Tα ομόλογα χρειάζονται τον... μασέρ τους!

Στην ανακοίνωση που εξέδωσε η Japonica Partners & Co. για τη δημόσια πρόταση αγοράς ελληνικών ομολόγων ονομαστικής αξίας μέχρι 2,9 δισ. ευρώ υπήρχε μια αναφορά στην οποία σχεδόν κανείς δεν έδωσε σημασία.

Πρόκειται για το σημείο στο οποίο τονίζεται η μεγάλη μεταβλητότητα των ομολόγων και η έλλειψη εμπορευσιμότητας ή ρευστότητας (illiquidity) των νέων τίτλων που εκδόθηκαν το 2012.

Oυσιαστικά, το ξένο fund δηλώνει ότι η ρηχή αγορά δεν βοηθά στην ανάδειξη της πραγματικής εσωτερική αξίας (intrinsic value) των ομολόγων, με αποτέλεσμα αυτά να είναι υποτιμημένα.

Η κυρίαρχη άποψη θέλει οι υψηλές αποδόσεις των ομολόγων να συνδέονται με τη δημοσιονομική κατάσταση, τη φερεγγυότητα του δημόσιου χρέους και την πορεία της ελληνικής οικονομίας γενικότερα.

Όμως, ένας άλλος λόγος που οι τιμές των χρεογράφων είναι συμπιεσμένες και οι αποδόσεις τους σε υψηλά επίπεδα είναι το πολύ χαμηλό ποσοστό εμπορευσιμότητάς τους.

Ποιος θα έμπαινε να αγοράσει μια σεβαστή ποσότητα ομολόγων, ακόμη κι αν υπήρχε η δυνατότητα, αν γνώριζε ότι θα μπορούσε να εγκλωβιστεί και να μην μπορεί να τα πουλήσει αργότερα;

Επομένως, ένας ακόμη λόγος που οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων διατηρούνται σε υψηλά επίπεδα είναι η ρηχή αγορά τους.

Σε μεγάλο βαθμό, αυτό οφείλεται στο PSI Plus και στους όρους ανταλλαγής.

Αξίζει σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσουμε ότι οι κάτοχοι των παλιών ελληνικών ομολόγων έλαβαν το 31,5% της ονομαστικής αξίας τους ή 30 δισ. ευρώ συνολικά περίπου σε 20 νέα ομόλογα με ημερομηνίες λήξης από 11 έως 30 χρόνια.

Επίσης, οι ίδιοι έλαβαν το 15% της ονομαστικής αξίας των παλιών ομολόγων υπό τη μορφή μονοετών και διετών ομολόγων του EFSF.

Κοινώς, έλαβαν νέα ελληνικά ομόλογα που έχουν σχεδόν ομοιόμορφο πρόγραμμα αποπληρωμής από το 2023 και μετά.

Αυτό εξυπηρετεί την ομαλή εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, αλλά δεν βοηθά καθόλου τη ρευστότητα της ελληνικής αγοράς ομολόγων γιατί οδηγεί στον κατακερματισμό των εκδόσεων.

Υπάρχουν λοιπόν πολλές, μικρές εκδόσεις ομολόγων μετά το 2023 για τις οποίες είναι λογικό οι επενδυτές να ζητάνε ασφάλιστρο ρευστότητας (liquidity premium) στη δευτερογενή αγορά.

Mε αυτόν τον τρόπο, όμως, επιβαρύνονται οι αποδόσεις τους, καθιστώντας δυσκολότερη την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές.

Είναι επομένως εύλογο να ληφθεί κάποια μέριμνα ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με την περιορισμένη ρευστότητα σε αυτούς τους τίτλους.

Μια λύση θα ήταν το άνοιγμα των εκδόσεων με την πώληση επιπλέον ελληνικών ομολόγων με τα ίδια χαρακτηριστικά ώστε να ενισχυθεί η ρευστότητά τους.

Όμως, οι αποδόσεις θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα υψηλές και μάλλον απαγορευτικές για να δελεαστούν, αν δελεαστούν, διεθνείς επενδυτές να αγοράσουν ελληνικούς τίτλους που λήγουν σε 10 χρόνια ή σε περισσότερα.

Επομένως, κάτι άλλο θα πρέπει να γίνει για να ενισχυθεί η ρευστότητα των υφιστάμενων τίτλων και να υποχωρήσουν περαιτέρω οι αποδόσεις τους.

Οι υπεύθυνοι γνωρίζουν τι πρέπει να γίνει.

Επομένως, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε.

Πάντως, το γοργόν και χάριν έχει (αυτό προς υπευθύνους).

Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο;

Τι γνώμη έχετε;To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.