.

Όμως, όλα δείχνουν ότι για πρώτη φορά ύστερα από πολύ καιρό οι Γερμανοί είναι αποφασισμένοι να επιβάλουν πιο δραστική λύση για την αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος.

Το τελικό σχέδιο δεν είναι γνωστό, όμως όλα δείχνουν ότι θα συνίσταται σε μεγαλύτερη ανακούφιση της Ελλάδας από το δημόσιο χρέος, παράλληλα με μεγαλύτερη επιβάρυνση των ιδιωτών που κατέχουν ελληνικά ομόλογα.

Απομένει να δούμε αν η λύση θα δοθεί μέσω αλλαγής των όρων του προγράμματος συμμετοχής των ιδιωτών (PSI) στο πλαίσιο των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου η μέσω ενός τελείως διαφορετικού πλάνου.

Για πολλούς αναλυτές και πολιτικούς, οι συνέπειες μιας μεγάλης αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους για τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης θα είναι ελεγχόμενες αν συντρέχουν δύο προϋποθέσεις:

Πρώτον, αν οι ευρωπαϊκές τράπεζες επανακεφαλαιοποιηθούν εγκαίρως.

Δεύτερον, αν ο μηχανισμός EFSF έχει αρκετή δύναμη πυρός για να παρεμβαίνει στις αγορές ομολόγων και να χρηματοδοτήσει, αν χρειαστεί, την Ιταλία και την Ισπανία για τα επόμενα δύο τουλάχιστον χρόνια.

Όμως, τα ανωτέρω συμπεράσματα βασίζονται στην υπόθεση ότι αφενός οι χρηματοοικονομικοί δεσμοί της Ελλάδας με τις υπόλοιπες χώρες της ευρωπεριφέρειας είναι χαλαροί και αφετέρου το κανάλι μετάδοσης της κρίσης μέσω των τραπεζών μπορεί να ελεγχθεί αν τα πιστωτικά ιδρύματα της ευρωζώνης επανακεφαλαιοποιηθούν.

Όμως, δεν συμφωνούν όλοι με αυτήν τη συλλογιστική για τους κάτωθι λόγους:

Αν το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής της Ελλάδας δεν επιτυγχάνει τους στόχους του λόγω μεταρρυθμιστικής κόπωσης, οδηγώντας σε «κούρεμα» των ομολόγων της χώρας, δεν είναι λογικό να σκεφτούν οι αγορές ότι το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί σε άλλες χώρες, όπως η Πορτογαλία, που εφαρμόζουν παρόμοια προγράμματα;

Είναι επίσης εύλογο να αμφισβητήσει η αγορά την αποτελεσματικότητα τέτοιων προγραμμάτων, όπως του ελληνικού, από τη στιγμή που απαιτούν τη λήψη νέων μέτρων λιτότητας για να επιτευχθεί ο δημοσιονομικός στόχος, παρότι οδηγούν την οικονομία σε μεγαλύτερη ύφεση και στη δημιουργία φαύλου κύκλου.

Όμως, το στόρι δεν σταματάει εδώ.

Αν η Ελλάδα προχωρήσει σε μεγάλη αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους της, είναι πολύ πιθανό η αγορά να αρχίσει να αναζητά την επόμενη χώρα της ευρωζώνης που έχει παρόμοια μακροοικονομικά χαρακτηριστικά με αυτή.

Κοινώς, υψηλό δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ, μεγάλο έλλειμμα γενικής κυβέρνησης, χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης ή είναι σε ύφεση, υψηλό ποσοστό της κοινής γνώμης που είναι αντίθεση στο πρόγραμμα λιτότητας κτλ. Αν δεν κάνουμε λάθος, η Πορτογαλία και η Ιταλία πληρούν σε μεγάλο βαθμό τα ανωτέρω κριτήρια.

Πολύ περισσότερο αν το νέο χαμηλότερο δημόσιο χρέος προς το ΑΕΠ της Ελλάδας μετά την αναδιάρθρωση συγκρίνεται ευνοϊκά με εκείνο άλλων χωρών όπως η Ιταλία, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και το Βέλγιο.

Γιατί επίσης να μη θεωρήσει η αγορά ότι οι πολίτες και οι κυβερνήσεις άλλων χωρών δεν θα θελήσουν να αντιγράψουν την Ελλάδα και να μειώσουν το δημόσιο χρέος τους;

Επιπλέον, γιατί να μη σπεκουλάρει η αγορά ότι ο μέσος Πορτογάλος, Ιρλανδός καταθέτης δεν θα θορυβηθεί και δεν θα σπεύσει να αποσύρει μέρος των καταθέσεών του αν η Ελλάδα «κουρέψει» το χρέος της και πληροφορηθεί ότι οι Έλληνες αποσύρουν μαζικά καταθέσεις ή ακόμη χειρότερα η χώρα φύγει από την ευρωζώνη;

Όλα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι επιπτώσεις από μια μεγάλη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους σε άλλες χώρες της ευρωζώνης μπορεί να έχουν υποτιμηθεί.

Κοντολογίς, ο κίνδυνος μετάστασης της κρίσης ύστερα από ένα ελληνικό κλακάζ στις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης είναι υπαρκτός, αφού η μετάσταση μπορεί να γίνει μέσα από κανάλια που δεν φυλάσσουν το EFSF και οι επανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.