Πώς οδηγήθηκε σε λουκέτο η Hellenic Steel

Θύμα της εξάρτησής της από τον μητρικό ιταλικό όμιλο ILVA αλλά και της έλλειψης ενδιαφέροντος από διεθνείς και εγχώριους επενδυτές να επενδύσουν στη διάσωσή της φαίνεται πως έπεσε η Hellenic Steel ή αλλιώς Ελληνική Εταιρία Χάλυβα.

Η μεταλλουργία, η οποία έχει έδρα στο Δήμο Διαβατών Θεσσαλονίκης έβαλε χθες και τυπικά λουκέτο αν και η σταδιακή απαξίωσή της άρχισε από το 2013, όταν ο βασικός της μέτοχος με ποσοστό 52%, η πολυεθνική ιταλική βιομηχανία χάλυβα ILVA, βρέθηκε σε σοβαρή κρίση που οδήγησε εν τέλει στην κρατικοποίησή της από το ιταλικό δημόσιο.

Έως πρότινος ήταν μία από τις 5 μεγαλύτερες χαλυβουργικές μονάδες της χώρας και διέθετε ισχυρή εξαγωγική δραστηριότητα.

Συγκεκριμένα, ο όμιλος ILVA, ο οποίος διέθετε εργοστάσια παραγωγής χάλυβα ψυχρής έλασης στην Ιταλία, τη Γαλλία, την Τυνησία, και την Ελλάδα, και ανήκε στην ιδιοκτησία της πανίσχυρης βιομηχανικής οικογένειας Ρίβα καταδικάστηκε για περιβαλλοντική ρύπανση που προκάλεσε στον κόλπο του Τάραντα από τις ιταλικές αρχές το 2013. Αμέσως μετά τέθηκε υπό την επιτροπεία της ιταλικής κυβέρνησης και οι μετοχές από την οικογένεια Ρίβα πέρασαν στο ιταλικό δημόσιο. Εκπονήθηκε τότε ένα σχέδιο διάσωσης μόνον των ιταλικών μονάδων με την εξασφάλιση 650 εκατ.ευρώ, για τα οποία εγγυήθηκε το ιταλικό δημόσιο. Το σχέδιο ωστόσο εξαιρούσε ολοσχερώς τις εκτός Ιταλίας μονάδες εκ των οποίων και τη Hellenic Steel.

Στο επόμενο διάστημα οι εργαζόμενοι της ελληνικής θυγατρικής προσπάθησαν να αποτρέψουν την εκκαθάριση της ελληνικής εταιρίας και να δοθεί παράταση χρόνου ώστε να αναζητηθούν άλλες λύσεις. Σημειώνεται ότι η Hellenic Steel φέρεται να κατείχε σημαντικό μερίδιο στην εγχώρια αγορά ακόμη και μετά το ξέσπασμα της κρίσης με την ILVA αλλά και ισχυρή εξαγωγική επίδοση (50%-60% της παραγωγής της) προς τις χώρες της Βαλκανικής Χερσονήσου (Βουλγαρία, Ρουμανία, ΠΓΔΜ κ.λπ.), χώρες της μεσογειακής Ευρώπης, της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.

Εως το περασμένο φθινόπωρο η Ηellenic Steel κατάφερε να προμηθεύονται πρώτη ύλη και να λειτουργούν τη μονάδα, ωστόσο τον Οκτώβριο του 2014 η εταιρία μπήκε σε καθεστώς εκκαθάρισης. Οι εργαζόμενοι προσέφυγαν στον τέως πρωθυπουργό, Α.Σαμαρά, ενημέρωσαν αρμοδίως και τη σημερινή κυβέρνηση ενώ ταυτόχρονα αναζητούσαν υποψήφιους αγοραστές.

Σύμφωνα με πληροφορίες υπήρξαν επαφές μεταξύ του ειδικού εκκαθαριστή και διαφόρων γερμανικών, ρωσικών και ευρωπαϊκών funds με αντικείμενο την πιθανότητα εξαγοράς, που δεν τελεσφόρησαν, ενώ μόλις τον Μάρτιο του 2015 εκδηλώθηκε σχετικό ενδιαφέρον από τον κολοσσό της χαλυβουργίας όμιλο Arcelor-Mittal. Όμως μετά τις σχετικές επαφές, ο βιομηχανικός κολοσσός ανακοίνωσε πως στην παρούσα φάση δεν ενδιαφέρεται να εντάξει τη συγκεκριμένη εταιρία στο δυναμικό του, επικαλούμενος μεταξύ άλλων και τη ρευστότητα της οικονομικής κατάστασης της χώρας. Να σημειωθεί ότι ο ίδιος όμιλος προ τριετίας είχε κλείσει το εργοστάσιο που διατηρούσε στην Ελλάδα (Conti Ελλάς) στη Θεσσαλία.

Πάνω ακριβώς σε αυτό το επιχείρημα στάθηκε και η χθεσινή ανακοίνωση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, που κατήγγειλε το κλείσιμο της ιστορικής βιομηχανίας.

Από τους 300 εργαζομένους που απασχολούσε η μονάδα έως τον Οκτώβριο είχαν απομείνει μόλις 183, οι οποίοι τους τελευταίους μήνες είχαν τεθεί σε καθεστώς διαθεσιμότητας, ενώ χθες έλαβαν την οριστική απόλυσή τους.