Τσίπρας: Εθνική υπερηφάνεια για τη Συμφωνία των Πρεσπών

«Επιτέλους τελειώνει η υποκρισία, τελειώνει αυτή εκκρεμότητα. Στερεύουν τα αποθέματα μίσους και διχασμού που έσπειραν στους δυο λαούς πολιτικά πρόσωπα και ηγεσίες που δεν σεβάστηκαν ούτε την ιστορία ούτε το μέλλον των δύο χωρών.

Η Ελλάδα παίρνει πίσω αυτό που της ανήκει, την ιστορία, τα σύμβολα, την παράδοση, την κληρονομιά της Αρχαίας Ελληνικής Μακεδονίας.

Και η Βόρεια Μακεδονία, γίνεται φίλη, σύμμαχος χώρα, συμπαραστάτης της Ελλάδας για τη συνεργασία, την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή. Μακριά από τη σφαίρα επιρροής τρίτων χωρών που για ίδιον όφελος, επιδιώκουν τη διαιώνιση της αστάθειας στα Βαλκάνια και την αποδυνάμωση του ρόλου της Ελλάδας».

Με τα λόγια αυτά έκλεισε την ομιλία του στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας για «ημέρα εθνικής υπερηφάνιας», καλώντας τους βουλευτές να αναλάβουν την ευθύνη τους.

Ο πρωθυπουργός, απαρίθμησε τα γεγονότα, την αδράνεια και την υποκρισία που συνέθεσαν την 28ετή εκκρεμότητα του «Μακεδονικού», στερώντας από την χώρα κρίσιμο διπλωματικό κεφάλαιο.

«Μας απέσπασε, αρκετές φορές, από τους πραγματικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει η χώρα και οι οποίοι, μην γελιόμαστε, δεν βρίσκονται στα Βόρεια αλλά στα Ανατολικά σύνορα μας».

Τα κυριότερα σημεία της παρέμβασής του:

Εδώ και 25 χρόνια «οι σκοπιανοί», όπως τους λέτε, έρχονται στην Ελλάδα για τουρισμό ή οτιδήποτε άλλο αλλά στα διαβατήριά τους δεν γράφει «σκοπιανοί», γράφει «Μακεδόνες». Τι κάνατε αυτά τα 25 χρόνια όσοι κυβερνήσατε;

Η αλήθεια είναι ότι η αδράνεια, η ατολμία, η αναβλητικότητα είχε ως αποτέλεσμα τις διαρκείς υποχωρήσεις από την ελληνική πλευρά.

Και εν τέλει την αναγνώριση των γειτόνων μας με τη Συνταγματική τους ονομασία από περισσότερες από 130 χώρες όλου του κόσμου, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα.

Η αλήθεια είναι ότι ακόμη και χώρες που επισήμως δεν αναγνωρίζουν τη γείτονα με τη Συνταγματική της ονομασία, ο Τύπος αλλά και το σύνολο της κοινής γνώμης την αποκαλούν Μακεδονία χωρίς άλλο προσδιορισμό.

 Η αλήθεια επίσης είναι ότι η Ελλάδα ήταν αυτή που πρώτη πρότεινε τη σύνθετη ονομασία με τον όρο Μακεδονία, με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη το 1993.

Η αλήθεια επίσης είναι ότι τον όρο Μακεδονία τον αποδεχτήκαμε έστω και ως προσωρινό όνομα, που κράτησε όμως 25 χρόνια, με τη λεγόμενη ενδιάμεση Συμφωνία, που συνήφθει μόλις 3 χρόνια μετά, από τη κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου, το 1995. Όπου αποδεχθήκαμε το Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Και από δειλία να αναμετρηθούμε με την αλήθεια, ως έθνος και ως πολιτικό σύστημα, εφεύραμε την ιδέα όταν αναφερόμαστε σε αυτή τη χώρα να λέμε μόνο τα αρχικά ΠΓΔΜ ή FYROM. Λες και το Μ δεν ήταν η λέξη Μακεδονία αλλά κάτι άλλο.

Η αλήθεια επίσης είναι ότι ειδικά μετά την αναγνώριση της γειτονικής χώρας από τις ΗΠΑ το 2004, επιδεινώθηκε σημαντικά η διαπραγματευτική θέση της χώρας μας.

