Τα τύμπανα εκλογών, οι «τεχνοκράτες» και η αντιπολίτευση που «ψάχνεται»

Τα σενάρια δε, περί “κυβέρνησης τεχνοκρατών” πυροδοτήθηκαν εκ νέου προ τριών ημερών από το Euractiv. Το έναυσμα όμως για την ενασχόληση με αυτά είχε δώσει ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης από το βήμα της Βουλής στις 18 Δεκεμβρίου, λίγο πριν την ψήφιση του Προϋπολογισμού, απαντώντας στο αίτημα του Αλέξη Τσίπρα για παραίτηση του πρωθυπουργού και προκήρυξη εκλογών.

Στην απάντησή του ο κ. Γεραπετρίτης προσπέρασε το δεύτερο σημείο του αιτήματος (προκήρυξη εκλογών) και ανέπτυξε το πρώτο, για να εξηγήσει ότι σε περίπτωση παραίτησης του πρωθυπουργού θα ανοίξει κύκλος διερευνητικών εντολών για νέα κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή.

Όπως προκύπτει (σ.σ. είχε αναδειχθεί εγκαίρως το euro2day.gr) η συλλογιστική του κ. Γεραπετρίτη αφορά το σενάριο νέας κυβέρνησης χωρίς να προκηρυχθούν εκλογές που, όμως, προϋποθέτει κυβερνητική συνεργασία της ΝΔ με τουλάχιστον άλλο ένα κόμμα υπό νέο πρωθυπουργό.

Πολλοί, τότε, κοίταξαν προς την πλευρά του ΚΙΝΑΛ, δεδομένων και των επιθέσεων φιλίας που είχε εξαπολύσει το Μαξίμου προς τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο Νίκο Ανδρουλάκη.  Ο ίδιος όμως ο κ. Ανδρουλάκης φέρεται να έχει διαμηνύσει πως το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ δεν θα επαναλάβει την τακτική του 2011 (στήριξη και συμμετοχή στην κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ υπό τον κ. Παπαδήμου) διότι, μεταξύ άλλων, πλήρωσε βαρύ πολιτικό κόστος.

Ως εκ τούτου (και πλην ανατροπών…) η συζήτηση περί κυβέρνησης τεχνοκρατών περιορίζεται στο μετά τις εκλογές διάστημα, καθώς όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την ΝΔ να έχει απομακρυνθεί “επικίνδυνα” από το όριο του 38% που δίνει αυτοδυναμία και να κινείται γύρω στο 32%. Το Μαξίμου δε, διαψεύδει φήμες για νέα αλλαγή του εκλογικού νόμου ώστε να μειωθεί το όριο της αυτοδυναμίας. Αυτό βεβαίως αφορά τις δεύτερες εκλογές που θα γίνουν με τον εκλογικό νόμο τον οποίον ψήφισε η κυβέρνηση Μητσοτάκη το 2019.

Μπορούν οι δύο κάλπες (σ.σ. η πρώτη με απλή αναλογική και η δεύτερη με τον εκλογικό νόμο της ΝΔ) να “δώσουν” κυβέρνηση συνεργασίας; Αριθμητικά ναι, αρκεί να βρεθούν… οι εταίροι: το σχήμα ΝΔ-ΚΙΝΑΛ θεωρείται, πάλι δύσκολο, ενώ το ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ μπορεί, θεωρητικά, να υπόσχεται προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας, αλλά απαιτούνται πολλές υπερβάσεις για να ευοδωθεί. 

Ο νέος εκπρόσωπος Τύπου του ΚΙΝΑΛ Δημήτρης Μάντζος αντέδρασε προ ημερών με ένταση στην κριτική ότι το κόμμα του τηρεί πολιτική ίσων αποστάσεων ανάμεσα στη ΝΔ και στον ΣΥΡΙΖΑ.

Να σημειωθεί ότι οι δημοσκοπήσεις δίνουν τον ΣΥΡΙΖΑ στο 22-25% και το ΚΙΝΑΛ στο 13-14,5%, με την Κουμουνδούρου να παρατηρεί ότι, πρώτον “έχει σπάσει πια το περίφημο αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο” και, δεύτερον, ότι όσο το κοινωνικό κλίμα θα πολώνεται τόσο θα απαιτούνται "καθαρές λύσεις” και όχι ίσες αποστάσεις.

