ΚΙΝΑΛ: «Παιχνίδι για τρεις» με όρκο στην αυτόνομη πορεία

Την πρώτη εβδομάδα προεκλογικής εκστρατείας συμπληρώνουν σήμερα οι έξι υποψήφιοι για την προεδρία του ΚΙΝΑΛ, καθώς την αμέσως προηγούμενη τα πάγωσε όλα η αιφνίδια απώλεια της Φώφης Γεννηματά.

Η προσπάθεια να προσελκύσουν τους “γενημματικούς” είναι εμφανής και λογική, αφού η εκλιπούσα πρόεδρος είχε ξεκινήσει την δική της εκστρατεία συγκεντρώνοντας το μεγαλύτερο ποσοστό στις άτυπες μετρήσεις. Η ξαφνική εισαγωγή της στο νοσοκομείο και η απόσυρση της υποψηφιότητάς της έβαλε στο καστ των διεκδικητών τον Γιώργο Παπανδρέου και η σκακιέρα στήθηκε από την αρχή.

Σ' αυτή την πρώτη προεκλογική εβδομάδα και οι έξι υποψήφιοι κινήθηκαν έξυπνα: κατάλαβαν ότι έπρεπε να διατηρήσουν (σε ένα μεγάλο βαθμό, τουλάχιστον) το κύμα συμπάθειας που εισέπραξε το ΚΙΝΑΛ από τον θάνατο της Φώφης Γεννηματά και, άρα, να μην αρχίσουν ένα απωθητικό - και κυνικό - “μαλλιοτράβηγμα”.

Οι τόνοι, συνεπώς, κρατήθηκαν χαμηλοί και τα λεγόμενα “χτυπήματα κάτω από τη μέση” έγιναν αντιληπτά μόνο από… εξασκημένα μάτια. Για παράδειγμα, δεν πέρασε απαρατήρητη η επίμονη επισήμανση του Νίκου Ανδρουλάκη “εγώ δεν έφυγα ποτέ από το κόμμα”, που φωτογραφίζει τον Γιώργο Παπανδρέου για την ίδρυση του ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ. και δευτερευόντως τον Ανδρέα Λοβέρδο ο οποίος ίδρυσε μεν τη κίνηση “ΡΙ.Κ.Σ.ΣΥ.” το 2012, αλλά την διατήρησε ως τάση εντός του ΠΑΣΟΚ.

Κατά τις ανεπίσημες μετρήσεις “το παιχνίδι παίζεται για τρεις”, καθώς με διψήφια ποσοστά (και χωρίς μεγάλη απόσταση μεταξύ τους) εμφανίζονται οι Ανδρουλάκης-Παπανδρέου-Λοβέρδος, ενώ οι Παύλος Γερουλάνος, Χάρης Καστανίδης και Παύλος Χρηστίδης ακολουθούν με μονοψήφια ποσοστά.

Αλλά κι αυτά (σ.σ. τα μονοψήφια) τυγχάνουν ιδιαίτερης μελέτης καθώς οι οπαδοί των τριών “μικρών” θα κληθούν στον δεύτερο γύρο, στις 12 Δεκεμβρίου, να επιλέξουν έναν από τους δύο μονομάχους. Εάν, μάλιστα, υπάρξουν αποχωρήσεις από την κούρσα πριν από τον πρώτο γύρο, της 5ης Δεκεμβρίου, το ερώτημα θα είναι εάν οι οπαδοί λειτουργήσουν ως “μονοκούκι” ή εάν θα διασπαρούν.

Με ΝΔ, με ΣΥΡΙΖΑ ή μόνοι;

Το στοιχείο που ξεχώρισε σ' αυτή την πρώτη, προεκλογική, εβδομάδα, αφορά την… με θρησκευτική προσήλωση προβολή της αυτόνομης πορείας του ΚΙΝΑΛ. Και όχι τυχαία: η αναφορά του κ. Παπανδρέου, αμέσως μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του, στην ανάγκη “προοδευτικής διακυβέρνησης” (όπως είχε πράξει λίγες εβδομάδες νωρίτερα και η Φώφη Γεννηματά), επέτρεψε στους υποστηρικτές του κ. Λοβέρδου να κάνουν διαρροές περί “προχωρημένων συζητήσεων με τον Τσίπρα”. Και να προσπαθήσουν να αντιστρέψουν την κατηγορία που δεχόταν ήδη ο κ. Λοβέρδος από… το υπόλοιπο ΚΙΝΑΛ για “σχέδιο συνεργασίας με τον Μητσοτάκη” σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας της ΝΔ ή μετεκλογικής στήριξης εάν δεν συντρέξουν λόγοι κυβερνητικής σύμπραξης.

Ο κ. Ανδρουλάκης μάλιστα αξιοποίησε αυτή την κόντρα για να εμφανιστεί…στη μέση: “ούτε με ΝΔ, ούτε με ΣΥΡΙΖΑ, αυτόνομη πορεία”, είναι το μότο που λάνσαρε. Εσχάτως το εμπλούτισε, λέγοντας ότι ο δικός του στόχος είναι ένα τόσο δυνατό ΚΙΝΑΛ που θα καταστήσει συμπληρωματικές δυνάμεις τη ΝΔ ή το ΣΥΡΙΖΑ.

