Η λογική του "δανεικά κι αγύριστα"!

Οι πολιτικοί κόπτονται για τις μικρές επιχειρήσεις και ζητάνε από τις τράπεζες να ανοίξουν τις στρόφιγγες γιατί έχουν στον νου τους τις ψήφους. Ξεχνάνε όμως κάτι πιο βασικό.

Δημοσιεύθηκε: 16 Απριλίου 2009 - 08:00

Dr Money

Αν οι τραπεζίτες διαχειρίζονται τα χρήματα των καταθετών και των μετόχων τους, οι πολιτικοί των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας διαχειρίζονται ή θα κληθούν να διαχειριστούν τα χρήματα των φορολογουμένων.

Επομένως, κάποιος θα περίμενε να δίνουν περισσότερο βάρος στη χρηστή διαχείριση των χρημάτων των φορολογουμένων και λιγότερη στη δική τους προβολή.

Όμως, οι περισσότεροι δείχνουν με τις δηλώσεις τους ότι ενδιαφέρονται κυρίως για τις ψήφους και λιγότερο για τα χρήματα των φορολογουμένων.

Αυτή τη λογική και προσέγγιση διευκολύνει η αντίληψη που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία η οποία θέλει τα προβλήματα να εξαφανίζονται ως διά μαγείας όταν κανείς "πετά λεφτά σ’ αυτά", κατά την αγγλοσαξονική έκφραση, κοινώς ξοδεύει αφειδώς.

Πρόκειται για την εύκολη λύση.

Η εναλλακτική λύση, δηλαδή να στύψει κανείς το κεφάλι του για να βρει τρόπο να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με λίγα χρήματα, είναι πιο δύσκολη και αντιτίθεται στην αρχή της ήσσονος προσπάθειας που κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία.

Δεν εκπλήσσει λοιπόν που άπαντες ζητάνε από τις τράπεζες να ανοίξουν τους κρουνούς του χρήματος προς τις μικρές επιχειρήσεις.

Το γεγονός ότι εκεί η φοροδιαφυγή πάει σύννεφο και κανένα ουσιαστικό μέτρο δεν βρίσκεται για την καταπολέμησή της δεν απασχολεί σχεδόν κανέναν.

Η περίπτωση του ΤΕΜΠΜΕ είναι χαρακτηριστική.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν μαζέψει οι τράπεζες, το 10% - 15% εκείνων που πήραν δάνεια στο παρελθόν με εγγυοδότηση του ΤΕΜΠΜΕ δεν τα εξυπηρετούν, κοινώς δεν πληρώνουν τοκοχρεωλύσια γιατί είτε αδυνατούν είτε πιστεύουν ότι είναι δανεικά κι αγύριστα.

Μάλιστα, οι τραπεζίτες εκτιμούν ότι το κυριότερο κίνητρο είναι το δεύτερο κι όχι το πρώτο.

Δεν αναφέρονται ασφαλώς στα άτοκα δάνεια μέσω ΤΕΜΠΜΕ ύψους 2 δισ. ευρώ περίπου που δόθηκαν τους προηγούμενους μήνες όπου υποψήφιοι δανειολήπτες, εργοδοτικές οργανώσεις και πολιτικοί έδιναν έμφαση στις καθυστερήσεις, στους αποκλεισμούς κ.λπ. ξεχνώντας να καυτηριάσουν τη μετατροπή ορισμένων δανείων σε προθεσμιακές καταθέσεις.

Όσο σημαντικό όμως είναι να φτάσουν τα δάνεια σε αυτούς που τα χρειάζονται, άλλο τόσο σημαντικό είναι να διαφυλαχτούν τα χρήματα των φορολογουμένων που επιχορηγούν τα επιτόκια.

Ποιο είναι το πιο πιθανό σενάριο τώρα με δεδομένη τη στασιμότητα της οικονομίας τη φετινή χρονιά;

Το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων που έδωσαν οι τράπεζες μέσω του αποκαλούμενου ΤΕΜΠΜΕ-Ι είναι μεγαλύτερο από το 10% - 15% της προηγούμενης περιόδου.

Ακόμη κι αν το ποσοστό παραμείνει στο 15% -που είναι το καλό σενάριο- αυτό σημαίνει ότι δάνεια ύψους 300 εκατ. ευρώ δεν θα εξυπηρετούνται.

Επομένως, οι φορολογούμενοι κινδυνεύουν να επωμιστούν το βάρος των 240 εκατ. ευρώ, δηλαδή το 80% του συνολικού ποσού, από την κατάπτωση των εγγυήσεων και οι τράπεζες τα υπόλοιπα 60 εκατ. ευρώ.

Αν φυσικά το ποσοστό αποδειχτεί υψηλότερο, το βάρος θα είναι ακόμη μεγαλύτερο.

Όμως, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η τάξη των φορολογουμένων στην Ελλάδα απαρτίζεται κυρίως από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους και σε πολύ μικρό βαθμό από τους ελεύθερους επαγγελματίες.

Είναι εύλογο μια χώρα να αναζητεί τρόπους για να κλείσει τις οικονομικές πληγές της. Είναι όμως εξίσου λογικό να αναμένει από τους πολιτικούς, και όχι μόνο, να σέβονται τα λεφτά των φορολογουμένων.

Αυτό προφανώς δεν μπορεί να γίνει, ενθαρρύνοντας τη λογική του "δανεικά κι αγύριστα".

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.