Τα όπλα του Πεκίνου

Παρότι η κινεζική ηγεσία συνεχίζει να τονίζει τον «καθαρά αμυντικό χαρακτήρα» της στρατιωτικής της πολιτικής, οι κινήσεις του Πεκίνου στη Νότια και Ανατολική Κινεζική θάλασσα, αναδεικνύουν μάλλον το αντίθετο.

Οι αμυντικές επενδύσεις της Κίνας κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ετών έχουν αυξηθεί κατά 8,2% κατά μέσο όρο και ξεπερνούν κατά πολύ τις αντίστοιχες επενδύσεις των γειτονικών της χωρών. Η κινεζική κυβέρνηση ανακοίνωσε πρόσφατα ότι στα επόμενα χρόνια οι επενδύσεις θα διατηρηθούν σε αυτά τα επίπεδα, ακόμη και αν παρατηρηθεί μία σχετική οικονομική επιβράδυνση της συνολικής οικονομίας.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, η Κίνα έχει αρχίσει να εγκαταλείπει σταδιακά τις εισαγωγές όπλων και να προτιμά τα όπλα που κατασκευάζονταν στο εσωτερικό της χώρας. H εγχώρια αμυντική βιομηχανία της Κίνας έχει αρχίσει να δημιουργεί μεγάλο αριθμό νέων, ιδιαίτερα προηγμένων οπλικών συστημάτων. Κατά την τελευταία δεκαετία έχει παραγάγει εκατοντάδες μαχητικά, δεκάδες σύγχρονα αντιτορπιλικά, φρεγάτες και υποβρύχια, διάφορους τύπους νέων πυραυλικών συστημάτων και ένα αεροπλανοφόρο.

Ένα μέρος της παραγωγής της προορίζεται για εξαγωγές. Την πενταετία 2010-2014 κατάφερε να αυξήσει τις εξαγωγές όπλων κατά 143%, εκτοπίζοντας τη Γερμανία από την τρίτη θέση των μεγαλύτερων εξαγωγέων. Η Κίνα είναι ένα είδος discounter σε όπλα.

Ήδη, η Κίνα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα σε στρατιωτικές δαπάνες, έχοντας ξεπεράσει το Ηνωμένο Βασίλειο το 2008. Ο νέος προϋπολογισμός της είναι πάνω από τρεις φορές μεγαλύτερος από εκείνους των δαπανών άλλων χωρών, όπως η Γαλλία, η Ιαπωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο, και σχεδόν τέσσερις φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Ινδίας, της ανερχόμενης ανταγωνίστριας στην Ασία. Είναι επίσης η μόνη χώρα εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες που έχει τριψήφιο προϋπολογισμό για την άμυνα (σε δισ. δολάρια ΗΠΑ).

Η άνοδος των εξοπλιστικών δαπανών στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών ήταν εντυπωσιακή. Το 1997, για παράδειγμα, οι εξοπλιστικές δαπάνες ανήλθαν σχεδόν στα 3 δισ. δολάρια ή περίπου 32% του συνολικού κινεζικού αμυντικού προϋπολογισμού. Το 2009 (τον τελευταίο χρόνο που το Πεκίνο προσέφερε μια κατηγοριοποίηση των στοιχείων των δαπανών του), ο εξοπλισμός κυμαινόταν ακόμα κοντά στο 32% του συνολικού στρατιωτικού προϋπολογισμού των 58,8 δισ. δολαρίων. Αν αυτό το ποσοστό του σχεδόν ενός τρίτου ισχύει και για τον προϋπολογισμό του 2015, τότε οι εξοπλιστικές δαπάνες του PLA φέτος θα μπορούσαν να φτάσουν κάπου κοντά στα 48 δισ. δολάρια.

Συγκριτικά, η Ιαπωνία ξοδεύει περίπου 8,3 δισ. δολάρια για εξοπλισμό, και Έρευνα και Ανάπτυξη, το Ηνωμένο Βασίλειο περίπου 10 δισ. δολάρια και η Γαλλία 12 δισ. δολάρια.

Αυτό που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση σχετικά με την αύξηση των αμυντικών δαπανών κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών είναι ότι σχεδόν πάντα ξεπερνούσε την αύξηση του ΑΕΠ. Μεταξύ του 1998 και του 2007, η οικονομία της Κίνας αυξήθηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό 12,5% ενώ οι αμυντικές δαπάνες της αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 15,9% ετησίως.

Δεδομένου ότι η οικονομία είναι πιθανό να αυξηθεί μόνο κατά 7% το 2015 κι οι αμυντικές δαπάνες της αυξάνονται σε διψήφιους αριθμούς, η αποσύνδεση των οικονομικών επιδόσεων και των αμυντικών δαπανών γίνεται όλο και πιο έντονη.

Πηγή: Premium.paratiritis.gr