Μετοχές: Ώρα για ψώνια, εκτός κι αν…

Μετά το νέο χθεσινό ξεπούλημα στη Wall Street και την πιθανή σφαλιάρα σήμερα στην Ευρώπη υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να αρχίσει κανείς να ψωνίζει σιγά-σιγά μετοχές και μόνο ένας για να μην το κάνει.

Δημοσιεύθηκε: 8 Οκτωβρίου 2008 - 10:26

Dr Money

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να έχουμε ένα ράλι ανακούφισης στις χρηματιστηριακές αγορές τις επόμενες μέρες.

Ένας απ’ αυτούς είναι η επενδυτική ψυχολογία που όπως κι αν μετρηθεί έχει πέσει στο ναδίρ.

Ο λόγος των δικαιωμάτων προαίρεσης πώλησης προς τα δικαιώματα αγοράς (put/call ratio) των κύριων χρηματιστηριακών δεικτών στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη και ο αμερικανικός δείκτης μεταβλητότητας VIX που έχουν βρεθεί σε ακραία επίπεδα το αποδεικνύουν.

Ακόμη κι αν επικεντρωθεί κανείς στον δείκτη ανάληψης ρίσκου από τους επενδυτές που ενσωματώνει περισσότερες μεταβλητές, π.χ. τα spreads των εταιρικών ομολόγων, το συμπέρασμα δεν αλλάζει.

Η απροθυμία των επενδυτών παγκοσμίως να αγοράσουν μετοχές κι άλλες αξίες που εμπεριέχουν ρίσκο είναι προφανής.

Όμως, πολλοί, ιδίως οι αποκαλούμενοι contrarians που θεωρούν τον πανικό και τον φόβο ιδανικές συνθήκες για να αρχίσει να αγοράζει κανείς μετοχές, πιστεύουν ότι ο πάτος δεν είναι μακριά.

Αν σ’ αυτούς τους λόγους προστεθεί το γεγονός ότι οι χρηματιστηριακές αγορές είναι υπερπουλημένες από πλευράς τεχνικής ανάλυσης, το συμπέρασμα είναι προφανές.

Οι μετοχές ψάχνουν για κάποιον καταλύτη που θα δώσει το έναυσμα για ένα βραχυπρόθεσμο αλλά πανίσχυρο ράλι ανακούφισης.

Προς την ίδια κατεύθυνση δείχνουν οι εκτεταμένες αγορές μετοχών από τους επονομαζόμενους insiders, δηλαδή τα διευθυντικά στελέχη των επιχειρήσεων που είναι σε θέση να γνωρίζουν καλύτερα την κατάσταση της επιχείρησής τους.

Η υπεροχή των αγορών έναντι των πωλήσεων που πραγματοποιούν οι insiders έχει ανέβει σε επίπεδα-ρεκόρ, σηματοδοτώντας την ανοδική αντίδραση των μετοχών σε αντίστοιχες περιπτώσεις του πρόσφατου παρελθόντος, π.χ. στις 17 Μαρτίου και στις 15 Ιουλίου.

Στην ίδια πλευρά θα μπορούσε να καταχωριστεί το υψηλό επίπεδο ρευστού που διαθέτουν στο χαρτοφυλάκιό τους τα αμοιβαία κεφάλαια και άλλα θεσμικά χαρτοφυλάκια.

Το αρνητικό είναι ότι τα αμοιβαία και οι άλλοι θεσμικοί επενδυτές δύσκολα αποχωρίζονται αυτήν τη ρευστότητα για τοποθετήσεις σε μετοχές αυτήν την περίοδο καθώς προτιμούν να τη διακρατήσουν για πιο ήρεμες εποχές.

Άλλωστε, περίσσιο ρευστό ως ποσοστό του χαρτοφυλακίου τους διαθέτουν εδώ και καιρό χωρίς να το επενδύουν.

Αν όλοι αυτοί είναι λόγοι για ένα ράλι ανακούφισης, υπάρχουν άλλοι, πιο σοβαροί που δικαιολογούν τοποθετήσεις σε μετοχές με μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.

Το ασφάλιστρο κινδύνου (risk premium) που ενσωματώνουν οι μετοχές μετά τη χθεσινή πτώση ξεπερνά, π.χ. στον δείκτη S&P 500, το πλέον ακραίο επίπεδο του 5,6%. Αν αυτό συγκριθεί με το 3,4% που είναι ο ιστορικός μέσος όρος φαίνεται αμέσως η διαφορά.

Αυτό σημαίνει ότι δείκτες όπως ο S&P 500 έχουν υποχωρήσει περισσότερο απ’ ό,τι δικαιολογούν οι συνθήκες στην αγορά εταιρικών ομολόγων και στην πραγματική οικονομία.

Ακόμη και να συγκρίνει κάποιος το σημερινό Ρ/Ε με τον αντίστοιχο χαμηλότερο λόγο των τελευταίων 20 χρόνων, το συμπέρασμα δεν αλλάζει. Οι μετοχές είναι φθηνές.

Ο μόνος λόγος για να μην έχει κανείς την ίδια άποψη είναι να μπουν οι οικονομίες σε περίοδο αποπληθωρισμού.

Σ’ αυτήν την περίπτωση, το σημερινό χαμηλό Ρ/Ε του 14 είναι ακριβό αν συγκριθεί με το Ρ/Ε του 11 της δεκαετίας του 1930.

Επομένως, θα πρέπει να πιστεύει ότι θα ενσκήψουν ο αποπληθωρισμός και η Μεγάλη Ύφεση για να μη θεωρήσει τα σημερινά επίπεδα των μετοχών ελκυστικά για επενδυτές που τις αγοράζουν με σκοπό να τις διακρατήσουν επί μακρόν.

Dr. Money

[email protected]

*Λόγω τεχνικού προβλήματος, ο σημερινός Dr. Money δημοσιεύεται με καθυστέρηση.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.