H ΔΕΗ, η ΤτΕ και τα μονοπώλια

Όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα με τη ΔΕΗ και την Τράπεζα της Ελλάδος αποτελούν ένα παράδειγμα για το πόσο κακό κάνουν τα μονοπώλια σε οποιονδήποτε τομέα της οικονομίας της χώρας.

Δημοσιεύθηκε: 6 Μαρτίου 2008 - 07:53

Dr Money

Η σπουδή των Ελλήνων συνδικαλιστών του δημόσιου τομέα να διεκδικούν με πείσμα ό,τι θεωρούν οι ίδιοι δικαίωμα, έστω κι αν προκαλούν μεγάλη αναταραχή στην οικονομία και προβλήματα στους υπολοίπους, είναι γνωστή.

Ιδιαίτερα αν πρόκειται για ένα τόσο καυτό θέμα όπως το ασφαλιστικό.

Η συμπεριφορά τους δεν είναι περίεργη από τη στιγμή που δίνουν λογαριασμό στα μέλη των συνδικάτων τους και στους κομματικούς ινστρούκτορές τους, ανεξαρτήτως χρώματος.

Είναι φυσιολογικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο από τη στιγμή που μόνο οι τελευταίοι μπορούν να τους εξασφαλίσουν κανένα βουλευτιλίκι ή μια ευχάριστη ζωή μακριά από τις έννοιες του καθημερινού μεροκάματου.

Κοντολογίς, οι συνδικαλιστές δεν έχουν κανένα λόγο να συνδιαλλαγούν και να συναινέσουν στην εξεύρεση μιας λύσης κοινής αποδοχής από τη στιγμή που το προσωπικό κόστος μιας τέτοιας επιλογής είναι μεγαλύτερο από το προσωπικό όφελος.

Όμως, όλα αυτά είναι γνωστά και θα περίμενε κανείς ότι θα τα γνώριζαν οι επικεφαλής δημόσιων οργανισμών, όποιο μανδύα κι αν έχουν, προνοώντας για τη λήψη των κατάλληλων μέτρων.

Είναι σαφές ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβη στην περίπτωση της Τράπεζας της Ελλάδος με αποτέλεσμα το Χρηματιστήριο να παραμένει κλειστό επί μέρες, η δευτερογενής αγορά κρατικών ομολόγων να μη λειτουργεί, δεκάδες χιλιάδες επιταγές να στοιβάζονται στις τράπεζες, οι εισπράξεις ΦΠΑ από το Δημόσιο να έχουν παγώσει και να γελοιοποιείται η χώρα διεθνώς.

Ακόμη και η προσφυγή στη Δικαιοσύνη για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων από τη διοίκησή της έγινε με καθυστέρηση.

Η περίπτωση της Τράπεζας της Ελλάδος είναι χαρακτηριστική και αποδεικνύει ότι είναι μεγάλο λάθος να βάζει κανείς όλα τα αβγά του σε ένα καλάθι, είτε πρόκειται για χρήματα προς επένδυση είτε για άλλες ενέργειες όπως η εκκαθάριση των συναλλαγών.

Αποδεικνύει επίσης ότι η Τράπεζα της Ελλάδος, που κάνει ελέγχους και ζητά από τις τράπεζες να διατηρούν back up συστήματα για κάθε λογής τραπεζικές εργασίες, δεν πράττει η ίδια κάτι το αντίστοιχο σε άλλα πολύ πιο σημαντικά ζητήματα.

Είναι σίγουρο ότι όταν τελειώσει η απεργία, όλοι οι θιγόμενοι θα διερευνήσουν τρόπους ώστε να μην ξαναπάθουν τα ίδια στο μέλλον κι αυτό σημαίνει απώλεια πόρων και πλήγμα στο γόητρο της Τράπεζας της Ελλάδος.

Όμως, είναι αμφίβολο κατά πόσο αυτό θα συγκινήσει τους συνδικαλιστές που ακόμη κι αν είχαν δίκιο στο επιχείρημά τους για ανεξάρτητο Ταμείο το έχουν ήδη χάσει.

Εκτός όμως από την απεργία των εργαζομένων στην κεντρική τράπεζα, η χώρα ταλανίζεται επίσης από τα προβλήματα που δημιουργεί η απεργία της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ.

Η εκ περιτροπής διακοπή ρεύματος σε διάφορες περιοχές της χώρας είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι πολλές ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες ανά την επικράτεια είναι εκτός λειτουργίας.

Ό,τι το καλύτερο δηλαδή για τις εταιρίες εισαγωγής ρεύματος από γειτονικές χώρες, που θησαυρίζουν ακόπως εις βάρος της ΔΕΗ και ορισμένες εκ των οποίων συνδέονται μετοχικά με ανταγωνιστές της Επιχείρησης.

Φυσικά, έχει συντελεστεί ”πρόοδος” αν αναλογιστεί κανείς ότι κάποτε κατέβαζαν τους διακόπτες χωρίς να δίνουν σε κανέναν λογαριασμό και χωρίς να υπόκεινται στις συνέπειες του νόμου.

Όμως, η συμπεριφορά τους αποδεικνύει πόσο δίκιο έχουν εκείνοι που επιχειρηματολογούν υπέρ της κατάργησης του μονοπωλίου της ΔΕΗ στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Δεν θα πρέπει λοιπόν να παραπονεθούν οι συνδικαλιστές αν έρθει κάποιο πρωί φιρμάνι από τις Βρυξέλλες που θα ζητά την πώληση μονάδων της ΔΕΗ και διαπιστώσουν ότι τα επιχειρήματα περί πώλησης του δημόσιου πλούτου δεν συγκινούν τη μεγάλη μάζα του πόπολου.

Είναι ασφαλώς κρίμα που συμβαίνουν όλα αυτά σε μια ευνομούμενη -υποτίθεται- πολιτεία.

Είναι ακόμη κρίμα γιατί οι ίδιοι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται ότι ανοίγουν μόνοι τους τον λάκκο, προτιμώντας τα λίγα βραχυπρόθεσμα οφέλη από τα πολύ περισσότερα μεσοπρόθεσμα.

Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που επιδεικνύουν πολύ διαφορετική συμπεριφορά, συνήθως εποικοδομητική, όταν η επιχείρησή τους περάσει στον ιδιωτικό τομέα, προσθέτοντας ένα ακόμη επιχείρημα στη φαρέτρα εκείνων που υποστηρίζουν την ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων και το σπάσιμο των μονοπωλίων.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.