Εμπορική: Παιγνίδι χωρίς άλλο καθαρόαιμο

Οι ”υπηρεσίες πληροφοριών” των ξένων οίκων που λειτουργούν ως σύμβουλοι των ενδιαφερομένων για την Εμπορική Τράπεζα συνεχίζουν να καταστρώνουν σχέδια και να αναζητούν τους εν δυνάμει νέους υποψήφιους ”μνηστήρες” της. Όλα, μάλιστα, δείχνουν ότι θα ήταν διατεθειμένοι να στοιχηματίσουν υπέρ ενός αποτελέσματος.

Δημοσιεύθηκε: 28 Ιουνίου 2006 - 08:04

Dr Money

Εμπορική: Παιγνίδι χωρίς άλλο καθαρόαιμο

Όταν η Credit Agricole έδωσε το έναυσμα για την εκκίνηση της κούρσας για την εξαγορά της Εμπορικής, οι έχοντες γνώση των περιορισμών που θέτει το θεσμικό πλαίσιο εκτιμούσαν ότι το πιθανότερο ήταν οι όποιες προσφορές θα προέρχονταν από το εξωτερικό.

Ήταν λογικό. Τα ποσά που απαιτούνταν ήταν μεγάλα. Το ίδιο και οι αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου τοις μετρητοίς, αφού η εισφορά σε είδος είναι εξαιρετικά δυσχερής έως αδύνατη για ελληνικές τράπεζες.

Αν μάλιστα συνυπολόγιζε κανείς τα στενά χρονικά περιθώρια για τη σύγκληση των γενικών συνελεύσεων και την επίτευξη της απαραίτητης απαρτίας κατέληγε σε ανάλογο συμπέρασμα.

Η συνέχεια δικαίωσε αυτή την άποψη. Μετά τη γαλλική πρόταση, η δεύτερη προήλθε από την Τράπεζα Κύπρου, η οποία εδρεύει στη Μεγαλόνησο, μια άλλη χώρα της Ε.Ε.

Φυσικά, τον περίφημο φάκελο της Εμπορικής παρέλαβαν και άλλες ξένες τράπεζες. Όμως οι μέρες περνούν, τα χρονικά περιθώρια στενεύουν, το θεωρητικό τίμημα για την Εμπορική με βάση τη δημόσια προσφορά της Κύπρου είναι πολύ υψηλό.

Ως εκ τούτου δεν θα έπρεπε να παραξενεύει που τα λαγωνικά των ξένων επενδυτικών οίκων, οι οποίοι λειτουργούν ως σύμβουλοι άλλων ενδιαφερομένων, αρχίζουν να δίνουν ολοένα και μεγαλύτερες πιθανότητες στο ενδεχόμενο να μην υπάρξουν νέες προσφορές από καθαρόαιμους ξένους για την Εμπορική.

Η απουσία due diligence στην περίπτωση της Εμπορικής, οι υψηλοί πολλαπλασιαστές, π.χ. Ρ/Ε, Ρ/ΒV που συνεπάγεται το τίμημα, η απουσία των συνεργειών που θα μπορούσε να επιτύχει ένας ντόπιος παίκτης και τέλος η θέση της Credit Agricole που γνωρίζει καλύτερα την τράπεζα λειτουργούν αποθαρρυντικά.

Ήδη, όμως, το τοπίο έχει συρρικνωθεί αρκετά. Η πορτογαλική BCP, το όνομα της οποίας ακούστηκε κατά κόρον το προηγούμενο διάστημα, έθεσε εαυτόν εκτός παιγνιδιού. Γενική είναι η εντύπωση ότι η ιταλική UniCredito είναι κι αυτή εκτός, αφού παραδοσιακά δεν λαμβάνει μέρος σε δημοπρασίες. Η Societe Generale δεν πρόκειται να υποβάλει προσφορά και να ”χτυπηθεί” με άλλη γαλλική τράπεζα με την οποία έχει καλές σχέσεις.

Ούτε η ισπανική BBVA, ο βασικός δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας (Tier-I) εποπτικών κεφαλαίων της οποίας έπεσε χαμηλά μετά την εξαγορά δύο αμερικανικών τραπεζών, εκτιμούν ότι μπορεί να κάνει το ίδιο.

Μήπως θα μπορούσε η ΒΝP Paribas, η οποία έδωσε ”μάχη” με την Credit Agricole για τον έλεγχο της Credit Lyonnais, αν δεν μας απατά η μνήμη, πριν από μερικά χρόνια; Ίσως, αν δεν είχε κάνει σχετικά πρόσφατα αύξηση μετοχικού κεφαλαίου για τις ανάγκες της εξαγοράς της ιταλικής BNL ύψους 9,0 δισ. ευρώ, λένε οι ειδήμονες.

Τι απομένει; Ο αστάθμητος παράγοντας. Να ξεπεταχτεί από το πουθενά μια άγνωστη στο ευρύ κοινό ξένη τράπεζα μεσαίου βεληνεκούς και να υποβάλει πρόταση. Είναι κάτι που δεν μπορεί να απορριφτεί a priori, αλλά δεν μοιάζει πιθανό.

Γι’ αυτούς τους λόγους οι ”υπηρεσίες πληροφοριών” των ξένων οίκων φαίνεται ότι θα ριψοκινδύνευαν το εξής στοίχημα. Αν υπάρξει ξένος ”μνηστήρας για την Εμπορική από εδώ και πέρα δεν θα είναι καθαρόαιμος. Θα έχει δηλαδή κάποια σχέση με ελληνική τράπεζα ή άλλα ελληνικά συμφέροντα. Ίδωμεν, αν και φαίνεται καλό στοίχημα.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.