Η Fitch, οι αγορές και η φερεγγυότητα!

Η νέα υποβάθμιση από τη Fitch και η επιμονή των spreads σε υψηλό επίπεδο δείχνουν τη φύση του προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα και τι θα πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα.

Δημοσιεύθηκε: 17 Ιανουαρίου 2011 - 07:52

Dr Money

Όπως αναμενόταν από καιρό, η Fitch έγινε ο τρίτος μεγάλος οίκος αξιολόγησης, μετά τη Standard & Poor’s και τη Moody’s, που κατατάσσει τη χώρα στην κατηγορία χαμηλής φερεγγυότητας ή των "σκουπιδιών", όπως μερικοί προτιμούν να τη χαρακτηρίζουν.

Αν μάλιστα συγκριθεί η βαθμολογία της Ελλάδας από τη Fitch με εκείνη που εμμέσως προκύπτει από την αγορά των πιστωτικών παραγώγων (CDSs), θα πρέπει να φθάσει στο δυσάρεστο συμπέρασμα ότι ο κύκλος των υποβαθμίσεων από τη Fitch πιθανόν δεν ολοκληρώθηκε αν η συγκεκριμένη ρηχή αγορά έχει δίκιο.

Ακόμη κι αν κανείς συμφωνούσε με τους επικριτές των μεγάλων διεθνών οίκων αξιολόγησης και των κριτηρίων που χρησιμοποιούν ενίοτε για να βαθμολογούν χώρες και επιχειρήσεις, θα έπρεπε να παραδεχθεί ότι στη δική μας περίπτωση οι αγορές και οι οίκοι αξιολόγησης δίνουν πλέον την ίδια απάντηση στο ερώτημα-κλειδί.

Τι είδους πρόβλημα αντιμετωπίζει η Ελλάδα;

Φερεγγυότητας ή ρευστότητας;

Η ετυμηγορία των αγορών και των τριών μεγάλων οίκων αξιολόγησης μπορεί να μη μας αρέσει, αλλά είναι πλέον σαφής.

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει πρόβλημα φερεγγυότητας.

Όμως, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ προσεγγίζουν το ελληνικό πρόβλημα μέχρι στιγμής σαν να είναι πρόβλημα ρευστότητας, όπως έχουν επισημάνει μερικοί ξένοι οικονομολόγοι.

Κοινώς, παρέχουν χρηματοδότηση, ενώ η χώρα εφαρμόζει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα δημοσιονομικής πειθαρχίας και διαρθρωτικών αλλαγών, ελπίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των αγορών προς την Ελλάδα και θα μπορέσει η τελευταία να ξαναβγεί στις αγορές για να δανειστεί.

Η δομή του δανείου των 110 δισ. ευρώ από τις χώρες της ευρωζώνης και το ΔΝΤ δείχνει ότι η τρόικα βασίστηκε στην υπόθεση ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει πρόβλημα ρευστότητας.

Γι’ αυτό το πρόγραμμα προβλέπει πλήρη χρηματοδότηση των αναγκών του Δημοσίου μέχρι τα τέλη Μαρτίου του 2012, αλλά μερική από τότε μέχρι τον Μάιο του 2013 όπου λήγει το μνημόνιο.

Η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, υποτίθεται, θα έδινε την ευκαιρία στη χώρα να βγει στις αγορές και να δανειστεί το υπόλοιπο ποσό που χρειαζόταν από μόνη της.

Για να μην επαναληφθούν τα λάθη του α΄ τριμήνου του 2010, η χώρα δεν θα έπρεπε να βγει τελευταία στιγμή, αλλά να ξεκινήσει μέσα στο 2011 ή, το αργότερο, στις αρχές του 2012.

Η αποδοχή από τους κοινοτικούς εταίρους και το ΔΝΤ του αιτήματος για επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ συνιστά έμμεση παραδοχή ότι δεν θα μπορούσαμε να το ξεπληρώσουμε με βάση την αρχή του 3+2 χρόνια.

Επομένως, ίσως κι αυτοί πλέον να έχουν αντιληφθεί ότι το πρόβλημα της Ελλάδας, και σε μικρότερο βαθμό της Ιρλανδίας, είναι κυρίως πρόβλημα φερεγγυότητας.

Υπό αυτήν την έννοια, η όποια λύση δοθεί στο πλαίσιο του μόνιμου μηχανισμού ελεγχόμενης χρεοκοπίας θα πρέπει να δίνει έμφαση στο θέμα της μείωσης του δημοσίου χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ, πέρα από εκείνο που οδηγεί η εφαρμογή αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής.

Αν το "κούρεμα" της ονομαστικής αξίας των ομολόγων απορρίπτεται ως μέθοδος μείωσης του χρέους, τότε η επόμενη λύση είναι η αναχρηματοδότηση ενός σημαντικού μέρους του δημοσίου χρέους με χαμηλότερο επιτόκιο.

Θεωρητικά, δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ της μείωσης των τοκομεριδίων και της ονομαστικής αξίας των ομολόγων (κούρεμα) σε μία αναδιάρθρωση.

Και οι δύο αντιπροσωπεύουν χρηματικές ροές και οδηγούν σε μείωση της καθαρής τωρινής αξίας (NPV) του αρχικού χρέους.

Όμως, πολλοί πιστεύουν ότι τυχόν "κούρεμα" θα έκλεινε τις πόρτες των αγορών για πολλά χρόνια και θα πλήγωνε ανεπανόρθωτα τον τραπεζικό τομέα, οπότε…

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.