Υψηλότερα σε σχέση με τα επίπεδα της Παρασκευής κινούνται τα ελληνικά spreads με τους επενδυτές να επικεντρώνονται στα σενάρια περί ελληνικής βοήθειας εν όψει της Συνόδου Κορυφής της 25ης Μαρτίου.

Ειδικότερα, η διαφορά απόδοσης του ελληνικού 10ετούς τίτλου έναντι του αντίστοιχου γερμανικού κινείται αυτή την ώρα κοντά στις 330 μονάδες βάσης, έχοντας αναρριχηθεί έως τις 345 μονάδες έναντι κλεισίματος οριακά χαμηλότερα των 320 μονάδων την Παρασκευή.

Ανοδικά κινείται το spread του 2ετούς τίτλου, στις 470 μονάδες, καθώς και του 3ετούς στις 475 μονάδες βάσης. Στις 372 μβ διαμορφώνεται το spread του 5ετούς ομολόγου.

To ασφάλιστρο έναντι κινδύνου χρεοκοπίας της Ελλάδας, το CDS για το 5ετές ομόλογο ενισχύεται στις 337 μονάδες έναντι 330 μονάδων την Παρασκευή το βράδι.   

Το σχόλιο της Πήγασος

Ισχυρές πιέσεις δέχτηκε για 2η συνεχή ήμερα η αγορά κρατικών ομολόγων στο σύνολο της καθώς αυξάνονται οι ανησυχίες για το πώς η χώρα θα καταφέρει να πληρώσει το χρέος της και να χρηματοδοτήσει τα δημοσιονομικά ελλείμματα της μετά την νέα άρνηση της Γερμανίας να στηρίξει οικονομικά το οποιοδήποτε σχέδιο βοηθείας.

Δυστυχώς, η απομάκρυνση του σεναρίου ενός συντονισμένου σχεδίου βοηθείας από μέρους της ΕΕ και η προτροπή για στροφή προς το ΔΝΤ μετέβαλλαν το θετικά βελτιωμένο κλίμα για το ελληνικό χρέος που είχε διαμορφωθεί μετά την ανακοίνωση της 3η Μάρτιου των πρόσθετων μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής από την ελληνική κυβέρνηση, συμβάλλοντας στην περαιτέρω αύξηση του πιστωτικού κινδύνου και ρίσκου πτώχευσης («credit and default risk») και ενίσχυση της διάθεσης των επενδυτών για αποφυγή επενδυτικού ρίσκου («risk aversion»).

Ρευστοποιήσεις είχαμε σε όλο το φάσμα της καμπύλης των επιτοκίων με τις πιο έντονες πωλήσεις να επικεντρώνονται στις μεγαλύτερες διάρκειες (2 με 10 έτη) με τον όγκο συναλλαγών να προσεγγίζει τα 1,5 δισ. ευρώ.

Οι απώλειες κινήθηκαν μεταξύ 0,5 με 0,9% έναντι 1 με 1,5% την προηγούμενη. Το περιθώριο απόδοσης «spread» αναρριχήθηκε στις 323,9 μ.β. με άνοδο 11,2 μ.β., ενώ ανάλογη πορεία είχε και το κόστος ασφάλισης του δημόσιου χρέους έναντι στάση πληρωμών «CDS» που προσέγγισε στις 312,2 μ.β. με άνοδο 18,2 μ.β.. Σε μόλις 2 συνεδριάσεις «spread» και «CDS» εκτοξεύθηκαν κατά 24,3 και 40,1 μ.β. αντίστοιχα με αποτέλεσμα να κινούνται πλέον εκτός και άνω του στενού εύρους μέσα στο όποιο διαπραγματεύονταν από τις αρχές Μαρτίου με επίκεντρό τις ισχυρές αντιστάσεις των 300 και 285 μ.β. αντίστοιχα.

Το νέο 10ετές ομόλογο αναφοράς κατέγραψε ζημιές άνω του 1,2% αγγίζοντας το 99,27 και απόδοση στη λήξη 6,34 (+7 μ.β.). Υποχωρεί πλέον 2,2% από τα ενδοσυνεδριακά υψηλά της 17ης Μαρτίου.

Σε καμία περίπτωση η Πήγασος δεν συμμερίζεται τον υπέρμετρο φόβο των επενδυτών και πιστεύουμε ότι θα υπάρξει γρήγορα σταδιακή εξομάλυνση των επιτοκίων δανεισμού και διόρθωση του υπερτιμημένου ρίσκου που έχει τοποθετηθεί στην χώρα. Αργά ή γρήγορα τα «spreads» θα υποχωρήσουν σε πιο «δίκαια» επίπεδα που θα αντικατοπτρίζουν το πραγματικό αναλαμβανόμενο κίνδυνο. Είναι δεδομένο ότι βιώνουμε μια κατάσταση στρέβλωσης αντίθετα ανάλογη με αυτή της περιόδου 3/2003-7/2007 που χαρακτηρίστηκε από μια υποτίμηση του κινδύνου της χωράς και ένα μέσο περιθώριο απόδοσης έναντι των 10ετών γερμανικών ομόλογων μόλις 21,4 μ.β.. Με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά δεν θα χρειαστεί πολύ χρόνος για να απαλειφθεί αυτή η υπερβολή.

Η χρηματιστηριακή επαναλαμβάνει την εκτίμησή της για επιτόκια μεταξύ 5% με 5,5% και «spread» μεταξύ 200 στις 250 μ.β. σε ό,τι αφορά τα 10ετή ομόλογα. Ως εκ τούτου, η Πήγασος συνιστά αγορά κρατικών ομολόγων. Μεταξύ των κυβερνητικών χρεογράφων έμφαση δίδεται στις μακροπρόθεσμες λήξεις λόγω της υψηλότερης τροποποιημένης μέσης σταθμικής διάρκειας τους («modified duration») και των σημαντικών δυνητικών κεφαλαιακών κερδών τους σε περίπτωση αποκλιμάκωσης των επιτοκίων δανεισμού που αποτελεί και το πιθανό σενάριο μας.

Παραδόξως οι απώλειες στην αγορά τραπεζικών ομολόγων παρέμειναν περιορισμένες σε σχέση με τις σημαντικές πιέσεις στο ελληνικό χρέος. Σε ένα βαθμό, η υποχώρηση των τιμών ήταν λογική μετά τα σημαντικά κέρδη που κατέγραψε η αγορά της τελευταίες 4 εβδομάδες θα μπορούσε εν μέρει να έκληφθει ως μια κίνηση αποκομιδής βραχυπρόθεσμων κερδών. Τη διάθεσης των επενδυτών για ανάληψη επενδυτικού ρίσκου («risk appetite») και την συνεπακόλουθη αναζήτησή τους για υψηλές αποδόσεις θα εξακολουθούν να στηρίζουν η υποχώρηση του ρίσκο/κόστος χρηματοδότησης των τραπεζών.

Μεσοπρόθεσμα, τα περιθώρια περαιτέρω ανόδου φαντάζουν ωστόσο περιορισμένα δεδομένου α) της επιβάρυνσης του μακροοικονομικού τοπίου και των αναμενόμενων αρνητικών επιπτώσεων της πάνω στη κερδοφορία των ελληνικών πιστωτικών ιδρυμάτων και β) του αρνητικού κλίματος γύρο από τα δημοσιονομικά. "Σε ό,τι μας αφορά, διαβλέπουμε μεγαλύτερη αξία στα κρατικά χρεόγραφα μετά και τις τελευταίες εξελίξεις", καταλήγει το σχόλιο.