To κυνήγι των ελληνικών τραπεζών

Παρά τις συνεχιζόμενες αναταράξεις στις χρηματιστηριακές αγορές είναι πασιφανές ότι το ενδιαφέρον των ξένων για τις ελληνικές τράπεζες παραμένει αμείωτο. Η έναρξη της κάλυψης των μεγάλων ελληνικών τραπεζών από έναν ακόμη μεγάλο ξένο οίκο το αποδεικνύει.

Δημοσιεύθηκε: 16 Μαρτίου 2007 - 07:59

Dr Money

Το Χρηματιστήριο Αθηνών δεν θα μπορούσε να ξεπεράσει το φράγμα των 4.000 μονάδων ούτε των 4.500 μονάδων, ούτε να ελπίζει σε καλύτερες μέρες αν οι μεγάλες ελληνικές τράπεζες δεν συγκέντρωναν το ενδιαφέρον των μόνων επενδυτών που συνεχίζουν να βάζουν ακόμη φρέσκο χρήμα στη Σοφοκλέους.

Σε μεγάλο βαθμό, αυτό είναι απόρροια της πλεονάζουσας ρευστότητας που υπάρχει σε παγκόσμιο επίπεδο τα τελευταία χρόνια.

Η τελευταία ωθεί όλο και περισσότερα ξένα funds στην αναζήτηση ευκαιριών, ξεκινώντας από τα υψηλά της σκάλας της κεφαλαιοποίησης και κατεβαίνοντας προς τα χαμηλά.

Σ’ αυτό το ιδιότυπο κυνήγι ευκαιριών, η αρχή έγινε από τις πιο σίγουρες και μεγάλες ανεπτυγμένες αγορές και συνεχίστηκε προς τις πιο μικρές και περιφερειακές για να επεκταθεί ολοένα και περισσότερο προς τις αναδυόμενες.

Η γνωριμία με τις ελληνικές τράπεζες αποδείχθηκε εξαιρετικά επικερδής για τα πρώτα ξένα funds που πίστεψαν στο στόρι τους κι όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις το ένα φέρνει το άλλο.

Η κάλυψη ολοένα και περισσότερων ελληνικών τραπεζών από μεγάλους επενδυτικούς οίκους του εξωτερικού, όπως η Citigroup, η UBS, η Merrill Lynch, η Morgan Stanley, η JP Morgan, η Credit Suisse, η Goldman Sachs ήταν ως ένα σημείο απόρροια της προαναφερθείσας μόδας αλλά και διαμορφωτής της.

Με άλλα λόγια, οι πελάτες των ξένων επενδυτικών οίκων επέβαλαν σε μερικές περιπτώσεις την κάλυψη των ελληνικών τραπεζών, αφού τα κέρδη που έδιναν οι μετοχές τους δεν μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα από ανθρώπους των οποίων τα ετήσια μπόνους ξεπερνούν κατά πολύ τους μισθούς.

Δεν ήταν όμως μόνο οι πελάτες που ζητούσαν την κάλυψη των ελληνικών τραπεζών. Το ίδιο επιδίωκαν οι ξένες επενδυτικές τράπεζες για να μπορέσουν να πάρουν δουλειές, π.χ. ιδιωτικές τοποθετήσεις, εισαγωγές εταιριών στο Χρηματιστήριο κ.λπ. από το ελληνικό δημόσιο.

Από χθες, την κάλυψη των ελληνικών τραπεζών ξεκίνησε ένας ακόμη μεγάλος ξένος οίκος, η αμερικανική Lehman Brothers, που είναι μεν γνωστός αλλά δεν είχε μέχρι σήμερα έντονη παρουσία στην ελληνική αγορά και ειδικότερα στις τράπεζες.

Είτε πρόκειται για ανταπόκριση στα αιτήματα των πελατών της είτε για κίνηση που αποβλέπει στην εξασφάλιση ενός μέρους της πίτας από τις δουλειές του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα στη χώρα μας για την αύξηση των εσόδων από προμήθειες, το συμπέρασμα δεν αλλάζει.

Ο ελληνικός τραπεζικός κλάδος συνεχίζει να κεντρίζει το ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών και αναλυτών, γιατί θεωρούν ότι διαθέτει ένα χαρακτηριστικό που δεν διαθέτουν άλλες μεγάλες τράπεζες στη Γηραιά Ήπειρο. Αναπτυξιακές προοπτικές.

Οι τελευταίες δεν συνδέονται μόνο με τον υψηλό ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, τα χαμηλά επιτόκια και τον μέχρι πρότινος χαμηλό λόγο χρέους των νοικοκυριών προς το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν). Ολοένα και περισσότερο όμως συνδέουν τις αναπτυξιακές προοπτικές τους με την επέκταση των δραστηριοτήτων τους στις αναδυόμενες αγορές της ευρύτερης περιοχής.

Αναμφισβήτητα, οι υψηλότεροι ρυθμοί ανάπτυξης συνοδεύονται συνήθως από μεγαλύτερο ρίσκο και είναι πολύ δημοφιλείς όταν οι ουρανοί είναι ξάστεροι και η ρευστότητα πλεονάζει όπως σήμερα.

Όταν οι ουρανοί σκοτεινιάσουν και αρχίσει να βρέχει χάνουν για λίγο καιρό τη λάμψη τους.

Όμως, ο ερχομός της Lehman και η θετική υποδοχή των τραπεζών από τους αναλυτές των άλλων ξένων οίκων δείχνει ότι τα σύννεφα που έχουν συσσωρευτεί τελευταία δεν επηρεάζουν τη θετική άποψη που έχουν. Αυτό είναι ενθαρρυντικό σημάδι για το μέλλον.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.