ETE: To τουρκικό στοίχημα και η μεταμόρφωση

Η εξαγορά της Finansbank από την Εθνική Τράπεζα έχει αρχίσει ήδη να αποδίδει. Αν και οι κίνδυνοι δεν έχουν εκλείψει, η εξαγορά ίσως να έχει βαθύτερα αποτελέσματα, μεταμορφώνοντας την ίδια την ”οντότητα” της μεγαλύτερης ελληνικής τράπεζας.

Δημοσιεύθηκε: 23 Φεβρουαρίου 2007 - 07:57

Dr Money

ETE: To τουρκικό στοίχημα και η μεταμόρφωση

Η εμπιστοσύνη της αγοράς στο στοίχημα της Finansbank αποτυπώθηκε χθες στη μετοχή της μεγάλης μας φίλης. Κέρδη 3,65% με την τιμή κλεισίματος να διαμορφώνεται στα 41,46 ευρώ.

Παρά τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, η εξαγορά της τουρκικής τράπεζας φαίνεται να είναι ένα καλό επιχειρηματικό ρίσκο που έχει αρχίσει να αποδίδει.

Η Finansbank συνέχισε να κερδίζει έδαφος στη λιανική τραπεζική στη γειτονική χώρα, ενώ τα κέρδη της αποδείχθηκαν καλύτερα του αναμενομένου το 2006.

Τα πρώτα σημάδια είναι αναμφισβήτητα ενθαρρυντικά, αν και μια τέτοια επένδυση δεν μπορεί να κριθεί σε μια περίοδο ενός, δύο η τριών ετών αλλά σε βάθος χρόνου.

Όπως κι αν έχει, το επιχειρησιακό σχέδιο για την περίοδο μέχρι το 2009 που παρουσίασε χθες η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας δείχνει ότι η επιτυχία ή μη των στόχων που έχουν τεθεί εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη Finansbank.

Το επιχειρησιακό σχέδιο προβλέπει ότι το 31% των καθαρών κερδών του ομίλου το 2009 θα προέρχεται από την τουρκική αγορά και το 55% από την ελληνική.

Με άλλα λόγια, η Finansbank αποτελεί στην ουσία το μεγάλο στοίχημα του ομίλου της Εθνικής.

Εκτός όμως από στοίχημα για την επίτευξη ή όχι των στόχων που έχουν τεθεί, η εξαγορά της τουρκικής τράπεζας αποτελεί τον βασικό λόγο για τον μετασχηματισμό του ομίλου της Εθνικής σε έναν πιο μεγάλο χρηματοοικονομικό όμιλο που θα χαρακτηρίζεται από ένα πιο αναπτυξιακό αλλά και ριψοκίνδυνο εταιρικό προφίλ.

Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά από τη στιγμή που η Εθνική είχε στόχο να γίνει τοπική περιφερειακή τραπεζική δύναμη από την εποχή του αείμνηστου Καρατζά.

Έχοντας χάσει την ευκαιρία να μπει δυναμικά στη ρουμανική αγορά με την εξαγορά μιας από τις μεγάλες ρουμανικές τράπεζες, και πιο συγκεκριμένα της BCR, που κατέληξε στην αυστριακή Erste τα προηγούμενα χρόνια, η επίτευξη του στόχου περνούσε μέσα από την εξαγορά μιας άλλης σημαντικού μεγέθους τράπεζας σε μεγάλη χώρα της ευρύτερης περιοχής.

Η Τουρκία ήταν υποψήφια και η μόνη ουσιαστικά που είχε απομείνει, αν και η χρόνια διαμάχη με την Ελλάδα σημαίνει ότι το ρίσκο μιας επένδυσης εκεί είναι μεγαλύτερο λόγω του πολιτικού παράγοντα.

Όταν όμως κινδυνεύεις να μην υλοποιήσεις το όραμά σου και να παραμείνεις δέσμιος πολιτικών σκοπιμοτήτων, ο χαμηλός λόγος των δανείων λιανικής τραπεζικής προς το ΑΕΠ που είναι 12% στην Τουρκία έναντι 44% στην Ελλάδα και 54% στην ευρωζώνη φαντάζει ακόμη πιο ελκυστική πρόταση.

Αναμφισβήτητα, το επενδυτικό προφίλ του ομίλου της Εθνικής θα ήταν διαφορετικό αν η μεγάλη μας φίλη είχε εξαγοράσει τη ρουμανική BCR τον Δεκέμβριο του 2005 και όχι τη Finansbank μερικούς μήνες αργότερα. Επιπλέον, οι πολιτικές αντιδράσεις στο εσωτερικό μπορεί να ήταν ηπιότερες.

Όπως όμως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, ο γέγονε γέγονε. Ο μετασχηματισμός της Εθνικής γίνεται κυρίως μέσω της Finansbank και ο καλύτερος τρόπος για να πετύχει είναι να υπάρχει έλεγχος, ιδίως στις πιστοδοτήσεις από την Αθήνα, και να μην υπάρξουν σημαντικές διαρροές στελεχών σε άλλες τράπεζες ή επιχειρήσεις τα επόμενα χρόνια.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.