Η άλλη όψη της συμφωνίας Μυτιληναίου στη Λιβύη

Μία ακόμη επένδυση σε χώρα υψηλού πολιτικού ρίσκου υλοποιεί ο όμιλος Μυτιληναίος, χάρη στη στρατηγική εξωστρέφειας που έχει αναπτύξει αλλά και στις δυνατότητες ανάπτυξης έργων αιχμής, σημαντικών για τη σταθερότητα και την ανασυγκρότηση κρατών.

Αυτή τη φορά βγήκε στην πολύπαθη Λιβύη, όπου θα κατασκευάσει μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας 650 MW, με καύσιμο το φυσικό αέριο. Έργο ύψους 400 εκατ. δολαρίων, το οποίο είναι ζωτικής σημασίας για τις ανάγκες των κατοίκων της μεσογειακής χώρας.

Από την πτώση του καθεστώτος του συνταγματάρχη Καντάφι το 2011, η Λιβύη δεν έχει βρει την πολιτική σταθερότητα. Σπαράσσεται από εμφύλιους πολέμους, με δύο κυρίως ομάδες να βρίσκονται στην κορυφή της σύγκρουσης, εκείνης του Φαγιέζ αλ Σάραζ, πρωθυπουργού υποστηριζόμενου από τον ΟΗΕ, και του στρατηγού Χαλίφα Χαφτάρ, που ελέγχει τον εθνικό στρατό της χώρας. Οι δύο πλευρές επιδιώκουν τον έλεγχο της επικράτειας της Λιβύης, με τον Σάραζ να βρίσκεται στην Τρίπολη και τον Χαφτάρ στο Τομπρούκ.

Παράλληλα, όμως, έχουν αναπτυχθεί και παραστρατιωτικές ομάδες, περιπλέκοντας την κατάσταση στη βορειοαφρικανική χώρα.

Η Τουρκία, το Κατάρ και το Σουδάν στηρίζουν τον Σάραζ και άλλες παρατάξεις στη δυτική Λιβύη. Αντίθετα, ο Χαφτάρ δέχεται άμεση υλική βοήθεια (προμήθεια όπλων) από τα Αραβικά Εμιράτα, τον γαλλικό στρατό και την Αίγυπτο. Εκτός αυτού όμως ο Χαφτάρ έχει αρχίσει να ελκύει όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον Ευρωπαϊκών Δυνάμεων. Αυτό μάλλον οφείλεται σε γεωπολιτικούς λόγους.

Συγκεκριμένα, ο Χαφτάρ ελέγχει το ανατολικό κομμάτι της Λιβύης, στο οποίο και βρίσκεται το πετρέλαιο της χώρας. Ταυτόχρονα έχει καταφέρει να επεκταθεί από τα ανατολικά μέχρι και το κέντρο της χώρας, ελέγχοντας πλέον τα 2/3 της Λιβύης, ενώ δηλώνει πως έχει σκοπό να συνεχίσει στα δυτικά. Επιπλέον, διευθύνει τον εθνικό στρατό και πολεμάει -με επιτυχία- την τρομοκρατία.

Το καλοκαίρι, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν ανέλαβε πρωτοβουλία πολιτικής επίλυσης της κρίσης, αν και ο ίδιος έχει δεχτεί έντονη κριτική για παροχή στήριξης στον Χαφτάρ, για τον οποίο υπάρχει η ανησυχία πως επιδιώκει ξανά τη στρατιωτική κυριαρχία στη χώρα.

Ο εμφύλιος πόλεμος στη Λιβύη έχει οδηγήσει σε κρίσιμη κατάσταση το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης των κατοίκων, οι οποίοι απειλούνται από την επιστροφή της ελονοσίας, ενώ και ο μοναδικός σταθμός επεξεργασίας νερού στο Τομπρούκ είναι υπό κατάρρευση. Χιλιάδες πολίτες εγκαταλείπουν τη χώρα και μεταναστεύουν, και μόνο από τον Ιανουάριο έως και τον Ιούνιο 90.000 αναζητούν ελπίδα στις απέναντι ακτές της Μεσογείου.

Ο όμιλος Mυτιληναίoς, μετά και τον μετασχηματισμό του που του προσδίδει μεγαλύτερη δυναμική στις εκτός Ελλάδας δραστηριότητές του, αποφάσισε να προχωρήσει στην επένδυση στη Λιβύη.

Έχει προηγηθεί βέβαια και το χτίσιμο οικονομικών διπλωματικών σχέσεων αλλά και ισχυρών συμμαχιών με εταιρίες, όπως για παράδειγμα με την General Electric, η οποία και είναι πρωτοπόρος παγκοσμίως σε τμήματα μηχανολογικού εξοπλισμού των έργων που αναλαμβάνει η Mυτιληναίος.

Έτσι, προχθές, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος Ευάγγελος Mυτιληναίος βρέθηκε στην Τρίπολη της Λιβύης, όπου υπέγραψε με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Γενικής Αρχής Ηλεκτρισμού (GECOL) Αμπντούλ Μαχίντ Χάμτζα τη συμφωνία για την υλοποίηση της σύμβασης σχεδιασμού, προμήθειας και κατασκευής της νέας μονάδας στο Τομπρούκ. Παρόντες ήταν επίσης εκπρόσωποι της General Electric, ενώ την ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπησε ο γενικός γραμματέας Οικονομικών Σχέσεων του υπουργείου Εξωτερικών Γιώργος Τσίπρας.

Η μονάδα των 650 MW, που θα συμβάλει στην ηλεκτροδότηση της χώρας και θα βοηθήσει στην ανασυγκρότησή της, θα περιλαμβάνει την προμήθεια και εγκατάσταση τεσσάρων αεριοστρόβιλων General Electric GT13E2 σε διάταξη ανοιχτού κύκλου, καθώς και όλου του σχετικού βοηθητικού εξοπλισμού και ενός υποσταθμού 220/66 kV. Το έργο θα εκτελεστεί βάσει χρονοδιαγράμματος ταχείας εκτέλεσης (fast-track), ώστε ο πρώτος αεριοστρόβιλος να είναι έτοιμος για σύνδεση στο δίκτυο σε εννιά μήνες από την έναρξη των εργασιών.

Ο όμιλος Μυτιληναίος δεν είναι πρώτη φορά που αναλαμβάνει σε ξένες και δύσκολες χώρες έργα στρατηγικής σημασίας. Μεγάλα ενεργειακά έργα στη Μέση Ανατολή και την Αφρική περιλαμβάνονται στο χαρτοφυλάκιο των δραστηριοτήτων του.