Ελλάκτωρ: Πώς η πλευρά Καλλιτσάντση κέρδισε το πρώτο «proxy war» στην Ελλάδα

Η απόφαση της χθεσινής γενικής συνέλευσης της Ελλάκτωρ, με την οποία επικράτησε η πρόταση των αδελφών Αναστάσιου και Δημήτρη Καλλιτσάντση για ανάκληση ολόκληρου του διοικητικού συμβουλίου και την αντικατάστασή του με νέο, δημιουργεί ιστορικό προηγούμενο στη χώρα μας.

Δείχνει πώς δύο μέτοχοι μειοψηφίας -καθώς οι αδελφοί Καλλιτσάντση είχαν περί το 15% όταν κορυφώθηκε η διαμάχη και παραιτήθηκαν από τη διοίκηση στις 13 Ιουνίου- μπορούν μέσα σε λίγες εβδομάδες, με σοβαρό σχέδιο και οργάνωση, να εξασφαλίσουν τη στήριξη ισχυρών ξένων θεσμικών επενδυτών και να αποκτήσουν τον έλεγχο ενός ομίλου με έσοδα περί τα δύο δισ. ευρώ. Εχοντας, μάλιστα, απέναντί τους μια ισχυρή επιχειρηματική οικογένεια, την οικογένεια Μπόμπολα, και ένα πρόσωπο με ευρύτατη παρουσία, κύρος και διασυνδέσεις στην κατασκευαστική αγορά, τον κ. Δημήτρη Κούτρα.

Ετσι ακριβώς συνέβη με την πρωτοβουλία «Change4Ellaktor»: Επειτα από δύο χρόνια έντονων αντιπαραθέσεων και αδιεξόδου με τους συνεταίρους τους κ.κ. Λεωνίδα Μπόμπολα και Δημήτρη Κούτρα, οι αδελφοί Καλλιτσάντση αποφάσισαν να κάνουν κάτι που δεν είχε ξαναγίνει στη χώρα μας. Να προσλάβουν εξειδικευμένους συμβούλους για την επιλογή του νέου διοικητικού συμβουλίου, άλλους συμβούλους για την παρουσίαση των θέσεών τους στους θεσμικούς επενδυτές του εξωτερικού, αλλά και να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση προκειμένου να διευρύνουν το ποσοστό τους στην Eλλάκτωρ, με επένδυση άνω των 50 εκατ. ευρώ.

Για παράδειγμα επέλεξαν τον πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλο για τη θέση του προέδρου στο νέο διοικητικό συμβούλιο, γεγονός που, σύμφωνα με όσους παρακολούθησαν «τη μάχη των επτά εβδομάδων», συνέβαλε σημαντικά στο να προσελκύσουν ξένα χαρτοφυλάκια στο "proxy war", τη μάχη δηλαδή απόκτησης υποστήριξης από λοιπούς μετόχους, που τελείωσε χθες.

Επέλεξαν, επίσης, κι άλλα πρόσωπα με κύρος στους τομείς που δραστηριοποιούνται, ενώ ανέπτυξαν ένα επιχειρηματικό σχέδιο που βασιζόταν σε αυτό ακριβώς που προβλημάτιζε τους ξένους επενδυτές: Την εταιρική διακυβέρνηση, ένα θέμα που «καίει» τους Ελληνες και ξένους επενδυτές, ιδίως τους τελευταίους μήνες, με αφορμή και τη γνωστή υπόθεση Folli Follie.

Ενα θέμα σαφώς παραμελημένο στην Ελλάδα, που όμως μέρα με τη μέρα αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία, ιδίως στα μάτια των ξένων επενδυτών. Που όπως αποδείχτηκε πλέον και στην περίπτωση της Eλλάκτωρ, μπορούν να κρίνουν κυριολεκτικά το μέλλον εισηγμένων εταιριών, όχι απλά αγοράζοντας και πουλώντας μετοχές, αλλά επιδρώντας καταλυτικά στη διαμόρφωση των εταιρικών ηγεσιών.

Οι συνεταίροι των αδελφών Καλλιτσάντση παραδέχθηκαν χθες, κατά τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης, πως αιφνιδιάστηκαν και στην ουσία άρχισαν να τους ακολουθούν (π.χ. με αποφάσεις για αλλαγές στην εταιρική διακυβέρνηση της Eλλάκτωρ, με προτάσεις για νέο διοικητικό συμβούλιο, ακόμα και με υποσχέσεις για νέο διευθύνοντα σύμβουλο μέχρι το καλοκαίρι του 2019), χωρίς ποτέ να τους φτάσουν!

Ο ίδιος ο  κ. Λεωνίδας Μπόμπολας  είπε χθες ότι «υπήρχε το στοιχείο του αιφνιδιασμού καθώς η πρόταση της Change4Ellaktor έγινε μία ημέρα πριν λήξει η σχετική προθεσμία για σχετική παρέμβαση. Βρεθήκαμε μπροστά σε μια πολύ καλά προετοιμασμένη και χρηματοδοτημένη προσπάθεια, με στόχο να ανατρέψει τη διοίκηση. Ήταν δύσκολο να έρθουμε σε επαφή με όλους τους μετόχους». Πρόσθεσε δε ότι σε όποιον ξένο επενδυτή απευθυνόταν η πλευρά του, διαπίστωνε πως έχει ήδη συναντηθεί και ενημερωθεί από την πρωτοβουλία Change4Ellaktor!

Ο κ. Δημήτρης Καλλιτσάντσης απάντησε πως «είναι κωμικός ο ισχυρισμός και κανένας δεν αιφνιδιάστηκε, εκτός του κυρίου Μπόμπολα» αφού η διαμάχη είχε κορυφωθεί τον τελευταίο χρόνο, ακόμα και με συμφωνία για αγορά του ποσοστού που κατείχε η άλλη πλευρά, από αυτή που θα έβρισκε πρώτη τα κεφάλαια και θα κατέθετε σχετική πρόταση σε προκαθορισμένη τιμή (2 ευρώ ανά μετοχή).

