Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

In Obama we trust, όμως θέλει να προσφέρει;

Η επίσκεψη του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά στις ΗΠΑ και η συνάντησή του με τον πρόεδρο Ομπάμα χαρακτηρίζεται πολύ σημαντική για τις μελλοντικές εξελίξεις στην ελληνική οικονομία. Η απάντηση του Αμερικανού προέδρου στο αίτημα της ελληνικής πλευράς θα κρίνει πολλά.

In Obama we trust, όμως θέλει να προσφέρει;

Ίσως είμαστε ανενημέρωτοι και πολύ πίσω από τις εξελίξεις.

Όμως, καλώς ή κακώς, πιστεύαμε ότι η Ελλάδα δεν είχε ιδιαίτερη γεωπολιτική σημασία για τις ΗΠΑ από τη στιγμή που τελείωσε ο επονομαζόμενος ψυχρός πόλεμος.

Φυσικά, οι δύο χώρες συνδέονται με παραδοσιακούς δεσμούς φιλίας που ενισχύονται από την παρουσία της ελληνοαμερικανικής κοινότητας, όμως αυτό δεν αλλάζει τα δεδομένα.

Τα οικονομικά συμφέροντα της Ελλάδας είναι συνδεδεμένα με εκείνα της ευρωζώνης στην οποία ανήκει, παρά με των ΗΠΑ.

Επίσης, υπάρχουν άλλες χώρες στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου που μπορούν να εξυπηρετήσουν καλύτερα τα αμερικανικά γεωπολιτικά συμφέροντα από ό,τι η Ελλάδα.

Ίσως γι' αυτό δεν θεωρήσαμε τόσο κρίσιμη τη συνάντηση του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπ. Ομπάμα στον Λευκό Οίκο στις 8 Αυγούστου.

Όμως, η ατάκα ενός γνωστού που έχει καλή γνώση των τεκταινομένων και των απόψεων που υπάρχουν στο κυβερνητικό στρατόπεδο μας έβαλε σε σκέψεις.

«Αν η συνάντηση (του πρωθυπουργού) με τον Ομπάμα πάει καλά, μη φοβάσαι τίποτα. Όλα θα πάνε καλά (για την πατρίδα)», μας ανέφερε πρόσφατα.

Ομολογούμε ότι δεν γνωρίζουμε την ατζέντα του κ. Σαμαρά και τι σκοπεύει να ζητήσει από τον πρόεδρο Ομπάμα για την ελληνική οικονομία.

Όμως, κατανοούμε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις ισχύει το δούναι και λαβείν, οπότε κάτι θα πρέπει να προσφέρει κι αυτός σε αντάλλαγμα.

Είναι επίσης λογικό η κυβέρνηση να μην επιθυμεί να βρεθεί μεταξύ των αμερικανικών και των γερμανικών διασταυρούμενων πυρών στο μέλλον, οπότε θα χειρισθεί το θέμα διακριτικά.

Πού μας οδηγούν όλα αυτά;

Αν και είναι μόνο εικασίες, θα μπορούσε να είναι ένα από τα κάτωθι:

Πρώτον, να ζητήσει την έμπρακτη στήριξη του προέδρου Ομπάμα για την εξασφάλιση δανείων που θα δίνουν μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων στην ελληνική πλευρά, με παράλληλη δέσμευση της τελευταίας για υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων.

Είναι κάτι που συζητείται σε κύκλους των Αθηνών, αλλά μας είναι δύσκολο να πιστέψουμε πως η έγκριση τέτοιων χαμηλότοκων διακρατικών δανείων θα μπορούσε να περάσει από την κρησάρα των νομοθετικών σωμάτων των ΗΠΑ.

Υπενθυμίζουμε ότι ομάδα ρεπουμπλικανών γερουσιαστών ετοιμαζόταν να μπλοκάρει τη παροχή χρηματοδότησης από τις Ηνωμένες Πολιτείες προς το ΔΝΤ που θα κατευθυνόταν στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες πριν από λίγα χρόνια.

Επιπλέον, οι ΗΠΑ θα έπρεπε να έχουν τη σύμφωνη γνώμη της Γερμανίας για ευνόητους λόγους.

Φυσικά, τον ρόλο του πιστωτή θα μπορούσαν να τον αναλάβουν άλλοι, π.χ. αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες και funds, με την παρότρυνση της αμερικανικής κυβέρνησης.

Όμως, οι όροι δανεισμού δεν θα ήταν ιδανικοί για την Ελλάδα, ενώ παραμένει αμφίβολο κατά πόσον ιδιωτικοί οργανισμοί θα ήθελαν να αναλάβουν το ρίσκο για τα σημαντικά ποσά που χρειάζεται η χώρα.

Δεύτερον, η Ελλάδα θα μπορούσε να ζητήσει από τον πρόεδρο Ομπάμα να πιέσει τόσο προσωπικά, όσο και μέσω του ΔΝΤ που ελέγχουν οι Αμερικανοί τη Γερμανία και άλλες χώρες να δεχθούν «κούρεμα» του ελληνικού χρέους μετά τις γερμανικές εκλογές.

Όμως, είναι αμφίβολο κατά πόσον μια τέτοια πίεση θα απέδιδε καρπούς.

Ιδίως αν ο τωρινός κυβερνητικός σχηματισμός επανεκλεγεί στη Γερμανία.

Τρίτον, η Ελλάδα θα μπορούσε να ζητήσει την επινόηση ενός νέου αναπτυξιακού σχεδίου Μάρσαλ για την ίδια, στο οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο με τη συμμετοχή ιδιωτών επενδυτών.

Θα ήταν κάτι στο οποίο κανείς Ευρωπαίος ηγέτης δεν θα μπορούσε να φέρει αντίρρηση και θα αφορούσε συγκεκριμένα πρότζεκτ και κλάδους με συμμετοχή ευρωπαϊκών κεφαλαίων.

Όμως, απαιτεί πολλή δουλειά και χρόνο.

Όποιο κι αν είναι το αίτημα/αιτήματα του πρωθυπουργού, η έμπρακτη υιοθέτησή τους από τον πρόεδρο Ομπάμα θεωρείται κρίσιμη για την ικανοποίησή τους.

Αν πάντως το αίτημα συνοδεύεται από ανάλογα «αντισταθμιστικά οφέλη» για τις ΗΠΑ, ο κλάδος της ενέργειας θα είναι λογικά εκείνος που βρεθεί στο επίκεντρό τους.

Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο;

Τι γνώμη έχετε; To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v