Ο Κώστας Καραμανλής έγραφε σε επιστολή του προς τον ΓΓ ΟΗΕ, τον Απρίλιο 2008, ότι «ο όρος Μακεδονία χρησιμοποιήθηκε πάντα για τον καθορισμό μιας ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας βρίσκεται εκτός των συνόρων της ΠΓΔΜ.  Εξ ου και το όνομα θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, αλλά να προηγείται ένα προσδιοριστικό επίθετο προκειμένου να διακρίνεται από την ευρύτερη γεωγραφική περιοχή.

Είναι σαφές ότι οιαδήποτε σύνθετη ονομασία πρέπει να αντανακλά την γεωγραφική πραγματικότητα.
Μια θέση που δεν την παρήγαγε η δική μας κυβέρνηση, αλλά τη βρήκε και συνέχισε με αυτή.

Η αλήθεια επίσης είναι ότι το 2008 στο Βουκουρέστι η κυβέρνηση Καραμανλή, χωρίς να ασκήσει βέτο όπως φημολογείται, προσπάθησε και κατάφερε να αποσπάσει τη συναίνεση των εταίρων στο ΝΑΤΟ ώστε να μην ενταχθεί η γειτονική χώρα με τη προσωρινή της ονομασία, της ενδιάμεσης συμφωνίας, μέχρις ότου υπάρξει αμοιβαία αποδεχτή λύση στη βάση της σύνθετης ονομασίας.

Και αυτό ήταν πράγματι μια επιτυχία, στο βαθμό που η ίδια η ενδιάμεση Συμφωνία προέβλεπε ότι η Ελλάδα δεν έχει το δικαίωμα να ασκήσει βέτο στην ένταξη της γειτονικής χώρας με τη προσωρινή ονομασία.

Ωστόσο, επίσης η αλήθεια είναι ότι ο χειρισμός αυτής της επιτυχίας αργότερα από την ίδια κυβέρνηση που το πέτυχε αλλά και από τις επόμενες, υπήρξε καταστροφικός.

Διότι η ίδια η κυβέρνηση και στελέχη της με δημόσιες δηλώσεις τους, πανηγύριζαν ( πάλι προς θρέψη της διαρκώς παραπλανημένης κοινής γνώμης που είχε μείνει ακόμη στο 1992) ότι η Ελλάδα έβαλε βέτο στο Βουκουρέστι.

Και έτσι ήρθε το 2011 η δυσμενής απόφαση για την Ελλάδα του Δικαστηρίου του ΟΗΕ, που αναφερόταν σε παραβίαση της ενδιάμεσης συμφωνίας του 1995, κατά τη Σύνοδο του Βουκουρεστίου.

Περαιτέρω, η αλήθεια είναι ότι και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε επανειλημμένως προτείνει την έναρξη διαπραγματεύσεων για την ένταξη της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε.

Αλλά με αυτά τα ευνοϊκά για την ίδια δεδομένα, η γειτονική χώρα, ουδέποτε είχε συζητήσει καν την αλλαγή του ονόματός της έναντι όλων.

Σε όλες τις διαπραγματεύσεις στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, προσέρχονταν αποδεχόμενη μόνον τη διπλή ονομασία: μία για την Ελλάδα και άλλη για τον υπόλοιπο κόσμο.

Και βέβαια ουδέποτε συζήτησε κατοχύρωση οποιονδήποτε αλλαγών στο Σύνταγμά της.

Κανένας εθνικισμός δεν έχει δίκιο

Απευθυνόμενος στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο κ.Τσίπρας αναφέρθηκε στις σφοδρές αντιδράσεις των εθνικιστών και στις δύο χώρες.

«Τι λέει το VMRO; Ότι ο Ζάεφ πούλησε τη Μακεδονία, την ιστορία, την ψυχή της και άλλα τέτοια.
Τι λέτε εσείς; Ακριβώς τα ίδια. Τελικά ποιος από τους δύο εθνικισμούς έχει δίκιο; Κύριε Μητσοτάκη, κανένας εθνικισμός δεν έχει δίκιο. Γιατί ποτέ ο εθνικισμός δεν έχει δίκιο. Αυτό δεν μπορείτε να καταλάβετε.

Ότι η Συμφωνία των Πρεσπών, πάει πέρα από τις προκαταλήψεις και τις δικές σας και των εθνικιστών γειτόνων».

