Aναπάντεχο δώρο για τις τράπεζες

Οι υψηλοί ρυθμοί πιστωτικής επέκτασης βοήθησαν τις τράπεζες να αποκομίσουν υψηλά κέρδη που είχαν θετικό αντίκτυπο στις μετοχές τους. Όμως, η σύγκλιση των μεριδίων λιανικής τραπεζικής ως ποσοστό του ΑΕΠ προς τον ευρωπαϊκό μέσο όρο υπονόμευε το επενδυτικό τους στόρι. Έως ότου ήλθε το αναπάντεχο δώρο.

Δημοσιεύθηκε: 29 Σεπτεμβρίου 2006 - 08:00

Dr Money

Οι διψήφιοι ρυθμοί αύξησης των στεγαστικών, καταναλωτικών δανείων και των καρτών βοήθησαν τις τράπεζες να ξεπεράσουν το σοκ της χρηματιστηριακής φούσκας και να γίνουν η κυριότερη πηγή εσόδων και κερδών στη συνέχεια.

Οι υψηλοί ρυθμοί πιστωτικής επέκτασης έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ελεγχόμενη αποκλιμάκωση των επιτοκιακών spreads προς τα μέσα ευρωπαϊκά επίπεδα τα προηγούμενα χρόνια, συμβάλλοντας στον υπερδιπλασιασμό των τιμών των τραπεζικών μετοχών.

Με τόσο υψηλούς ρυθμούς αύξησης των χορηγήσεων ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι θα έφτανε η στιγμή που τα ελληνικά νοικοκυριά θα σταματούσαν να έχουν τόσο χαμηλά χρέη ως ποσοστό του ΑΕΠ όσο είχαν στα τέλη του 1990 ή στις αρχές της τωρινής δεκαετίας.

Η σύγκλιση όμως με τον μέσο όρο της Ευρωζώνης σήμαινε χαμηλότερους ρυθμούς αύξησης των χορηγήσεων και πιο σφιχτά spreads που θα μεταφράζονταν μοιραία σε επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης των κερδών τους.

Στα τέλη της προηγούμενη χρονιάς, τα στεγαστικά δάνεια ως ποσοστό του ΑΕΠ ανέρχονταν σε 25% του ΑΕΠ έναντι 41% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Το μερίδιο των καταναλωτικών δανείων στο ΑΕΠ ανερχόταν σε 12% στην Ελλάδα και σε 16% στην Ευρωζώνη, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της HSBC.

Tα επιχειρηματικά δάνεια αντιστοιχούσαν στο 40% του ΑΕΠ έναντι 60% που ήταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος, ενώ το σύνολο των χορηγήσεων αντιστοιχούσε σε 77% του ΑΕΠ έναντι 117% στην Ευρώπη.

Από τα τέλη του 2005 μέχρι σήμερα, τα νούμερα θα πρέπει φυσιολογικά να έχουν συγκλίνει περισσότερο, αποδυναμώνοντας ένα από τα βασικά επιχειρήματα που χρησιμοποιούν οι τράπεζες στις επαφές τους με τους ξένους θεσμικούς.

Ευτυχώς γι’ αυτές, το σκηνικό αναμένεται να αλλάξει προς το καλύτερο σε λίγους μήνες, όταν θα έχει ολοκληρωθεί ο έλεγχος των αναθεωρημένων στοιχείων του ελληνικού ΑΕΠ και θα έχει δώσει η Eurostat το πράσινο φως για το νέο ΑΕΠ.

Η ελληνική πλευρά ζητά, ως γνωστόν, την αναθεώρηση του ΑΕΠ προς τα πάνω κατά 25%, αλλά το πιθανότερο είναι ότι η αναθεώρηση θα αφορά μικρότερο διψήφιο νούμερο.

Ακόμη κι έτσι να είναι, όμως, το νέο ΑΕΠ θα είναι σημαντικά μεγαλύτερο από το τωρινό. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο λόγος των στεγαστικών δανείων, των καταναλωτικών δανείων και των επιχειρηματικών δανείων προς το νέο ΑΕΠ θα είναι αρκετά μικρότερος του τωρινού.

Κοινώς, θα αποκλίνουν από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο αρκετά ώστε να μπορούν οι τράπεζες να ισχυρίζονται στα οδοιπορικά τους στο εξωτερικό ότι έχουν ακόμη σημαντικά περιθώρια ανάπτυξης.

Επομένως, μια σημαντική αναθεώρηση του ΑΕΠ δεν θα μειώσει μόνο το Δημόσιο Χρέος και το έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ. Θα μειώσει επίσης τον λόγο των χορηγήσεων προς το ΑΕΠ, λειτουργώντας εν είδει δώρου.

Αυτή την απόκλιση από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο οι τραπεζίτες δεν θα είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα να τη ”διαφημίσουν” στους ξένους θεσμικούς, αφού ευνοεί την άνοδο των μετοχών τους.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.