«Είναι η ακρίβεια…»

Παρότι η μία δημοσκόπηση διαδέχεται την άλλη, το τοπίο για εκλογικές εκτιμήσεις είναι εξαιρετικά θολό. Στην εικόνα της κυβερνητικής αποτυχίας σε πολλά μέτωπα, με αποκορύφωμα τα τραγελαφικά γύρω από την διαχείριση της κακοκαιρίας, προστίθενται οι υπερφουσκωμένοι, λογαριασμοί ρεύματος/θέρμανσης και τα... απλησίαστα ράφια στα σούπερ μάρκετ για αυξανόμενα τμήματα πληθυσμού. 

Όπως δείχνουν (πάλι) οι δημοσκοπήσεις, η πολύ μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών δεν πείθεται από το κυβερνητικό επιχείρημα περί “διεθνούς ενεργειακού προβλήματος”: πρώτον διότι οι πολίτες απαιτούν λύσεις από την δική τους κυβέρνηση και, δεύτερον, επειδή “συζητείται στα καφενεία” το αντεπιχείρημα της αντιπολίτευσης (με την αξιωματική να έχει ανοίξει το θέμα από τον Σεπτέμβριο) ότι σε άλλες χώρες έχουν ληφθεί μέτρα ενίσχυσης ως αντίβαρο. 

Όλοι συμφωνούν στην εκτίμηση “ακόμα είμαστε στην αρχή του φαινομένου και το πολιτικό του αποτύπωμα θα φανεί σε ένα-δύο μήνες”. Από αυτή την εξέλιξη, λένε, θα εξαρτηθεί και η προκήρυξη “ανοιξιάτικων” εκλογών ή η επιχείρηση “κυβέρνηση τεχνοκρατών από την παρούσα Βουλή”.

Το timing … της εσωστρέφειας στον ΣΥΡΙΖΑ 

Σ' αυτό ακριβώς το πολιτικό τοπίο, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία δοκιμάζεται, πάλι, από εσωτερικές αντιθέσεις, οι οποίες μάλιστα θα εντείνονται στην πορεία προς το συνέδριό του (14-17 Απριλίου).  Σημείο σφοδρής αντιπαράθεσης αποτελούν οι αλλαγές που πρότεινε ο Αλέξης Τσίπρας: να εκλέγονται απ' ευθείας από τα μέλη του κόμματος ο πρόεδρος και η Κεντρική Επιτροπή και όχι από το συνέδριο, όπως ισχύει μέχρι τώρα. 

Η εσωκομματική αντιπολίτευση, που έχει συνενωθεί υπό το σχήμα “Ομπρέλα” με βασικό κορμό τη γνωστή “ομάδα των 53” αντιδρά και στις δύο αλλαγές και, περισσότερο, στην δεύτερη.  Τα επιχειρήματά της; Ότι μία τέτοια εξέλιξη ακυρώνει το συλλογικό μοντέλο ενός αριστερού κόμματος και, επιπλέον, ότι με την απευθείας εκλογή, τα μέλη θα ψηφίσουν τους γνωστούς και επώνυμους (“θα έχουμε star system”) εις βάρος των λιγότερο ή καθόλου προβεβλημμένων. 

“Λάθος πρόταση, σε λάθος χρόνο, με λάθος τρόπο”, αναφέρεται χαρακτηριστικά στο κείμενο θέσεων που δημοσιοποίησε η “Ομπρέλα” την Παρασκευή, ζητώντας επιτακτικά από τον κ. Τσίπρα να την αποσύρει. 

Οι υπογράφοντες ανήκουν στον πυρήνα της ομάδας (Ευκλείδης Τσακαλώτος, Νίκος Βούτσης, Νίκος Φίλης, Δημήτρης Παπαδημούλης, Τασία Χριστοδουλόπουλου κ.ά.), ωστόσο απουσιάζουν ονόματα όπως του Γιάννη Δραγασάκη, του Δημήτρη Βίτσα ή του Αριστείδη Μπαλτά, οι οποίοι υποστήριξαν την πρόταση Τσίπρα στο τελευταίο Πολιτικό Συμβούλιο. 

Στον αντίποδα η πλειοψηφούσα ομάδα των “προεδρικών”, στην οποία ανήκουν (με διακυμάνσεις) τα υπόλοιπα κορυφαία στελέχη, υποστηρίζουν την “εκλογή από τα μέλη” προκειμένου το κόμμα να αφήσει πίσω του τις “μάχες συσχετισμών” και να ανοιχτεί στην κοινωνία.