Ο Πούτιν δεν ψάχνει διέξοδο, ετοιμάζεται για μεγάλο πόλεμο!

«Αυτές οι τροπολογίες είναι γραμμένες για μεγάλο πόλεμο και γενική επιστράτευση. Και μπορούμε ήδη να αντιληφθούμε τη μυρωδιά αυτού του μεγάλου πολέμου», δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα ο Αντρέι Καρταπόλοφ, επικεφαλής της επιτροπής άμυνας της Δούμας, καθώς το ρωσικό κοινοβούλιο έσπευσε να υιοθετήσει έναν νέο νόμο.

Οπως επισημαίνει στους Financial Times ο Alexander Gabuev, επικεφαλής του εξειδικευμένου Think Tank Carnegie Russia Center στο Βερολίνο, η νομοθεσία που επιτρέπει στο Κρεμλίνο να στείλει εκατοντάδες χιλιάδες ακόμη άντρες στη μάχη αποκαλύπτει μια θλιβερή αλήθεια: ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν απέχει μακράν από το να επιδιώκει να ξεφύγει από τον καταστροφικό του πόλεμο στην Ουκρανία. Αντ' αυτού, προετοιμάζεται για ακόμη μεγαλύτερο πόλεμο.

Είναι κατανοητό, σημειώνει ο κ. Gabuev, ότι πολλοί στην Ουκρανία και στη Δύση θέλουν να πιστεύουν ότι ο πρόεδρος της Ρωσίας βρίσκεται «στριμωγμένος». Ο ουκρανικός στρατός σταδιακά ανακατακτά εδάφη που κατέλαβαν οι Ρώσοι και έχει αποδειχθεί ικανός να χτυπήσει βαθιά στο εχθρικό έδαφος - ακόμη και στο ίδιο το Κρεμλίνο. Την ίδια στιγμή, η πίεση των κυρώσεων στη Ρωσία αυξάνεται.

Προς το παρόν, η Δύση παραμένει ενωμένη στη στήριξη του Κιέβου και σύγχρονα όπλα και κεφάλαια συνεχίζουν να συντηρούν την ουκρανική πολεμική προσπάθεια. Τέλος, η ανταρσία που διοργάνωσε ο επικεφαλής του μισθοφορικού στρατού Wagner, Γεβγκένι Πριγκόζιν και οι εμφανείς συγκρούσεις μεταξύ ανώτερων Ρώσων στρατιωτικών ενισχύουν τις ελπίδες ότι η πολεμική μηχανή της Ρωσίας θα καταρρεύσει.

Ωστόσο, τονίζει ο επικεφαλής του Think Tank, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά για το Κρεμλίνο, το οποίο πιστεύει ότι μπορεί να αντέξει οικονομικά έναν μακρύ πόλεμο. Η ρωσική οικονομία προβλέπεται να σημειώσει ήπια ανάπτυξη φέτος, κυρίως χάρη στα στρατιωτικά εργοστάσια που εργάζονται όλο το εικοσιτετράωρο. Κρίσιμα εξαρτήματα όπως τα μικροτσίπ που χρειάζονται για την αμυντική βιομηχανία φτάνουν από την Κίνα και άλλες πηγές.

Παρά τις κυρώσεις, τα κεφάλαια της Μόσχας για τον πόλεμο εξακολουθούν να συρρέουν χάρη στα απροσδόκητα ενεργειακά κέρδη πέρυσι, αλλά και στην προσαρμοστικότητα των Ρώσων εξαγωγέων, που έχουν βρει νέους πελάτες και που διακανονίζουν τις πληρωμές κυρίως σε γουάν.

Εάν οι δημοσιονομικές πιέσεις γίνονταν πιο έντονες, η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας θα μπορούσε να υποτιμήσει περαιτέρω το ρούβλι, διευκολύνοντας την πληρωμή στρατιωτών, εργαζομένων στην αμυντική βιομηχανία και των δυνάμεων εσωτερικής ασφάλειας που ελέγχουν τη ρωσική ελίτ και τους πολίτες. 

Οσον αφορά στις πολεμικές επιχειρήσεις, το Κρεμλίνο εξακολουθεί να φαίνεται ατάραχο απέναντι στην ουκρανική αντεπίθεση. Ακόμα κι αν οι Ουκρανοί εμφανίζουν μεγαλύτερη πρόοδο, η Μόσχα μπορεί να τη θεωρήσει προσωρινή.

