Ο τρομερός μήνας ... Φεβρουάριος

Στελέχη του κυβερνητικού επιτελείου έπεσαν μέσα σε μία πρόβλεψη που είχαν κάνει προ δύο εβδομάδων: πως πριν φτάσουν στη Βουλή τα πρώτα «θετικά μέτρα» και πριν ανακοινωθεί επισήμως ότι δεν θα εφαρμοστεί το μέτρο για τις περικοπές σε συντάξεις, θα ενσκήψει δημοσκοπικό μπαράζ που θα εμφανίζει τη ΝΔ να φλερτάρει με την αυτοδυναμία και να εκτινάσσει την διαφορά της από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όπως έλεγαν, οι εν λόγω δημοσκοπήσεις θα λειτουργούσαν ως αντίβαρο στην αξιωματική αντιπολίτευση, προκειμένου αφενός να μην καμφθεί το ηθικό των στελεχών της και, αφετέρου, να μην μείνει περιθώριο αποτύπωσης των «θετικών μέτρων» στην κοινή γνώμη.

Βάσει αυτής της πρόβλεψης, οι κυβερνητικοί επιτελείς δεν δείχνουν τώρα ιδιαίτερη ανησυχία για τα δημοσκοπικά ευρήματα που κατακλύζουν τα μέσα ενημέρωσης τις τελευταίες ώρες. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, παραδέχονται ότι «οι πραγματικές δημοσκοπήσεις που μένουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας» δεν δίνουν εικόνα μηδενισμού της διαφοράς ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ (αλλά «μίας τάσης μείωσης») και, σίγουρα, δεν επιτρέπουν εφυσυχασμό στο Μαξίμου. Κατά τους ίδιους, η ψαλίδα βρίσκεται σε ένα ποσοστό της τάξης του 4-6%.

Το βασικότερο πρόβλημα παραμένει η χαμηλή συσπείρωση ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ η οποία κινείται περί το 50%. Αυτό σημαίνει ότι οι μισοί πολίτες που ψήφισαν το κυβερνών κόμμα το 2015 (Ιανουάριο και Σεπτέμβριο) παραμένουν είτε διστακτικοί απέναντι στο πόσο πραγματική είναι η «καθαρή έξοδος από τα μνημόνια», είτε θυμωμένοι από το ύψος και την έκταση των φόρων (σ.σ. με πρώτο τον ΕΝΦΙΑ), είτε αρνητικοί σε πολιτικές επιλογές που δεν αφορούν την οικονομία και τα μνημόνια (όπως η Συμφωνία των Πρεσπών).

Κατά τις πληροφορίες, αμέσως μετά τον καυγά Καμμένου-Κοτζιά που οδήγησε στην παραίτηση του δεύτερου, καταγράφηκαν δύο επιπλέον μονάδες στην αποσυσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ένα τμήμα οπαδών του... μπερδεύτηκε και θύμωσε με τη «νίκη» του κυβερνητικού εταίρου.

Η προσυμφωνία Τσίπρα-Ιερώνυμου ενέτεινε την σύγχυση, καθώς δόθηκε η εικόνα μίας «προχειρότητας» που θέτει εν αμφιβόλω την τύχη της – πόσο μάλλον που εμφανίσθηκε ως αντίδωρο στην υπαναχώρηση του κυβερνώντος κόμματος από την αρχική θέση για πλήρη διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας.

Τα σύννεφα... του Φεβρουαρίου

Όπως προκύπτει από τις αναλύσεις που κάνουν τα ίδια τα κυβερνητικά στελέχη, έχουν μαζευτεί πολλά σύννεφα στη σχέση κυβέρνησης-κοινωνικών ομάδων, τα οποία θα πρέπει να διαλυθούν... ταυτόχρονα. Κι αυτό διότι οι τελικές πράξεις τόσο στη Συμφωνία των Πρεσπών, όσο και στη (τελική) συμφωνία κυβέρνησης-Εκκλησίας, αλλά και στην Αναθεώρηση του Συντάγματος, τοποθετούνται περί τον Φεβρουάριο. Ως εκ τούτου, στο κυβερνητικό επιτελείο θεωρούν καθοριστικές τις («πραγματικές») δημοσκοπήσεις που θα πραγματοποιηθούν αμέσως μετά τις ψηφοφορίες στη Βουλή για τα εν λόγω ζητήματα.

Η παράμετρος που – όπως λένε – αποσιωπάται από τις αναλύσεις αντιπολιτευτικών παραγόντων, αφορά την εξέλιξη των υπό διερεύνηση σκανδάλων και στην επίδραση που θα έχει στην κοινωνία. Κι αυτά είναι («προς το παρόν») η προφυλάκιση του Γιάννου Παπαντωνίου, η (εισαγγελική) εντολή για έλεγχο των λογιαριασμών του Κώστα Σημίτη, η τροπή που παίρνει η υπόθεση C4I (σ.σ. του πανάκριβου συστήματος ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων που δεν λειτούργησε ποτέ), τα πορίσματα της πλειοψηφίας της Εξεταστικής Επιτροπής για την Υγεία (και η ενδεχόμενη δικαστική συνέχεια), η διερεύνηση της υπόθεσης Novartis («που συνεχίζεται κανονικά παρά τη σιωπή που επικρατεί»).

Κατά τις κυβερνητικές αναγνώσεις, η πλήρης στήριξη που παρείχε το ΚΙΝΑΛ στον κ. Σημίτη «έστειλε λάθος μήνυμα» ακόμα και στην εναπομείνασα βάση του ΠΑΣΟΚ, μεγάλο τμήμα της οποίας «απαιτεί τουλάχιστον την ανάληψη πολιτικής ευθύνης από τον πρώην πρωθυπουργό για τα σκάνδαλα που συνέβαιναν στην αυλή του, έστω και εν αγνοία του».

