Η προσγείωση ενός δημοσιονομικού σάλτου!

Είναι ειρωνεία.

Όμως τα δημοσιονομικά νούμερα που έχουν τη μεγαλύτερη αξία είναι εκείνα με τα οποία τα περισσότερα μίντια και ο κόσμος ασχολούνται λιγότερο.

Μας το υπενθύμισε η χθεσινή δημοσιοποίηση των στοιχείων 7μήνου της γενικής κυβέρνησης από το υπουργείο οικονομικών.

Ούτε οι συνήθεις πηχιαίοι τίτλοι, ούτε τίποτα.

Η αντιμετώπιση του θέματος δικαιολογείται ως έναν βαθμό.

Το υπουργείο ανακοινώνει τα προκαταρκτικά στοιχεία για τον κρατικό προϋπολογισμό του προηγούμενου μήνα και επανέρχεται πριν βγει ο τρέχων μήνας με τα τελικά.

Όλοι σχεδόν ασχολούνται με αυτά τα στοιχεία, αγνοώντας συχνά ότι ο κρατικός προϋπολογισμός αντιπροσωπεύει κάτι λιγότερο από το 50% του αντίστοιχου της γενικής κυβέρνησης.

Τα νομικά πρόσωπα, οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης και οι ασφαλιστικοί οργανισμοί και τα νοσοκομεία συμπληρώνουν το παζλ.

Όμως, οι δημοσιονομικές επιδόσεις της χώρας και η λήψη νέων μέτρων κρίνονται από την εικόνα των δημόσιων οικονομικών της γενικής κυβέρνησης.

Με βάση λοιπόν τα στοιχεία του 7μήνου θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι όλοι οι επιμέρους τομείς της γενικής κυβέρνησης και φυσικά το σύνολο εμφανίζουν βελτίωση ως προς το πρωτογενές αποτέλεσμα και το συνολικό έλλειμμα.

Συγκεκριμένα, τα έσοδα ξεπέρασαν τις δαπάνες χωρίς τόκους κατά 2,6 δισ. ευρώ το διάστημα Ιανουαρίου-Ιουλίου έναντι 325 εκατ. ευρώ την ίδια περίοδο το 2012.

Όμως, τα στοιχεία είναι σε ταμειακή βάση και μη ενοποιημένη. Η Ε.Ε. και το ΔΝΤ τα αξιολογούν σε δεδουλευμένη και ενοποιημένη βάση.

Η ενοποίηση θα αφαιρούσε κάτι λίγο παραπάνω από 100 εκατ. ευρώ στο 7μηνο, μειώνοντας το πρωτογενές πλεόνασμα στα 2,5 δισ. ευρώ σύμφωνα με το υπουργείο οικονομικών.

Όμως, για να είμαστε πιο ακριβείς, θα έπρεπε να αφαιρέσουμε επίσης τα έσοδα του προϋπολογισμού από τη μεταφορά των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων από τις εθνικές κεντρικές τράπεζες του ευρωσυστήματος που δεν μετράνε στην επίτευξη του στόχου.

Αν αφαιρεθεί το ποσό του 1,5 δισ. ευρώ, το ενοποιημένο πρωτογενές αποτέλεσμα διαμορφώνεται κοντά στο 1 δισ. ευρώ.

Όμως, το ανωτέρω αποτέλεσμα θα πρέπει να αναπροσαρμοσθεί για τις δαπάνες του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ).

Οι τελευταίες υστερούν κατά 1,3 δισ. έναντι του στόχου στο 7μηνο.

Αν συνεχίσουν να υστερούν, το ΑΕΠ θα υποχωρήσει περισσότερο και είναι κάτι που κανείς δεν επιθυμεί. Είναι λοιπόν εύλογο να υποθέσουμε ότι οι δαπάνες του ΠΔΕ θα αυξηθούν για να πιάσουν τον ετήσιο στόχο όπως πλησιάζουμε προς το τέλος του χρόνου.

Πολύ περισσότερο όταν υπάρχουν διαθέσιμα κοινοτικά κονδύλια γι' αυτόν τον σκοπό.

Επομένως, το πρωτογενές αποτέλεσμα στο 7μηνο μετά την αναπροσαρμογή για την αναμενόμενη αύξηση των δαπανών του ΠΔΕ είναι περίπου μια η άλλη. Ίσως πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι οι δαπάνες της γενικής κυβέρνησης αυξήθηκαν στα 62,3 δισ. ευρώ στο 7μηνο έναντι 58,8 δισ. ευρώ το ίδιο διάστημα το 2012.

Η εικόνα δεν αλλάζει αν αφαιρεθούν οι τόκοι αφού οι πρωτογενείς δαπάνες σημείωσαν άνοδο στα 59,6 δισ. ευρώ έναντι 58,4 δισ. την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι.

Αξιόλογη αύξηση κατέγραψαν επίσης τα συνολικά έσοδα της γενικής κυβέρνησης παρά τη βαθιά ύφεση αφού ανήλθαν σε 62,3 δισ. ευρώ έναντι 58,8 δισ. το 7μηνο του 2012.

Σε γενικές γραμμές, η εικόνα για τα δημοσιονομικά της γενικής κυβέρνησης στο 7μηνο έχει βελτιωθεί, αλλά είναι νωρίς ακόμη να μιλήσουμε με σιγουριά.

Όμως, η αύξηση των πρωτογενών δαπανών υπό αυτές τις συνθήκες θα έπρεπε να προβληματίζει όσο κι η αύξηση των εσόδων.

Κι αυτό γιατί κανείς δεν ξέρει να ξοδεύει λεφτά που δεν είναι δικά του καλύτερα από το ελληνικό πολιτικό σύστημα.

Dr. Money