Ένοχος για inside trading κρίθηκε ο μεγαλοεπενδυτής Τζώρτζ Σόρος από τις γαλλικές αρχές, οι οποίες του επέβαλλαν πρόστιμο ύψους 2,3 εκατ. δολαρίων, όσο δηλαδή είχε κερδίσει από το inside trading.

Οι δύο άλλοι κατηγορούμενοι, ο 53χρονος Ζαν Καρλ Ναουρί, κύριος μέτοχος της γαλλικής αλυσίδας λιανικής Casino Guichard Perrachon, και ο 64 Γαλλο-Λιβανέζος σύμβουλος Σαμίρ Τραμπουλσί, απαλλάχτηκαν των κατηγοριών.

Η κατήγορος Μαρί Κριστίν Ντουμπινέ δεν ζήτησε πιο βαριά τιμωρία για τον Σόρος, ως αναγνώριση των 14 ετών που πέρασαν ώστε να έλθει η υπόθεση στο φως των δικαστηρίων, στοιχείο το οποίο απέδωσε στην καθυστέρηση απόκτησης των αρχείων από την Ελβετία.

Η υπόθεση χρονολογείται πίσω στο 1988, και συγκεκριμένα σε μια προσπάθεια εξαγοράς της Societe Generale, στην οποία ηγήθηκε η γαλλική επενδυτική τράπεζα Marceau Investissement, διευθυντής της οποίας ήταν ο Ζωρζ Πεμπερό.

Ως μέρος του προγράμματος πώλησης των ελεγχόμενων από το Δημόσιο εταιριών, η γαλλική κυβέρνηση πούλησε τη Societe Generale τον Ιούνιο του 1987 έναντι του ποσού των 407 φράγκων ανά μετοχή (τότε 63 δολάρια). Ένα χρόνο μετά, οι μετοχές είχαν υποχωρήσει στα 260 φράγκα.

Μέχρι τον Οκτώβριο του 1988, η Marceau είχε αποκτήσει μερίδιο ύψους 9% στη Societe Generale, προσπαθώντας παράλληλα να πείσει τη διοίκηση της τράπεζας να συμφωνήσει στην εξαγορά της. Η τράπεζα αρνήθηκε και η όλη προσπάθεια ”ξεχάστηκε” όταν οι μετοχές της Societe Generale εκτινάχθηκαν στα 600 φράγκα το Δεκέμβριο.

Η κατηγορία αφορά στο ότι ο Σόρος και ο Ναούρι εξαγόρασαν μετοχές της Societe Generale το καλοκαίρι του 1988, αφού ο Πεμπερό είχε επικοινωνήσει μαζί τους προκειμένου να συμμετάσχουν στην προσφορά εξαγοράς.

Ο Σόρος απολογήθηκε αναφέροντας ότι ο ίδιος είχε αγοράσει μετοχές σε τέσσερις άλλες πρώην κρατικές εταιρίες, καθώς θεωρούσε ότι η χαμηλή τιμή τους θα ενθάρρυνε την αγορά. Μάλιστα πρόσθεσε ότι τις είχε πουλήσει όλες μέχρι το τέλος του 1988, καθώς θεώρησε ότι τα κίνητρα του Πεμπερό ήταν περισσότερο πολιτικά παρά επενδυτικά.