Οι χαμηλές δημοσκοπικές επιδόσεις του ΚΙΝΑΛ αποδίδονται σ' αυτή τη τακτική της ηγεσίας του, η οποία, παρά τις προσπάθειες εσχάτως να εμφανίσει ότι κάνει διμέτωπο απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και στη ΝΔ, έχει ταυτιστεί «με το κακό χθες και με την στήριξη στη ΝΔ του Μητσοτάκη». Γι΄ αυτό, σημειώνουν, ακόμα και δημοσκοπήσεις που διενεργούνται για λογαριασμό φιλικών, προς το ΚΙΝΑΛ, μέσων ενημέρωσης, εμφανίζουν παγίωση «του νέου δικομματισμού» (ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ) και συνεχιζόμενη μείωση της επιρροής του ΚΙΝΑΛ.

Όμως... η ψαλίδα με τη ΝΔ παραμένει

Το μεγάλο ερώτημα ωστόσο παραμένει: πώς θα κλείσει ο ΣΥΡΙΖΑ την (πραγματική, έστω) ψαλίδα με τη ΝΔ;

Σ' αυτή τη φάση οι κυβερνητικοί αναλυτές δείχνουν να «περιμένουν» την αντανάκλαση που θα έχει στην κοινωνία η νομοθέτηση, πλέον, όλων των «θετικών μέτρων». Στις αμέσως μετά τη ΔΕΘ δημοσκοπήσεις η κοινή γνώμη έδειχνε θετική απέναντι στις εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα, εξέφραζε όμως την αμφιβολία της εάν θα υλοποιηθούν. «Όσο βλέπει να υλοποιούνται τόσο θα εμφανίζεται όλο και λιγότερο επιφυλακτική απέναντι στην κυβέρνηση», εκτιμούν.

Παραδέχονται πάντως ότι η πραγματική «μάχη» ανάμεσα στα δύο κόμματα θα αρχίσει όταν μπουν στη ζωή τα πραγματικά διλήμματα που θα συνοδεύουν τα προγράμματα των δύο μονομάχων: «από την ιδιωτικοποίηση των πάντων (συν της ασφάλισης), την μη αύξησης του κατώτατου μισθού ή την αναλογία ένα προς πέντε για προσλήψεις-αποχωρήσεις στο Δημόσιο, μέχρι την ατιμωρησία όσων έφεραν τη χώρα στη πτώχευση», αναφέρουν για το «γαλάζιο» πρόγραμμα οι κυβερνητικοί αρμόδιοι.

«Όπλα για την τελική μάχη έχουμε. Θα τα εμφανίσουμε όταν φτάσει η ώρα», λένε.

«Εκλογές όταν πρέπει»

Πότε... θα φτάσει αυτή η (εκλογική) ώρα; Η απάντηση παραμένει η ίδια: «όταν πρέπει». Δηλαδή, όταν το Μαξίμου εκτιμήσει ότι «γυρίζει το κλίμα» και μπορεί να (ξανα)καβαλήσει το κύμα. Παρότι οι πληροφορίες επιμένουν ότι ο κ. Τσίπρας επιμένει στην πλήρη εξάντληση της τετραετίας την οποία θεωρεί προσωπικό του στοίχημα.

Προς το παρόν, αφήνουν το επιτελείο της ΝΔ να πιστεύει ότι «ο Τσίπρας σκέφτεται σοβαρά να πάει σε εκλογές τον Φεβρουάριο ή τον Μάρτιο, όπως πίστευε ότι οι κάλπες θα στήνονταν... τον Σεπτέμβριο του 2016, την άνοιξη του 2017, το φθινόπωρο του 2017, την άνοιξη του 2018 και το φθινόπωρο του 2018».

Οσο για τα αγκάθια, τα ερωτήματα είναι δύο:

* Τι θα συμβεί εάν – και όταν – φτάσει στη Βουλή η Συμφωνία των Πρεσπών; Η βεβαιότητα πλέον που εκφράζεται είναι ότι ο Πάνος Καμμένος θα αποσύρει από την κυβέρνηση τους υπουργους των ΑΝΕΛ, αλλά δεν θα ρίξει την κυβέρνηση.

Στο ερώτημα «πόσο σουρεάλ θα είναι αυτό», κορυφαίος παράγοντας παρέπεμψε στα ... «πιο σουρεάλ σκηνικά που ζήσαμε στην πρώτη μνημονιακή πενταετία» (με αποκορύφωμα «την πτώση του Γιώργου Παπανδρέου και στη συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου για τρεις μήνες που έγιναν επτά»), ενώ επικαλείται το σύντομο, έτσι κι αλλιώς, διάστημα που θα απομένει μέχρι τις κάλπες – έστω και αν εξαντληθεί η τετραετία.

Σε κάθε περίπτωση, «η κυβέρνηση παρακολουθεί με προσοχή τις εξελίξεις προκειμένου να μην υπάρξουν αιφνιδιασμοί από την γείτονα».

* Ως προς τη συμφωνία με την Εκκλησία, στο Μαξίμου αντελήφθησαν τον «πανικό» που προκάλεσε στους κληρικούς η απομάκρυνσή τους από τη μισθοδοσία του Δημοσίου – «ακόμα και σε αυτούς που αρχικά είχαν στηρίξει τις σχετικές συζητήσεις Τσίπρα-Ιερώνυμου».

Για τον λόγο αυτό, η νομοθετική ρύθμιση που επεξεργάζονται προβλέπει αυστηρό έλεγχο του Δημοσίου στην τήρηση της μισθοδοσίας.

Με διάφορες εκδοχές, προς το παρόν.