Γιατί ο Μητσοτάκης επέλεξε «σκληρή γραμμή» απέναντι στη Μόσχα

Την ανάδειξη των θετικών -σύμφωνα τουλάχιστον με τις εκτιμήσεις του Μεγάρου Μαξίμου- επιδόσεων της Κυβέρνησης στους τομείς της Άμυνας και της Εξωτερικής Πολιτικής επιχειρεί, με αφορμή την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Είναι δύο από τους άξονες που και δημοσκοπικά βρίσκουν θετική ανταπόκριση στην πλειοψηφία των πολιτών και οι οποίοι, εν μέσω των αλλεπάλληλων κρίσεων, μπορούν να αξιοποιηθούν για να δώσουν πόντους στον πρωθυπουργό, ενόψει και της τελικής ευθείας για τις εθνικές κάλπες. Η συγκεκριμένη κυβερνητική στρατηγική ξεδιπλώθηκε  από τον κ. Μητσοτάκη τόσο στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή όσο και κατά τη χθεσινή του συνέντευξη στον Alpha.

Σε αυτήν εμφανίστηκε δικαιωμένος και βέβαιος για την ορθότητα της απόφασής του να ταχθεί στη… σωστή πλευρά της ιστορίας και εν προκειμένω στο πλευρό των «σκληρών» της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, έκανε λόγο για έναν «νέο ψυχρό πόλεμο για τον οποίο κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πώς θα τελειώσει» και περιέγραψε τη θέση της χώρας μας στο νέο σκηνικό που διαμορφώνεται στον παγκόσμιο γεωστρατηγικό χάρτη.

Στο περιθώριο της «ηθικά σωστής και εθνικά επιβεβλημένης» απόφασής του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποστήριξε πως με ευκαιρία την ουκρανική κρίση, «δικαιώνεται απόλυτα η εξωτερική και αμυντική πολιτική της χώρας». Βρήκε την ευκαιρία να υπενθυμίσει την επένδυση στους εξοπλισμούς και την αμυντική θωράκιση της χώρας, καθώς και τις κομβικές συμμαχίες με άλλες χώρες, τοποθετώντας στην άλλη άκρη, απομονωμένες τη Ρωσία και την Τουρκία.

Μάλιστα, συζητήθηκε η αναφορά του στα ρωσικά εξοπλιστικά που διαθέτει η Ελλάδα: «Αποτελούν επιλογές άλλων δεκαετιών, περασμένων δεκαετιών. Η χώρα δεν προτίθεται να αγοράσει κανένα αμυντικό σύστημα από τη Ρωσία. Θα διαχειριστούμε την πραγματικότητα όσο καλύτερα μπορούμε. Δεν είναι  όμως αμυντικά συστήματα τα οποία είναι κρίσιμα για την εθνική άμυνα», σημείωσε.

«Δικαιώθηκαν»

Οι έως τώρα επιλογές της Κυβέρνησης στην αμυντική και τη διπλωματική οδό, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, «δικαιώθηκαν στη πράξη». Διότι, όπως εξήγησε, «αν δεν μπορέσουμε να υπερασπιστούμε την ελευθερία μας και την εδαφική ακεραιότητα, δεν υπάρχει τελικά τίποτα, δεν υπάρχει ευημερία, δεν υπάρχει σταθερότητα. Και αυτή η επιλογή την οποία κάναμε, και θα εξακολουθούμε να την υπηρετούμε, βλέπετε ότι είναι μια επιλογή που τώρα -με κάποια καθυστέρηση- την κάνουν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες».

Το Μέγαρο Μαξίμου επικαλείται και έναν ακόμα λόγο σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες για τη καθαρή -χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις- σύνταξη της Ελλάδας με τον «σκληρό πυρήνα» των συμμάχων μας. «Με ποια ηθική υπόσταση και με ποιο ηθικό ανάστημα θα ζητούσαμε εμείς ανάλογη συνδρομή, ο μη γένοιτο, αν βρισκόμασταν σε μια ίδια κατάσταση;», ήταν το χαρακτηριστικό ερώτημα που έθεσε ο κ. Μητσοτάκης, βλέποντας στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου και επιμένοντας στην ανάγκη «ενίσχυσης του κύρους της χώρας».

Αίσθηση προκάλεσαν, εξάλλου, δύο ακόμα σημεία της δημόσιας τοποθέτησης του πρωθυπουργού γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα:

Το πρώτο σχετίζεται με την απόφασή του να στείλει το αμυντικό υλικό στην Ουκρανία, χωρίς να συνεννοηθεί με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς: «Οι αποφάσεις αυτές είναι αποφάσεις σε επίπεδο πρωθυπουργού. Δεν διαβουλεύομαι για να πάρω αυτές τις αποφάσεις, ούτε ζητώ τη σύμφωνη γνώμη της αντιπολίτευσης… Αυτή η ευθύνη και η απόφαση ήταν δική μου, προφανώς με την εξουσιοδότηση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (ΚΥΣΕΑ), και σε αυτές τις περιπτώσεις αυτές οι αποφάσεις λαμβάνονται έτσι», είπε.

Το δεύτερο σημείο αφορά την άρνησή του να συγκαλέσει Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών υπό την Πρόεδρο της Δημοκρατίας: «Δεν πιστεύω στα συμβούλια πολιτικών αρχηγών. Προσωπικά δεν έχω συγκαλέσει κανένα. Δεν θεωρώ ότι προσφέρουν κάτι. Έχω συμμετάσχει σε κάποια», ανέφερε, προκαλώντας νέες αντιδράσεις από την πλευρά της αντιπολίτευσης.