Ελληνική οικονομία vs δημόσιος τομέας = 2

Για οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα που θα αντιμετώπιζε το φάσμα της χρεοκοπίας, η λύση στο πρόβλημα θα ήταν προφανής και κοινά αποδεκτή. Όμως, δεν συμβαίνει το ίδιο στην Ελλάδα.

Δημοσιεύθηκε: 13 Σεπτεμβρίου 2011 - 08:00

Dr Money

Ελληνική οικονομία vs δημόσιος τομέας = 2

Ας αρχίσουμε με κάποια καλά νέα.

Πρώτον, οι φήμες περί χρεοκοπίας της Ελλάδας, οι δηλώσεις των Γερμανών κυβερνητικών αξιωματούχων και τα σχετικά δημοσιεύματα του έγκυρου "Der Spiegel" έχουν αυξήσει σημαντικά τις πιθανότητες επιτυχίας του προγράμματος ανταλλαγής - μετακύλισης ομολόγων (PSI).

Δεν έχει νόημα για κάποιον να μην ανταλλάσσει τα ομόλογα μιας χώρας που η αγορά θεωρεί ότι οδεύει προς τη χρεοκοπία τους επόμενους μήνες με νέα χρεόγραφα των οποίων το κεφάλαιο είναι εγγυημένο με ομόλογα μηδενικού επιτοκίου (zero coupon) που αξιολογούνται με "ΑΑΑ".

Επομένως, ο θόρυβος για επικείμενη χρεοκοπία της χώρας είναι πιθανόν να οδηγήσει σε ποσοστό συμμετοχής άνω του 80%, πλησιάζοντας τον στόχο του 90% και των 54 δισ. ευρώ μέχρι τα μέσα του 2014 και των 135 δισ. ευρώ μέχρι το 2020.

Η επιτυχία του PSI, σε συνδυασμό με την ικανοποίηση των αιτημάτων της τρόικας για τη λήψη επιπρόσθετων μέτρων λιτότητας ώστε να μειωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2011 πιο κοντά στα επιθυμητά επίπεδα και να διασφαλιστεί η περαιτέρω μείωσή του με τον προϋπολογισμό του 2012, ανοίγει τον δρόμο για την ενεργοποίηση του β΄ πακέτου στήριξης.

Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι η χώρα θα αποφύγει το μοιραίο, αφού μερικοί από τους κύριους πιστωτές της δεν δείχνουν να αλλάζουν άποψη.

Δεύτερον, το ΔΝΤ δείχνει έτοιμο να εγκρίνει την επόμενη δόση του δανείου προς την Ελλάδα μετά το νέο χαράτσι στα ακίνητα μέσω ΔΕΗ που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, σύμφωνα με τις δηλώσεις δύο αξιωματούχων του στη "Wall Street Journal".

Σημειωτέον ότι την πατρότητα της ιδέας του συγκεκριμένου τέλους στα ακίνητα διεκδικεί μεγαλοτραπεζίτης ιδιωτικού πιστωτικού ιδρύματος.

Τρίτον, ο Aμερικανός υπουργός Oικονομικών κ. Γκάιτνερ θα παρευρεθεί στη συνάντηση των υπουργών Oικονομικών της Ε.Ε. στην Πολωνία.

Είναι προφανές ότι ο κ. Γκάιτνερ δεν πάει εκεί για τουρισμό, αλλά για να συζητήσει το θέμα της κρίσης του χρέους και ειδικότερα, θα στοιχηματίζαμε, της Ελλάδας.

Να υπενθυμίσουμε ότι ο κ. Γκάιτνερ επισκέφθηκε το Βερολίνο και είχε συνομιλίες με την καγκελάριο κ. Μέρκελ τον περασμένο Μάρτιο, λίγες μέρες πριν από τη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. που έλαβε την απόφαση για επέκταση της χρονικής διάρκειας αποπληρωμής του δανείου των 80 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα.

Το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για την τύχη της Ελλάδας είναι προφανές και αποδίδεται αφενός στον κίνδυνο μετάστασης της κρίσης στην υπερδύναμη και αφετέρου στις καλές σχέσεις της κυβέρνησης Ομπάμα και της ηγεσίας του δημοκρατικού κόμματος γενικότερα με τον Έλληνα πρωθυπουργό.