Οι παραπάνω κατατάξεις οδήγησαν τον κ. Παπανδρέου όχι απλώς να μιλήσει εμφατικά για αυτόνομη πορεία, αλλά να χαρακτηρίσει τον ΣΥΡΙΖΑ “συντηρητική δύναμη” που δεν εντάσσεται στο μπλοκ των προοδευτικών δυνάμεων, τις οποίες αντιπροσωπεύει το ΚΙΝΑΛ.

Προς επίρρωση, ανέτρεξε στη συνεργασία του παλιού, ενιαίου, ΣΥΝ με τη ΝΔ (του πατρός Μητσοτάκη) το ’89 και στην πρόσφατη κυβερνητική σύμπραξη του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ. Δεν αναφέρθηκε όμως στην κυβερνητική συνεργασία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ το 2011 και ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ το 2012, αφήνοντας την αναφορά στις συμπράξεις ημιτελή…

Αντιθέτως, ο κ. Καστανίδης δήλωσε ευθέως προ ημερών ότι η συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ (του Αντώνη Σαμαρά) ήταν λάθος, εστιάζοντας στις καταστροφικές, όπως είπε, πολιτικές των κυβερνήσεων Καραμανλή που οδήγησαν στην χρεοκοπία και στα μνημόνια.

Στο πνεύμα του κ. Παπανδρέου κινήθηκε και ο κ. Γερουλάνος (συντηρητικά κόμματα η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ) ωστόσο τάχθηκε ευθέως υπέρ των συνεργασιών, τις οποίες, προφανώς, θα αναδείξει εν καιρώ.

Ο κ. Χρηστίδης, ένα από τα “παιδιά” της εκλιπούσας προέδρου και πρώην εκπρόσωπος του κόμματος, προτιμά να προβάλλει τις παρακαταθήκες της (εννοώντας τις αντιδεξιές), αλλά προς το παρόν εστιάζει στην ανάγκη ενδυνάμωσης του κόμματος.

Αλλά ποιου κόμματος; Του ΚΙΝΑΛ ή του ΠΑΣΟΚ; Ο κ. Λοβέρδος δήλωσε πρώτος - και από καιρό - ότι εάν νικήσει θα επαναφέρει τον τίτλο του ΠΑΣΟΚ. Οι υπόλοιποι δεν προτάσσουν (μέχρι στιγμής) το θέμα …της ούγιας, παρότι οι συγκεντρώσεις του κ. Παπανδρέου “ντύνονται” μουσικά με τον “πράσινο ήλιο”.

Ο προβληματισμός όλων, πάντως, είναι ότι “μπορεί ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας να κρύβει μέσα του …έναν Πασόκο”, ωστόσο “η ιστορία του κόμματος δεν εξαντλείται στις δυόμισι τετραετίες του Ανδρέα Παπανδρέου”.

Σε κάθε περίπτωση δε, το ΠΑΣΟΚ βαρύνεται και με ένα υπέρογκο τραπεζικό χρέος, δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο “μοιραία θα ξαναβγεί στην επιφάνεια μαζί με την Κάρμουνα Μπουράνα”. Πόσο μάλλον αν εκδηλωθούν εσωκομματικά χτυπήματα για το “πότε εκτινάχθηκε το χρέος” και γιατί, όπως λένε οι κακές γλώσσες.

Μεγάλος αντίπαλος …ο Τσίπρας

Το σημαντικότερο στοιχείο άλλωστε είναι πώς θα συμπεριφερθούν, μετά την προεδρική εκλογή, τα πρώην στελέχη του Κινήματος που μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ και συνέβαλαν στην εκλογική εκτίναξη του. Και, μάλιστα, όχι μόνο όσοι πλαισίωσαν τον Αλέξη Τσίπρα από τις αρχές της δεκαετίας του 2010, αλλά και εκείνοι που τον στήριξαν προς τα τέλη της διακυβέρνησής του (με καταλύτη τη Συμφωνία των Πρεσπών) .

Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε την κυβέρνηση τον Ιούλιο του 2019 αλλά με ποσοστό 31,5% που κάθε άλλο παρά συντριβή συνιστά, δεν περνά απαρατήρητο, ούτε εντός ούτε εκτός ΣΥΡΙΖΑ. Πόσο μάλλον που αμέσως μετά την ήττα του ’19 υπήρξε και νέο κύμα προσχώρησης, αυτό που “άλλαξε” τον τίτλο σε ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις… παλιννόστησης στα “πράσινα πάτρια”.

Παρατήρηση που εξηγεί γιατί οι υποψήφιοι θεωρούν ως τον μεγαλύτερο, εκλογικά, αντίπαλο τους τον ΣΥΡΙΖΑ και, προσωπικά, τον κ. Τσίπρα. Είναι ενδεικτικό ότι μόνο ο κ. Καστανίδης εμφανίστηκε απαξιωτικός απέναντί τους: “ας μείνουν εκεί που είναι”, είπε, αποκλείοντας το ενδεχόμενο επιστροφής στελεχών που εγκατέλειψαν το ΠΑΣΟΚ και εντάχθηκαν σε άλλα κόμματα.

Όσο ξετυλίγεται η καμπάνια των “έξι” τόσο θα ξεκαθαρίζει το τοπίο. Άλλωστε το χρονικό διάστημα μέχρι να ανοίξουν οι εσωκομματικές κάλπες της 5ης Δεκεμβρίου είναι πολύ μεγάλο.