Εμπορική: Το ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ., η C.A. και ο Τύπος

Αν οι ειδήμονες έχουν δίκιο, τότε σε λίγες μέρες η Εμπορική Τράπεζα θα περάσει στον έλεγχο της Credit Agricole. Όμως το σίριαλ της Εμπορικής οδηγεί σε κάποια δυσάρεστα συμπεράσματα, που θα πρέπει να γίνουν... μαθήματα ώστε να μην επαναληφθούν στα ντιλ που ενδεχομένως έπονται.

Δημοσιεύθηκε: 31 Ιουλίου 2006 - 08:01

Dr Money

Εμπορική: Το ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ., η C.A. και ο Τύπος

Η πώληση της Εμπορικής Τράπεζας στη γαλλική τράπεζα Credit Agricole δρομολογήθηκε ουσιαστικά όταν στην εξουσία ήταν το ΠΑΣΟΚ και υπουργός Εθνικής Οικονομίας ο Γιάννος Παπαντωνίου, με πρόεδρο της Εμπορικής τον κ. Γιάννη Στουρνάρα.

Όλα όμως δείχνουν ότι θα υλοποιηθεί από την κυβέρνηση της Ν.Δ. με υπουργό τον Γιώργο Αλογοσκούφη. Αυτό προφανώς ενοχλεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο ακολουθεί την πεπατημένη, μιλώντας για ξεπούλημα της Εμπορικής, όταν η διαδικασία της δημόσιας προσφοράς ήταν διαφανής και ανοιχτή για όλους τους ενδιαφερομένους.

Προφανώς, οι τελευταίοι έχουν διαφορετική άποψη για την αποτίμηση της Εμπορικής από τους πολιτικούς της (εκάστοτε) αντιπολίτευσης, οι οποίοι αδυνατούν να κατανοήσουν ότι μ’ αυτό τον τρόπο τραυματίζουν περισσότερο την αξιοπιστία τους παρά βοηθούν τη δική τους εικόνα και του κόμματός τους.

Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι θα είχαμε δει το ίδιο έργο από την ανάποδη αν το ΠΑΣΟΚ ήταν στην εξουσία και η Ν.Δ. στην αντιπολίτευση.

Συμπέρασμα; Ο περιορισμός του δημόσιου τομέα αποτελεί ίσως την καλύτερη ασπίδα προστασίας της αξιοπιστίας των πολιτικών μας, αφού θα έχουν λιγότερες ευκαιρίες να παίξουν το ρόλο των αναλυτών και των επιχειρηματιών.

Δεν είναι όμως μόνο το ΠΑΣΟΚ. Μέτριο βαθμό θα έπρεπε να δώσει κανείς σε επώνυμους και ανώνυμους κυβερνητικούς ιθύνοντες για τη σωρεία των άτυχων δηλώσεων στις οποίες προέβησαν για το θέμα της Εμπορικής εδώ και ενάμιση χρόνο.

Ποιος δεν θυμάται τις συνεχείς δηλώσεις περί επίλυσης του Ασφαλιστικού της Εμπορικής, που ξεκίνησαν τα τέλη του 2005 και που συνεχίστηκαν μετά την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου για το Ασφαλιστικό των τραπεζών τον Ιούνιο του 2006;

Μετά μάλιστα την ψήφιση του νομοσχεδίου, ανώνυμοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι διέδιδαν μέσω του Τύπου ότι ήταν πλέον στο χέρι των Γάλλων να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για την Εμπορική.

Σε αντίθεση όμως με τους κυβερνητικούς αξιωματούχους, η γαλλική πλευρά είχε κάνει κάτι πολύ πιο έξυπνο. Είχε ζητήσει τη γνώμη εξειδικευμένων νομικών γραφείων και όχι μόνο για το σχετικό νομοσχέδιο και η απάντηση που είχε λάβει ήταν σαφής.

Εκείνο το νομοσχέδιο δεν μπορούσε να σταθεί ως είχε και θα έπρεπε να τροποποιηθεί. Γι’ αυτό επέμεναν στη γραμμή ότι πρέπει πάνω απ’ όλα να επιλυθεί το Ασφαλιστικό. Χρειάστηκαν αρκετοί μήνες για να αντιληφθούν στην κυβέρνηση το ίδιο πράγμα.

Δεν ήταν το μόνο λάθος. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να επιλύσει πιο δίκαια και με όρους αγοράς το Ασφαλιστικό, όπως έκανε στην περίπτωση της Αγροτικής Τράπεζας. Υπολογισμός του αναλογιστικού ελλείμματος, περιορισμός του με την συναίνεση των εργαζομένων και κάλυψή του με αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας σε μετρητά.

Αντ’ αυτού, έγινε ό,τι έγινε και έτσι υπάρχουν ακόμη αμφιβολίες για την τύχη του νομοσχεδίου.

Συμπέρασμα; Η σιωπή είναι τις περισσότερες φορές χρυσός για τους κυβερνητικούς σε τέτοιες περιπτώσεις, ενώ η επιλογή ανθρώπων που έχουν εξειδικευμένες γνώσεις είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Όμως μια σημαντική μερίδα του Τύπου έγραψε κι αυτή τη δική της ιστορία στο σίριαλ τησ Εμπορικής.

Πώς θα σας φαινόταν αν καθόσασταν στο γραφείο σας στο Παρίσι και σας έδιναν σε καθημερινή βάση επί μήνες μεταφρασμένα στόρι από την Αθήνα που αφορούσαν την τράπεζά σας και που δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματικότητα; Μάλλον άσχημα.

Αν όμως ήσασταν σωστός επαγγελματίας, δεν θα αντιδρούσατε εν ψυχρώ. Θα επιδιώκατε να μάθετε ποια ήταν η κύρια πηγή των ”πληροφοριών”, θα σταθμίζατε την κατάσταση και θα ”χτυπούσατε” την κατάλληλη στιγμή.

Ό,τι ακριβώς δηλαδή έκανε η Credit Agricole στην περίπτωση της Εμπορικής. Κι αυτό είναι πιθανόν το τελευταίο μάθημα του σίριαλ.

Dr Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.