Όμως, τα ανωτέρω θετικά νέα δεν αλλάζουν τα δεδομένα της ελληνικής οικονομίας και η γερμανική πλευρά, η οποία επεξεργάζεται τα σενάρια χρεοκοπίας, φαίνεται να το κατανοεί πολύ καλά.

Η ελληνική οικονομία δεν θα μπορέσει να βγει από την ύφεση σε χρόνο που μπορεί να προβλεπτεί με τα σημερινά δεδομένα, κι αυτό καθιστά αβέβαιο το εγχείρημα της διάσωσης με τα χρήματα των ξένων φορολογουμένων.

Σε αντίθεση με τις εκτιμήσεις που υπάρχουν πλέον για την Ιρλανδία, η οποία αντιμετώπιζε πιο περίπλοκο πρόβλημα σε σχέση με την Ελλάδα.

Άλλωστε, η αποτελεσματική απάντηση στο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι γνωστή.

Από τη μια πλευρά η συρρίκνωση του δημόσιου τομέα, μέσω ιδιωτικοποιήσεων και σημαντικής μείωσης των δημοσίων δαπανών, και από την άλλη η περαιτέρω ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, μέσω απελευθέρωσης αγορών και κλειστών επαγγελμάτων, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων και το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων.

Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους.

Αν οι δαπάνες της γενικής κυβέρνησης είχαν υποχωρήσει στα επίπεδα του 45,5% του ΑΕΠ όπου βρίσκονταν το 2006, από 49,6% του ΑΕΠ το 2010, και τα έσοδα παρέμεναν στο 39,1% του ΑΕΠ όπου ανέβηκαν το 2010, το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης θα είχε πέσει στο 6,4% του ΑΕΠ τη φετινή χρονιά και κανείς δεν θα μιλούσε για χρεοκοπία.

Εξυπακούεται ότι το έλλειμμα θα ήταν ακόμη μικρότερο αν τα έσοδα ανέβαιναν στο 41,1% του ΑΕΠ χωρίς άλλα μέτρα, όπως προέβλεπε το μεσοπρόθεσμο (του Μαΐου), και πολύ περισσότερο αν σκαρφάλωναν λίγο κάτω από το 43% του ΑΕΠ με τη λήψη νέων μέτρων, αλλά δεν είναι ρεαλιστικό να αναμένει κανείς κάτι τέτοιο έπειτα από σημαντική μείωση των κρατικών δαπανών.

Σημειωτέον ότι οι δαπάνες της γενικής κυβέρνησης βρίσκονταν κοντά στο 45% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο την περίοδο 2001 - 2006, πριν αρχίσουν να παίρνουν την ανηφόρα προς το 49,5% του ΑΕΠ το 2008 και το 52,7% το 2009, μια χρονιά με δύο εκλογικές αναμετρήσεις.

Όσον αφορά στα έσοδα, αυτά κυμάνθηκαν από 40,9% του ΑΕΠ κατά μέγιστο το 2001 έως 37,3% του ΑΕΠ το 2009.

Όμως, η κυβέρνηση δεν θέλει ή δεν μπορεί να μειώσει τις υπέρογκες κρατικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ για να μειώσει το έλλειμμα.

Κοινώς, δεν επιθυμεί να περιορίσει πραγματικά τον δημόσιο τομέα.

Είναι κάτι το οποίο μπορεί να κατανοήσει κανείς από πολιτική σκοπιά, αφού το Δημόσιο αποτελεί προνομιακό χώρο του κυβερνώντος κόμματος και παραδοσιακά πηγή εξουσίας, χρήματος και θέσεων για κομματικούς φίλους, κάτι που ούτε το άλλο μεγάλο κόμμα εξουσίας δείχνει να αγνοεί.

Είναι όμως τραγικό από οικονομική σκοπιά να έχει φτάσει η χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας για να επιδεικνύεται τέτοιος σεβασμός σ’ ένα απαρχαιωμένο πελατειακό σύστημα ανταλλαγής ψήφων για δουλειά, ή χαριστικές συμβάσεις, ή άλλα ρουσφέτια με επίκεντρο το Δημόσιο.

Όλα δείχνουν ότι το Δημόσιο και το πελατειακό σύστημα κέρδισαν αυτήν τη μάχη.

Το άσχημο για όλους είναι ότι, εξαιτίας κυρίως αυτού του γεγονότος, η ελληνική οικονομία μπορεί να χάσει τον πόλεμο και οι θιασώτες του συστήματος τα προνόμιά τους, όπως θα ανακαλύψουν αργότερα.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.