της Αθηνάς Καλαϊτζόγλου

Μπορεί στους κόλπους της ΕΒΖ να επικρατεί ευφορία μετά τον ανέλπιστα μεγάλο αριθμό υποψήφιων επενδυτών για την επένδυση της βιοαιθανόλης, ωστόσο υπάρχουν ακόμη ζητήματα που πρέπει να ρυθμιστούν ώστε ο διαγωνισμός να έχει θετική κατάληξη.

Το σημαντικότερο όλων είναι ότι επιχειρείται η προσέλκυση επενδυτών σε έναν τομέα ο οποίος δεν διαθέτει θεσμικό πλαίσιο! Κι αυτό είναι άλλη μια ελληνική πρωτοτυπία παγκοσμίως. Να καλούνται δηλαδή επενδυτές, και μάλιστα από το εξωτερικό, να αναλάβουν επενδυτικό ρίσκο για μια επένδυση για την οποία δεν γνωρίζουν ακόμη κάτω από ποιες συνθήκες και υπό ποιες προϋποθέσεις θα λειτουργεί!

Η εκκρεμότητα αυτή θεωρείται και το μεγάλο ”αγκάθι” στην απόπειρα της ΕΒΖ να ενισχύσει τη δραστηριότητά της, κάτι το οποίο μάλιστα ήταν γνωστό εδώ και έναν χρόνο, μετά την περσινή αποτυχημένη προσπάθεια προσέλκυσης επενδυτών για τη βιοαιθανόλη.

Στον χρόνο που μεσολάβησε, δεν καταγράφηκε καμία κίνηση από τα αρμόδια υπουργεία προς την κατεύθυνση της ρύθμισης του θεσμικού πλαισίου, ενώ τώρα πληροφορίες αναφέρουν ότι γίνεται αγώνας δρόμου ”στο πάρα πέντε” για να καλυφθεί το συγκεκριμένο κενό, αν και από συμμετέχοντες στον διαγωνισμό που ”τρέχει”, εκφράζονται σοβαρές επιφυλάξεις για το αν θα ευοδωθούν οι προσπάθειες αυτές.

Με αυτά τα δεδομένα, ο αριθμός των 12 ενδιαφερόμενων διεκδικητών που υπέβαλαν μη δεσμευτική προσφορά χαρακτηρίστηκε ”έκπληξη”. ”Δεν περιμέναμε τόσο πολλούς”, ειπώθηκε χαρακτηριστικά από συμμετέχοντες που μίλησαν στον ”Μ”.

Μια εξήγηση που δίνεται είναι ότι ”η πράσινη ενέργεια είναι της μόδας”, κάτι το οποίο αποδείχτηκε και στις επενδύσεις για το βιοντίζελ, όπου από τις αναμενόμενες αρχικά 3 - 4 μονάδες σήμερα φτάσαμε να λειτουργούν 16, ενώ είναι υπό κατασκευή και άλλες, χωρίς να είναι εξασφαλισμένη η βιωσιμότητά τους τα επόμενα χρόνια.

Πολύ πιο δύσκολη είναι η κατάσταση για τις επενδύσεις της βιοαιθανόλης, δεδομένου ότι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν διαθέτει ούτε καν το αναγκαίο θεσμικό πλαίσιο, ενώ λείπουν και οι τεχνικές προδιαγραφές, σε αντίθεση με ό,τι ισχύει για το βιοντίζελ.

Αδιευκρίνιστος, επίσης, παραμένει ο αριθμός των αδειών που θα δοθούν τελικά για την παραγωγή βιοαιθανόλης, καθώς εκφράζεται ο φόβος μήπως επαναληφθεί ό,τι συνέβη και με τις επενδύσεις για το βιοντίζελ, με συνέπεια σήμερα οι υφιστάμενες μονάδες να λειτουργούν με πολύ λιγότερο capacity από τις δυνατότητές τους.

Να σημειωθεί ότι η εθνική ποσόστωση για το βιοντίζελ υπολογίζεται σε 31.000 τόνους ετησίως, ποσότητα την οποία απορροφούν τα ΕΛΠΕ (75%), η Motor Oil (24%) και η Shell (1%).

Βέβαια όλοι αναγνωρίζουν ότι οι επενδύσεις για το βιοντίζελ και τη βιοαιθανόλη αναπτύσσονται ραγδαία σε όλο τον κόσμο, ενώ τα βιοκαύσιμα δεύτερης και τρίτης γενιάς, όπως τα συνθετικά βιοκαύσιμα, το βιοϋδρογόνο κ.λπ., αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν στα επόμενα χρόνια.