Στο σημείο αυτό ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στον χαρακτηρισμό των Βαλκανίων ως η μπαρουταποθήκη της Ευρώπης.

«Οχι τυχαία. Η διάλυση της Ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, αποτέλεσε τη θρυαλλίδα μιας σκληρής περιόδου ανάδυσης των εθνικισμών, που σκόρπισαν τον τρόμο και το θάνατο. Οι εθνικισμοί έδιναν τον τόνο.
Οι διμερείς διενέξεις έληγαν με το όπλο στο χέρι».

Περί nationality και ιθαγένειας

Απαντώντας στα ζητήματα που εγείρει η αντιπολίτευση για τα επίμαχα σημεία της Συμφωνίας των Πρεσπών, είπε:

Η Συμφωνία δεν ρυθμίζει γιατί δε θα μπορούσε να ρυθμίζει θέματα που αφορούν το λαό και το έθνος. Τα κράτη αναγνωρίζουν κράτη, όχι λαούς. Και τα θέματα της ιθαγένειας αφορούν ακριβώς τη σχέση του πολίτη με το κράτος.

Καμία σχέση δεν έχουν με τα θέματα εθνικής ταυτότητας και ένταξης σε μια εθνότητα που αφορούν την ατομική ή την συλλογική συνείδηση και τον μη δυνάμενο να περιοριστεί αυτοπροσδιορισμό ενός ατόμου ή ενός λαού.

Άρα το επιχείρημα σας δεν είναι απλώς ψευδές.Είναι ένα συνειδητά κατασκευασμένο νομικό λάθος.

Μας κατηγορείτε, επίσης για το θέμα της ιθαγένειας και των διαβατηρίων. Και σας ρωτάω, πού ήσασταν 25 χρόνια που τα διαβατήρια αναφέρονται σε «Μακεδόνες» σκέτο;

Πού ήσασταν το 2008-2009 όταν έγινε η διαπραγμάτευση και απελευθερώθηκε το καθεστώς θεωρήσεων για τα διαβατήρια των πολιτών της ΠΓΔΜ στον χώρο Schengen;

Η Συμφωνία, όπως έχω πολλές φορές εξηγήσει και όπως αναφέρεται και στην ρηματική διακοίνωση των γειτόνων, με τον όρο nationality εννοεί την ιθαγένεια και όχι την εθνότητα.

Υποκρισία, αδράνεια και διγλωσσία

Ο κ.Τσίπρας αναφέρθηκε ονομαστικά στους πρώην κυβερνώντες, τους οποίους κατηγόρησε είτε για διγλωσσία είτε για υποκρισία τόσο τα προηγούμενα χρόνια όσο και σήμερα που αρνούνται να ψηφίσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Όπως είπε:

Επί 20 χρόνια, σε όλα τα έγγραφα, σε όλα τα διεθνή φόρα, σε όλες τις προγραμματικές σας δηλώσεις, διεκδικούσατε Σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων. Όλοι.

• Ο Κώστας Καραμανλής, που όταν διαπραγματευόταν δεν υπήρχε καμία ελπίδα για erga omnes.

• Η Ντόρα Μπακογιάννη, που είχε η ίδια μιλήσει παλαιότερα για το Βόρεια Μακεδονία ως εξαιρετική λύση.

• Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, που άλλα πράττει στις πρόσφατες ομόφωνες αποφάσεις της Επιτροπής για τη Συμφωνία των Πρεσπών και άλλα δηλώνει δημόσια.

• Ακόμη και ο πιο φανατικός, ο κ. Σαμαράς έλεγε σε συνέντευξή του αν οι γείτονες δεχθούν το erga omnes να το συζητήσουμε...

Για να τονίσει: «Το βασικό σας πρόβλημα δεν είναι η Συμφωνία. Το βασικό σας πρόβλημα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Το βασικό σας πρόβλημα είμαι εγώ».

Επικαλέσθηκε προς τούτο το επιχείρημα με το οποίο η Φώφη Γεννηματά διέγραψε τον Θανάση Θεοχαρόπουλο: «είπε ότι με την υπερψήφιση της Συμφωνίας στηρίζει την κυβέρνηση και τον Τσίπρα. Αυτό είπε και αυτοκαρφώθηκε»...