Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Eλληνικές τράπεζες: Το μυστικό της πτώσης

Πολλοί θεωρούν ανεξήγητη τη μεγάλη πτώση των ελληνικών τραπεζικών μετοχών το τελευταίο διάστημα γιατί δεν έχουν σύνθετα χρηματοοικονομικά προϊόντα συνδεδεμένα με την αμερικανική στεγαστική αγορά. Αν όμως έριχναν μια ματιά στα στοιχεία από προηγούμενες κρίσεις, θα ήξεραν από πριν την απάντηση.

Eλληνικές τράπεζες: Το μυστικό της πτώσης
Οι μεγάλες απώλειες της μετοχής της Εθνικής που έφθασαν το 6% χθες και των άλλων μεγάλων τραπεζών εξέπληξαν τους περισσότερους.

Άλλωστε, η Εθνική, η Eurobank, η Alpha και οι άλλες μεγάλες τράπεζες δεν έχουν έκθεση σε σύνθετα προϊόντα που συνδέονται με την αμερικανική αγορά στεγαστικών δανείων υψηλού κινδύνου, ούτε έχουν δραστηριότητες στην αμερικανική τραπεζική αγορά.

Η έκθεση του ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς μέσω της μικρής Marathon Bank στη Νέα Υόρκη είναι μικρή.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εξεπλάγησαν όλοι και ιδιαίτερα εκείνοι που γνωρίζουν τι συμβαίνει σε περιόδους κρίσης όπως η τωρινή.

Τι είναι αυτό;

Πολύ απλά, το premium που αναγνωρίζει η αγορά στις ελληνικές τράπεζες σε όρους Ρ/Ε έναντι των άλλων ευρωπαϊκών τραπεζών λόγω των υψηλότερων ρυθμών ανάπτυξης που υπόσχονται συρρικνώνεται.

Αυτό δεν συμβαίνει επειδή ο ρυθμός ανάπτυξης των ελληνικών τραπεζών έχει μειωθεί αλλά απλώς η όρεξη των επενδυτών να αναλάβουν ρίσκο, πληρώνοντας πολύ πιο ακριβά τα αναπτυξιακά στόρι, έχει μειωθεί.

Το ακριβώς αντίθετο παρατηρείται σε περιόδους χρηματιστηριακής ευφορίας.

Με βάση τις εκτιμήσεις στελεχών της αγοράς, το μέσο Ρ/Ε των μεγάλων ελληνικών τραπεζών είχε φθάσει να είναι 35% υψηλότερο σε σύγκριση με το αντίστοιχο ενός αντιπροσωπευτικού δείγματος ευρωπαϊκών τραπεζών τη Δευτέρα.

Το μέσο Ρ/Ε των ελληνικών με βάση τα προβλεπόμενα κέρδη του 2008 διαμορφωνόταν σε 12 περίπου έναντι 9 του μέσου Ρ/Ε των άλλων ευρωπαϊκών τραπεζών.

Το premium ήταν ακόμη μεγαλύτερο την προηγούμενη Παρασκευή. Αυτό οφείλεται κυρίως στη μεγαλύτερη συγκριτικά πτώση των μετοχών των άλλων τραπεζών, αλλά δεν αλλάζει την εικόνα.

Από το 2004 μέχρι σήμερα, οι επενδυτές ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν ένα premium της τάξης του 15% με 25% σε Ρ/Ε για τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης που υπόσχονταν οι ελληνικές τράπεζες.

Σε ορισμένες ακραίες περιπτώσεις χρηματιστηριακής ευφορίας, το premium μπορούσε να φθάσει πάνω από 30%.



Όμως, σε περιόδους κρίσης, όπως π.χ. τον Μάιο του 2006, το premium συμπιεζόταν πάρα πολύ και κυμαινόταν συνήθως από 5% μέχρι 10%.

Από τη στιγμή που διανύουμε μια περίοδο κρίσης κατά τη διάρκεια της οποίας τα ξένα θεσμικά χαρτοφυλάκια περιορίζουν το ρίσκο τους είναι επόμενο το premium να συρρικνωθεί κι αυτό ακριβώς συμβαίνει τώρα.

Ασφαλώς δεν είναι μια ευχάριστη εμπειρία. Όμως είναι αναπόφευκτη από τη στιγμή που οι συγκριτικές αποτιμήσεις ανάβουν κόκκινο και γίνονται πιο δημοφιλείς σε περιόδους κρίσης.

Αναμφίβολα, το αναπτυξιακό στόρι των ελληνικών τραπεζών στα μάτια των ξένων θεσμικών δεν έχει κλονιστεί.

Εκείνο που έχει κλονιστεί είναι η επιθυμία τους να πληρώσουν μεγάλο premium για να το αγοράσουν κι αυτό πληρώνει τον τελευταίο καιρό ο ελληνικός τραπεζικός κλάδος.

Dr. Money

[email protected]


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v