Ο κ. Μπόμπολας επέμεινε πως υπήρξε μεγάλη προετοιμασία από πλευράς Καλλιτσάντση, με σοβαρούς συμβούλους όπως η Rothschild και πως η δική του πλευρά δεν είχε χρόνο, και κατέληξε πως αν «είχαμε χρόνο, θα είχαμε κερδίσει περισσότερους μετόχους».  Είτε αιφνιδιάστηκε πάντως, όπως υποστηρίζει, είτε απλώς αισθανόταν πολύ σίγουρη και ολιγώρησε, η πλευρά Μπόμπολα-Κούτρα παρά την εγχώρια «εμβέλειά» της, έχασε τον αγώνα στο πιο κρίσιμο σημείο του γηπέδου: Στην υποστήριξη των μεγάλων ξένων επενδυτών που έχουν σοβαρές θέσεις στην Eλλάκτωρ.

Το χθεσινό αποτέλεσμα, με την αποχή των τραπεζών που κατέχουν περί το 4%, δείχνει επίσης πως πιθανώς η πλευρά Λεων. Μπόμπολα και Δημήτρη Κούτρα είχε «επενδύσει» στη στάση των τραπεζιτών. Ακόμα και μέχρι την Παρασκευή, κατά πληροφορίες, είχε ελπίδες πως θα εμφανιστεί τουλάχιστον μια τράπεζα, κάτι που όμως δεν συνέβη. Οι τράπεζες κράτησαν απόλυτη ουδετερότητα.

Χθες ωστόσο η ίδια πλευρά δεν εξήγησε επαρκώς ούτε τους λόγους για τους οποίους δεν αγόρασε μετοχές, όπως έπραξε η πλευρά Καλλιτσάντση που έφτασε το ποσοστό της από το 11% στο 27% μέσα σε λίγες ημέρες. Ο κ. Κούτρας υποστήριξε πως «δεν πρόλαβε» και πως ήθελε να αγοράσει το σύνολο των μετοχών του κ. Γ. Τζιβέλη (10%), αλλά δεν τον άφησαν οι συνεταίροι του με αποτέλεσμα να πάρει μόνο το 3%.

Σε κάθε περίπτωση, μετά και τη χθεσινή ψηφοφορία, οι άσπονδοι φίλοι τους υποστήριζαν πως «έχασαν την εταιρεία επειδή δεν επένδυσαν 10 - 15 εκατ. ευρώ».

Ερώτημα η στάση των ηττημένων

Ο κ. Λεων. Μπόμπολας, και λόγω χαρακτήρα, κράτησε χαμηλούς τόνους τόσο στη διαμάχη των τελευταίων εβδομάδων, όσο και στη χθεσινή συνέλευση (χωρίς να καταφέρει να κρύψει τη συγκίνησή του σε κάποιες στιγμές). Ο πληθωρικός κ. Κούτρας, από την άλλη πλευρά, ήταν και χθες περισσότερο επιθετικός (μίλησε για «ψέματα» των συνεταίρων του κ.λπ). Προ ημερών, σε συνέντευξή του, είχε μάλιστα υποστηρίξει πως «δεν θα καθίσει στα αβγά του» και πως θα συνεχίσει να δραστηριοποιείται στον κλάδο των κατασκευών.

Πιθανώς γι’ αυτό τον λόγο ο κ. Αναστάσιος Καλλιτσάντσης, πριν διεξαχθεί η ψηφοφορία, σημείωσε με νόημα: «Αν χάσουμε, δεν θα μετέχουμε στο διοικητικό σχήμα, γιατί δεν συμφωνούμε. Θα είμαστε μέτοχοι, θα φροντίζουμε για τα συμφέροντα της εταιρείας και στον βαθμό που και η άλλη πλευρά φροντίζει επαρκώς για αυτά τα συμφέροντα, δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα. Ελπίζω πως το ίδιο θα ισχύσει και από εκείνη, αν χάσει. Αν στραφεί εναντίον της εταιρείας και ανταγωνιστικά προς αυτή, θεωρώ πως σπιλώνει και τη δική της φήμη καθώς είναι συμμέτοχος στην ιστορία της Eλλάκτωρ. Πιστεύω πως αν κάποια από τις δύο πλευρές κινηθεί ανταγωνιστικά, τότε η άλλη πρέπει να απαντήσει».

Τις επόμενες εβδομάδες θα γνωρίζουμε περισσότερα για τον σχεδιασμό της πλευράς που χθες υπέστη μια ήττα ιστορικής σημασίας για την ελληνική χρηματιστηριακή αγορά και το εγχώριο επιχειρείν. Αλλά και η νέα διοίκηση της Eλλάκτωρ θα κληθεί να τηρήσει τις υποσχέσεις που έδωσε. Το σχέδιο που παρουσίασε πάντως, κρίθηκε επαρκέστατο από τους ισχυρούς ξένους θεσμικούς που της προσέφεραν χθες τη στήριξή τους. 

Σε κάθε περίπτωση, το «τετελεσμένο» υπήρξε. Η ηγεσία ενός από τους μεγαλύτερους ελληνικούς ομίλους άλλαξε χέρια μέσω μιας εταιρικής διαμάχης που σε μείζονα βαθμό κρίθηκε στο πεδίο της «εταιρικής διακυβέρνησης»,  από τους ξένους μεγαλοεπενδυτές.

Κι αυτό είναι ένα «δίδαγμα» που δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο από την υπόλοιπη αγορά.