Κρατικός έλεγχος: Ένας είναι ο εχθρός!

Οι μεγαλύτεροι υποστηριχτές των ιδιωτικοποιήσεων δεν είναι οι φιλελεύθεροι αλλά οι πιο θερμοί υπέρμαχοι του κρατικού ελέγχου των επιχειρήσεων, τραπεζών κτλ, όπως αποδείχθηκε χθες ακόμα μία φορά.

Δημοσιεύθηκε: 25 Ιουνίου 2009 - 08:00

Dr Money

Όταν έχεις τέτοιους αντιπάλους, τι τους θέλεις τους υποστηριχτές.

Η χθεσινή επεισοδιακή ετήσια γενική συνέλευση των μετόχων του ΟΤΕ, με τον αποκλεισμό του μεγάρου του Οργανισμού στο Μαρούσι από τους συνδικαλιστές, ενίσχυσε τα επιχειρήματα εκείνων που υπεραμύνονται της ιδιωτικοποίησης τέτοιων επιχειρήσεων.

Οι συνδικαλιστές ισχυρίζονται ότι ο αποκλεισμός του μεγάρου έγινε σε εκδήλωση διαμαρτυρίας για τη σχεδιαζόμενη πώληση του 5% του ΟΤΕ που κατέχει το κράτος στην Deutsche Telekom.

Όμως, κανείς, ούτε φυσικά οι ίδιοι, μπορεί να πιστεύει ότι θα κατάφερνε να επηρεάσει την κυβέρνηση μπλοκάροντας την είσοδο του μεγάρου, στο οποίο είχε προγραμματιστεί να γίνει η γενική συνέλευση.

Αντίθετα, η ενέργειά τους, που παραπέμπει σε αντίστοιχες του παρελθόντος, μοιάζει στα μάτια τρίτων παρατηρητών να συνδέεται περισσότερο με τις προσωπικές επιδιώξεις και κομματικές σκοπιμότητες των επικεφαλής συνδικαλιστών σε συνεννόηση με το κόμμα τους, παρά οτιδήποτε άλλο.

Πρόκειται για κομματική συμπεριφορά που ανταμείβεται από το εκάστοτε κόμμα άλλοτε με μία θέση στη Βουλή ή στην Ευρωβουλή, με τελευταίο παράδειγμα τον κ. Πουπάκη επικεφαλής της ΔΑΚΕ, και άλλοτε με υψηλές θέσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα όταν το κόμμα τους έρθει στην εξουσία.

Ως εκ τούτου, οι συνδικαλιστές δεν έχουν κανένα απολύτως κίνητρο να αλλάξουν συμπεριφορά.

Τουναντίον, αν αλλάξουν, μπορεί κάλλιστα να κατηγορηθούν από καλοθελητές ανταγωνιστές τους στο ίδιο κόμμα για απειθαρχία, η οποία είναι δυνατόν ενίοτε να επιφέρει τη διαγραφή και το χάσιμο των προνομίων.

Όμως, οι προσωπικές και κομματικές ατζέντες των συνδικαλιστών ενισχύουν τα επιχειρήματα εκείνων που πιστεύουν ότι είναι καλύτερο για το συμφέρον της οικονομίας να ιδιωτικοποιηθούν τέτοιες επιχειρήσεις ώστε να απαλλαγούν μια και καλή από την επιρροή και τη δύναμη των κομματικών στρατών.

Μάλιστα, σε αντίθεση με νεοφιλελεύθερους πολιτικούς όπως οι κ. Μάνος και Ανδριανόπουλος, που επιχειρηματολογούν σε θεωρητικό επίπεδο για τα καλά των ιδιωτικοποιήσεων, η στάση των συνδικαλιστών δίνει χειροπιαστά παραδείγματα υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων.

Τι κέρδισαν, αλήθεια, οι συνδικαλιστές με τη χθεσινή τους στάση στον ΟΤΕ από τη στιγμή που ούτε τη γενική συνέλευση μπόρεσαν να ματαιώσουν;

Ίσως, το μόνο που "κέρδισαν" ήταν ότι θα έχουν δυσκολότερο έργο να πείσουν τον κ. Βουρλούμη για ορισμένα από τα αιτήματά τους που αφορούν στους υπαλλήλους του Οργανισμού που εκπροσωπούν.

Φυσικά, οι συνδικαλιστές του ΟΤΕ δεν είναι οι μόνοι που επιδιώκουν τον σαματά για την αποκόμιση προσωπικών και κομματικών συμφερόντων.

Κάτι παρόμοιο δεν συνέβη στη συγκέντρωση - ενημέρωση που οργάνωσε ο σύλλογος υπαλλήλων της Εθνικής στο κεντρικό κατάστημα της τράπεζας πριν από λίγες μέρες;

Είναι ίσως οξύμωρο, αλλά στα μάτια πολλών της κοινής γνώμης η συμπεριφορά πολλών συνδικαλιστών αποτελεί βασικό λόγο για να υποστηρίξει κανείς την ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Υπό αυτήν την έννοια, πολλοί συνδικαλιστές είναι οι καλύτεροι ίσως υποστηριχτές των ιδιωτικοποιήσεων, έστω και άθελά τους.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.