Στην Ευρώπη ειδικότερα, η χρήση βιοκαυσίμων στα καύσιμα κίνησης είναι υποχρεωτική σε ποσοστό τουλάχιστον 2% από την 1η/1/2006 και θα αυξηθεί σε ποσοστό 5,75% μέχρι τις 31/12/2010, με βάση την Οδηγία 2003/30/EC της Κομισιόν, η οποία προτείνει τη συμμετοχή των βιοκαυσίμων στην αγορά καυσίμων σε ποσοστό 20% έως το 2012. Το βιοντίζελ προβλέπεται να υποκαταστήσει το συμβατικό ντίζελ, ενώ η βιοαιθανόλη τη βενζίνη.

Η SHORT LIST ΤΩΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΩΝ

Στα τέλη της εβδομάδας αναμένεται να δημοσιοποιηθεί η short list των διεκδικητών, οι οποίοι, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, δεν θα υπερβαίνουν τους μισούς από τους υπάρχοντες σήμερα. Ο ”Μ” παρουσιάζει το προφίλ τους.

ΟΙ ΑΜΙΓΩΣ ΞΕΝΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ:

- Η τουρκική Tarkim AS είναι η δεύτερη φορά που ενδιαφέρεται για τη βιοαιθανόλη της ΕΒΖ, καθώς ανταποκρίθηκε και στην πρόσκληση που δημοσιοποίησε πέρυσι το καλοκαίρι η εταιρεία.

Η τουρκική εταιρεία έχει έδρα την Κωνσταντινούπολη και έχει δημιουργήσει την πρώτη μονάδα παραγωγής βιοαιθανόλης στην Τουρκία, εγκατεστημένη στην Προύσα. Δεν έγινε γνωστό αν ενδιαφέρεται και για τις δύο μονάδες της ΕΒΖ που θα μετατραπούν για την παραγωγή βιοαιθανόλης ή μόνο για εκείνη της Ξάνθης.

- Η αμερικανική Pacific Ethanol, με έδρα το Σακραμέντο των ΗΠΑ, θεωρείται ο μεγαλύτερος έμπορος και παραγωγός βιοαιθανόλης στη Δυτική Ακτή, διαθέτοντας μία μονάδα στη Μαδέρα της Καλιφόρνιας, δύο υπό κατασκευή στο Όρεγκον και στο Αϊντάχο και μία τρίτη που σχεδιάζεται στην Καλιφόρνια. Η εταιρεία είναι εισηγμένη στον Nasdaq και ”κατεβαίνει” στον διαγωνισμό με τη θυγατρική της Cal West Investment Corp.

Οι δύο εταιρείες ενδιαφέρονται και για τις δύο μονάδες της ΕΒΖ, αν και ερωτηματικό παραμένει η τελική στάση τους, δεδομένου ότι αμερικάνικες εταιρείες δεν έχουν εκδηλώσει έως τώρα ενδιαφέρον για ανάλογες επενδύσεις στην Ευρώπη, ενώ στα αρνητικά συγκαταλέγεται και η ιδιορρυθμία της ελληνικής αγοράς.

- Η σερβική MK Commerce Doo είναι μέλος του MK Group και ασχολείται με την καλλιέργεια και την επεξεργασία ζαχαρότευτλων. Πληροφορίες αναφέρουν ότι συνεργάζεται με τη γερμανική ζαχαροβιομηχανία Nort Zucker, με την οποία έχουν συστήσει κοινή εταιρεία στη Σερβία με το ίδιο αντικείμενο. Πάντως, στον διαγωνισμό συμμετέχει μόνη της.

- Η βρετανική Bioethanol Ltd, με έδρα το Λονδίνο, ιδρύθηκε μόλις το 2001. Υποστηρίζει ότι διαθέτει εμπειρία σε έργα ενεργειακών υποδομών και αναλαμβάνει την κατασκευή εργοστασίων βιοαιθανόλης, χωρίς να αποκλείει και τη διαχείρισή τους. Στον διαγωνισμό πλαισιώνεται από την Royal Bank of Scotland.