Ο Πούτιν βασίζεται στο γεγονός ότι το ρωσικό ανθρώπινο δυναμικό που μπορεί να κινητοποιηθεί είναι τρεις έως τέσσερις φορές μεγαλύτερο από αυτό της Ουκρανίας και η μόνη εκκρεμότητα ήταν να μπορέσει να αξιοποιήσει αυτόν τον πόρο κατά βούληση: να κινητοποιήσει περισσότερους άνδρες, να τους οπλίσει, να τους εκπαιδεύσει και να τους στείλει να πολεμήσουν. Αυτός είναι ακριβώς ο σκοπός του νέου νόμου, ο οποίος θα βοηθήσει το Κρεμλίνο να αποφύγει μια ακόμη επίσημη επιστράτευση. 

Από εδώ και στο εξής, η ρωσική κυβέρνηση θα μπορεί να στέλνει αθόρυβα προσχέδια ειδοποιήσεων σε όσους άνδρες κρίνει απαραίτητο. Το ανώτατο όριο ηλικίας για την εκτέλεση υποχρεωτικής υπηρεσίας θα αυξηθεί από τα 27 στα 30 και μπορεί να αυξηθεί εκ νέου στο μέλλον. Μόλις εκδοθεί ένα ηλεκτρονικό προσχέδιο ειδοποίησης, τα σύνορα της Ρωσίας κλείνουν αμέσως στον παραλήπτη του, προκειμένου να αποτραπεί μια μαζική έξοδος ανδρών στρατιωτικής ηλικίας, όπως αυτή που καταγράφηκε στη Ρωσία το περασμένο φθινόπωρο.

Οι ποινές για λιποταξία έχουν επίσης γίνει σκληρότερες. Αυτές οι κινήσεις, σε συνδυασμό με τις τεράστιες κρατικές επενδύσεις στην ενίσχυση της παραγωγής όπλων, θα βοηθήσουν τον Πούτιν να οικοδομήσει έναν μεγαλύτερο και καλύτερα εξοπλισμένο στρατό.

Παράλληλα, η Μόσχα στοχεύει σε στραγγαλισμό της ουκρανικής οικονομίας. Γνωρίζοντας ότι ο προϋπολογισμός της Ουκρανίας στηρίζεται στα κεφάλαια που παρέχονται από τους δυτικούς συμμάχους της, το Κρεμλίνο θέλει να αρνηθεί στο Κίεβο όλες τις πηγές εσόδων. Ως εκ τούτου, η Μόσχα όχι μόνο αποχώρησε από τη συμφωνία για τα σιτηρά που επέτρεπε τις εξαγωγές ουκρανικών γεωργικών προϊόντων μέσω της Μαύρης Θάλασσας, αλλά έχει επίσης εξαπολύσει μαζικές αεροπορικές επιδρομές εναντίον ουκρανικών λιμανιών για να καταστρέψει κάθε πιθανότητα αναβίωσης της συμφωνίας.

Η ίδια λογική στηρίζει τις αεροπορικές επιδρομές της Ρωσίας εναντίον μη στρατιωτικών υποδομών: στοχεύουν στο να καταστήσουν ακατοίκητες τις ουκρανικές πόλεις και να αποτρέψουν τις προσπάθειες ανοικοδόμησης.

Το Κρεμλίνο ελπίζει ότι η ταχεία ανοικοδόμηση του ρωσικού στρατού και ο σταδιακός αποδεκατισμός της ουκρανικής οικονομίας και των ενόπλων δυνάμεων θα εντείνει την απογοήτευση της Δύσης και θα οδηγήσει σε μείωση της υλικής υποστήριξης προς το Κίεβο. Για να επιταχύνει αυτή τη διαδικασία, η Μόσχα χρησιμοποιεί απειλές κλιμάκωσης, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης της σύγκρουσης προς εδάφη του ΝΑΤΟ μέσω της Λευκορωσίας με τη βοήθεια των μισθοφόρων της Wagner που εδρεύουν εκεί.

Ο Πούτιν έχει κάνει πολλά μοιραία λάθη. Αλλά όσο είναι επικεφαλής, η Μόσχα θα αφιερώσει τους τεράστιους πόρους της για να πετύχει την εμμονή του να καταστρέψει και να υποτάξει την Ουκρανία. Καθώς οι δυτικοί ηγέτες σκέφτονται για πολιτικές υποστήριξης της Ουκρανίας στον τρίτο χρόνο αυτού του άσχημου πολέμου, οποιαδήποτε μακροπρόθεσμη στρατηγική πρέπει να λαμβάνει υπόψη αυτή την πραγματικότητα, καταλήγει ο κ. Gabuev.