Mετοχές: Ο δυσδιόρατος κίνδυνος

Πέρα από τις αποτιμήσεις και τη ρευστότητα, υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την πορεία των μετοχών. Ένας απ’ αυτούς που ελάχιστα θίγεται είναι καιρός να μας απασχολήσει.

Δημοσιεύθηκε: 16 Απριλίου 2007 - 08:00

Dr Money

Το ΔΝΤ (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) προβλέπει ότι το 2007 θα είναι η πρώτη χρονιά από το 2001 που ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας της ευρωζώνης θα είναι μεγαλύτερος από τον αμερικανικό.

Ο ρυθμός ανάπτυξης στην ευρωζώνη εκτιμάται σε 2,3% έναντι 2,2% στις ΗΠΑ για φέτος.

Παρ’ όλα αυτά, οι συγκλίνουσες εκτιμήσεις θέλουν τις πωλήσεις των αμερικανικών επιχειρήσεων εκτός του κλάδου της ενέργειας να αυξάνονται με ρυθμό 6,9% φέτος έναντι 5,4% των ευρωπαϊκών και ασφαλώς υπερδιπλάσια εκείνου των ελληνικών.

Όμως, η επιτάχυνση του ρυθμού ανάπτυξης στην ευρωζώνη έχει οδηγήσει την ΕΚΤ σε διαδοχικές αυξήσεις επιτοκίων, με αποτέλεσμα το βασικό της επιτόκιο να βρίσκεται σήμερα στο 3,75%, ενώ η αγορά δίνει αυξημένες πιθανότητες να βρίσκεται στο 4,25% στα τέλη του 2007.

Αυτή η εξέλιξη σε συνδυασμό με την επιβράδυνση της αμερικανικής οικονομίας έχει βοηθήσει στο κλείσιμο της ψαλίδας που χωρίζει τα 2ετή αμερικανικά από τα ευρωπαϊκά επιτόκια, δίνοντας ώθηση στο ευρώ.

Η ανατίμηση του ευρώ έχει οδηγήσει την ισοτιμία του έναντι του δολαρίου στο 1,35 και έναντι του γεν στο 160,70. Επιπλέον, η σταθμισμένη ισοτιμία του ευρώ έναντι των νομισμάτων των κυριότερων εμπορικών εταίρων της ευρωζώνης βρέθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο 107,24.

Το ρεκόρ ανατίμησης σημειώθηκε στις 30 Δεκεμβρίου του 2004 όταν η ισοτιμία ευρώ/δολαρίου ακουμπούσε το 1,3530 και η σταθμισμένη ισοτιμία το 108,50.

Θεωρητικά, η ανατίμηση του ευρώ δεν θεωρείται καλός οιωνός για τις μετοχές της ευρωζώνης, στις οποίες εντάσσονται οι ελληνικές, καθώς επηρεάζει δυσμενώς τις εξαγωγές ευρωπαϊκών προϊόντων και τη μετατροπή από άλλα νομίσματα σε ευρώ των πωλήσεων των θυγατρικών ευρωπαϊκών ομίλων.

Όμως, μια ματιά στην πορεία της ισοτιμίας ευρώ/δολαρίου και των ευρωπαϊκών έναντι των αμερικανικών μετοχών διαχρονικά δείχνει ότι είναι τελείως διαφορετική. Αυτό το φαινόμενο έχει παρατηρηθεί επίσης τα τελευταία χρόνια.

Όταν το ευρώ ισχυροποιείται έναντι του δολαρίου, οι ευρωπαϊκές μετοχές προσφέρουν καλύτερες αποδόσεις έναντι των αμερικανικών. Το αντίθετο συμβαίνει όταν το ευρώ αποδυναμώνεται.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ευρώ είναι υπερτιμημένο έναντι του δολαρίου με βάση τη θεωρία της αγοραστικής δύναμης (Purchasing Power Parity) που δίνει έμφαση στη σχετική διαφορά πληθωρισμού ανάμεσα σε χώρες. Για μερικούς αναλυτές, η ανατίμηση ξεπερνά το 15%.

Επιπλέον, είναι μάλλον δύσκολο να δούμε τη διαφορά των αμερικανικών από τα επιτόκια του ευρώ να μικραίνει ακόμη περισσότερο απ’ ό,τι προεξοφλούν οι αγορές αυτή τη στιγμή, ενώ δεν θα πρέπει να θεωρείται σίγουρο ότι η ΕΚΤ θα μείνει με σταυρωμένα χέρια αν το ευρώ αρχίσει να σκαρφαλώνει πάνω από το 1,35.

Επομένως, υπάρχουν λόγοι για να μη συνεχιστεί η ανατίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου τους επόμενους μήνες.

Υπό αυτή την έννοια, η ιστορική σχέση νομισμάτων και μετοχών σε Ευρώπη και ΗΠΑ δεν ευνοεί την υπεραπόδοση των ευρωπαϊκών μετοχών έναντι των αμερικανικών το υπόλοιπο της χρονιάς αν οι παραπάνω εύλογες υποθέσεις αποδειχτούν σωστές.

Ο σχετικά υψηλός βαθμός συσχέτισης της Σοφοκλέους με τις άλλες ευρωπαϊκές αγορές σημαίνει ότι δεν θα μπορέσει εύκολα να ξεφύγει από τον ανωτέρω κανόνα παρά τα αναδυόμενα χαρακτηριστικά της.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.