ΟΙ ΜΙΚΤΕΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ:

- Η εταιρεία Β.Γ. Σπηλιόπουλος ΑΒΕΕ είναι η παλαιότερη οινοπνευματοποιία στην Ελλάδα, αφού ιδρύθηκε το 1895 στην Πάτρα. Διαθέτει δύο μονάδες παραγωγής αιθανόλης και φιλοδοξεί να μπει τώρα και στη βιοαιθανόλη. Στον διαγωνισμό συμμετέχει με την Alco Group, από το Βέλγιο, εταιρεία που κατασκευάζει αυτή τη στιγμή εργοστάσιο βιοαιθανόλης στη Γάνδη, δυναμικότητας 100.000 τόνων ετησίως, το οποίο προβλέπεται να λειτουργήσει το 2008. Διεκδικούν από κοινού και τα δύο εργοστάσια της ΕΒΖ.

- H γνωστή κατασκευαστική εταιρεία J&P ΑΒΑΞ Α.Ε. συμμετέχει με τη γερμανική Lurgi AG, η οποία θεωρείται ηγετική εταιρεία παγκοσμίως στην παροχή τεχνολογίας για ενεργειακά projects. Δεν διαθέτει πάντως εμπειρία για εργοστάσια βιοαιθανόλης.

Να προσθέσουμε ότι η J&P ενδιαφέρεται να εισέλθει στον τομέα της ενέργειας και ήδη έχει καταθέσει αίτηση για την κατασκευή αιολικού πάρκου στη Γυάρο. Οι δύο συνεταίροι ενδιαφέρονται και για τις δύο μονάδες της ΕΒΖ.

- H Swissmarine Inc. και η Solaris Energy S.A. είναι εταιρείες συμφερόντων των εφοπλιστών αδελφών Δημήτρη και Γιώργου Θεοδωράκη. Η Solaris ειδικότερα δραστηριοποιείται από το 1995 στη δημιουργία αιολικών πάρκων και ήδη λειτουργεί ένα στην Εύβοια και κατασκευάζει και άλλα στην Κρήτη και στην Αρκαδία.

Συμμετέχει με τη Verbio AG, που θεωρείται από τους μεγαλύτερους παραγωγούς βιοαιθανόλης, με έδρα τη Λειψία της Γερμανίας, εισηγμένη εταιρεία στο Χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης. Διαθέτει δύο εργοστάσια, συνολικής παραγωγικής δυναμικότητας 680.000 τόνων ετησίως. Οι δύο εταιρείες διεκδικούν και τις δύο μονάδες της ΕΒΖ.

ΟΙ ΑΜΙΓΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ:

- Η ελαιουργία Π.Ν. Πέττας ΑΒΕΕ ήταν από τις πρώτες εταιρείες που εισήλθαν στο βιοντίζελ και από τον Αύγουστο του 2006 λειτουργεί ανάλογη μονάδα στη ΒΙΠΕ Πάτρας, παραγωγής 65.000 τόνων ετησίως. Το βιοντίζελ διατίθεται στα ΕΛΠΕ και στη Motor Oil, ενώ ένα μικρό μέρος εξάγεται στην Ευρώπη. Ενδιαφέρεται και για τα δύο εργοστάσια της ΕΒΖ.

- Η RF Energy είναι joint venture του ομίλου Φειδάκη (FG Europe 40% και 10% ο κ. Γ. Φειδάκης) και του εφοπλιστικού ομίλου Ρέστη (50%). Ιδρύθηκε το 2006, με στόχο την υλοποίηση επενδύσεων στον τομέα της ενέργειας στη ΝΑ. Ευρώπη. Πρόσφατα αποφασίστηκε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου κατά 5 εκατ. ευρώ για τη χρηματοδότηση επενδύσεων σε αιολικά πάρκα. Διεκδικούν και τις δύο μονάδες της ΕΒΖ.

- Η Ορφέας ΕΠΕ με έδρα την Ξάνθη αναλαμβάνει κατασκευές.

- Η Motor Oil, για την οποία δεν κατέστη δυνατόν να καταγραφούν οι προθέσεις της, παρά τις προσπάθειες του ”Μ”. Πάντως, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο όμιλος επιχειρεί να εμπλακεί με το ελληνικό δημόσιο για ένα project το οποίο θα μπορούσε να αναπτύξει αυτόνομα, όποτε και εφόσον το επιθυμούσε, διαθέτοντας μάλιστα και την απαιτούμενη έκταση δίπλα στα διυλιστήρια Κορίνθου.

- Η Damco Energy του ομίλου Κοπελούζου ενδιαφέρεται καταρχήν και για τα δύο εργοστάσια της ΕΒΖ, έχοντας ως ξένο σύμβουλο εξειδικευμένη στον τομέα αυτόν εταιρεία από την Ινδία, με παγκόσμια αναγνώριση.