Η σιωπή είναι… χρυσός για το ΥΠΕΘΟ

Ύστερα από ένα ”by the book” ξεκίνημα, το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών δεν κατάφερε να αποφύγει την ελληνική πεπατημένη στο θέμα της διαδικασίας πώλησης της Εμπορικής. Το ερώτημα είναι αν έμαθε από το πάθημά του, κοινώς αν έλαβε το μήνυμα.

Δημοσιεύθηκε: 27 Ιουνίου 2006 - 08:09

Dr Money

Η κίνηση της Credit Agricole να υποβάλει δημόσια προσφορά για το 100% της Εμπορικής Τράπεζας διευκόλυνε το υπουργείο Οικονομικών, αφού το έβγαλε από τη σχετικά δύσκολη θέση να επιλέξει μια ανοιχτή σε όλους και διαφανή διαδικασία πώλησης, που θα έφερνε το ποθητό γι’ αυτό αποτέλεσμα.

Κοινώς, την αποκόμιση του υψηλότερου δυνατού τιμήματος από την πώληση του ποσοστού που κατέχει το Δημόσιο άμεσα και έμμεσα στην Εμπορική, κάτι που θα μπορούσε να επιτευχθεί με τη συμμετοχή δύο τουλάχιστον μεγάλων τραπεζών στη διαδικασία, και τέλος το πέρασμα της Εμπορικής στα χέρια της Credit Agricole ή, στη χειρότερη περίπτωση, μιας άλλης μεγάλης ξένης τράπεζας.

Ισως γι’ αυτό τον λόγο η πρώτη αντίδραση του ΥΠΕΘΟ στην πρωτοβουλία των Γάλλων ήταν άψογη. Καλωσόρισε την κίνηση της γαλλικής τράπεζας, χαιρέτισε τη διαδικασία της δημόσιας προσφοράς και κατέληξε υπογραμμίζοντας ότι θα αξιολογούσε όλες τις άλλες προσφορές που πιθανόν θα υποβάλλονταν, στο μέτρο που θα ήταν ανταγωνιστικές και συγκρίσιμες μ’ αυτή των Γάλλων.

Μερικές μέρες αργότερα το ΥΠΕΘΟ γνωστοποίησε επίσης πως είχε ζητήσει από τον σύμβουλό του, τη Citigroup, να μη χρονίσει η σχετική διαδικασία και να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη Ιουλίου.

Ήταν μια δήλωση καλών προθέσεων, εύλογη για τους περισσότερους, η οποία όμως είχε ένα αδύνατο σημείο. Με δεδομένο ότι υπάρχει σχετικός νόμος για τις δημόσιες προσφορές, ο οποίος όμως χαρακτηρίζεται από ορισμένες γκρίζες ζώνες, το ΥΠΕΘΟ εμφανιζόταν, πιθανόν εν αγνοία του, να νουθετεί την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ότι θα πρέπει να προβεί σε διευκρινίσεις σχετικά μ’ αυτά τα θέματα, όπως π.χ. η χρονική διάρκεια της όλης διαδικασίας.

Αν το ΥΠΕΘΟ είχε μείνει εκεί ίσως δεν θα είχε δημιουργηθεί ζήτημα. Ωστόσο, η δημόσια προσφορά της Τράπεζας Κύπρου και η έμμεση εμπλοκή της Τράπεζας Πειραιώς φαίνεται ότι ώθησαν κορυφαίους και μη ανώνυμους παράγοντες του υπουργείου σε ορισμένες ατυχείς δηλώσεις που προκάλεσαν σύγχυση.

Στην αρχή δόθηκε η εντύπωση ότι το ΥΠΕΘΟ ήθελε μόνο ρευστό, λίγο αργότερα γνωστοποιήθηκε ότι αποδέχεται προσφορές με ρευστό και μετοχές και τέλος προέκυψε η θεωρία του ισοδύναμου σε ρευστό (cash equivalent).

Τελευταία, ανώνυμη πηγή από τη Ζυρίχη (;) άφησε να διαρρεύσει ότι η κυβέρνηση θα επιθυμούσε οι Γάλλοι να αυξήσουν την προσφορά τους για να πάρουν την Εμπορική, αγνοώντας ότι αν έκαναν κάτι τέτοιο σ’ αυτή τη χρονική στιγμή θα ήταν γκάφα ολκής, για λόγους που δεν είναι του παρόντος να αναφέρουμε.

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, όμως, οι ανώνυμοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι κατάφεραν να επιφέρουν πλήγμα στην ίδια την εικόνα τους. Η φράση ”they create false markets”, το οποίο σε παράφραση σημαίνει ότι δημιουργούν λανθασμένες εντυπώσεις στην αγορά, πράξη κολάσιμη με βάση τους σχετικούς νόμους της κεφαλαιαγοράς, είναι ενδεικτική.

Προφανώς, κάποιος η κάποιοι φρόντισαν να στείλουν το σχετικό μήνυμα μέσα από τα γνωστά κανάλια επικοινωνίας και μάλλον ελήφθη. Over.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.