Λίγο πριν εκπνεύσει η θητεία της κυβέρνησης Παπαδήμου, τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας εξαντλούνταν στα μέσα Ιουλίου.

Τότε ήταν που άρχισε η κυβέρνηση να «σφίγγει» για τα καλά τις δαπάνες, πληρώνοντας μόνο τα απολύτως απαραίτητα. Έτσι, τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς τον ιδιωτικό τομέα έχουν πλέον ξεπεράσει τα 8 δισ. ευρώ.

Ο Ιούλιος βγήκε τελικά χωρίς πρόβλημα και μετά ήρθε το δράμα του Αυγούστου, με το ορόσημο της 20ης του μήνα όταν η χώρα έπρεπε να πληρώσει 3,2 δισ. ευρώ για ομόλογα που είχε στην κατοχή της ΕΚΤ.

Το θρίλερ άρχισε να επαναλαμβάνεται με τα ταμειακά διαθέσιμα του δημοσίου να εξαντλούνται, την ώρα που η δόση των 31,5 δισ. ευρώ η οποία θεωρητικά θα ήταν στην Αθήνα από τον Ιούνιο (αν η ελληνική πλευρά είχε εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και η χώρα δεν είχε προσφύγει στο μεταξύ δυο φορές στις κάλπες), δεν φαινόταν πουθενά.

Άρχισαν λοιπόν τα εναλλακτικά σενάρια, για παράταση του χρόνου αποπληρωμής των συγκεκριμένων ομολόγων κατά ένα μήνα (στο διάστημα αυτό ακόμα το υπουργείο Οικονομικών προσδοκούσε δόση το Σεπτέμβρη), ή bridge loan την ώρα που οι ευτυχώς ελάχιστοι καταστροφολόγοι έβλεπαν ελληνική χρεοκοπία στις 20 Αυγούστου.

Τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε. Στις 14 Αυγούστου, το ελληνικό Δημόσιο έβγαλε τρίμηνα έντοκα γραμμάτια, άντλησε 4,062 δισ. ευρώ και πλήρωσε τις υποχρεώσεις του στην ΕΚΤ κανονικότατα στις 20 Αυγούστου.

Τα δανειακά βέβαια δεν ήρθαν από τις αγορές που έσπευσαν να καλύψουν τις ανάγκες χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας. Αυτές παραμένουν θεόκλειστες , όπως και θα παραμείνουν για άγνωστο ακόμα χρονικό διάστημα.

Κάθε φορά που το ελληνικό Δημόσιο τα βρίσκει ζόρικα, οι ελληνικές τράπεζες προσφεύγουν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή στον Emergency Liquidity Assistance της Τράπεζας της Ελλάδος, δανείζονται και όταν βγαίνει για δανεικά μέσω εντόκων γραμματίων το Δημόσιο, καλύπτουν τις εκδόσεις.

Το ίδιο έργο παίχτηκε και το Νοέμβριο, όταν στις 16 του μήνα το ελληνικό Δημόσιο έπρεπε να έχει εξασφαλίσει 6,5 δισ. ευρώ τα οποία προφανώς δεν είχε γιατί η δόση δεν είχε ακόμα έρθει και οι αγορές παραμένουν θεόκλειστες.

Γι’ αυτό και τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός Οικονομικών είχαν επισημάνει τον κίνδυνο ασφυξίας της ελληνικής οικονομίας αν δεν άνοιγε ο δρόμος για τη δόση με την ικανοποίηση των προαπαιτούμενων που είχαν θέσει οι διεθνείς πιστωτές της χώρας.

Στο μεταξύ οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονταν σε αδυναμία άντλησης των απαιτούμενων κεφαλαίων από την ΕΚΤ αν η ίδια η ΕΚΤ δεν έδινε το πράσινο φως. Και για το δώσει απαιτούσε και αυτή, ικανοποίηση των προαπαιτούμενων. Μέτρα, προϋπολογισμός , prior actions. Όλα έγιναν από την ελληνική πλευρά. Με καθυστέρηση αλλά έγιναν.

Έτσι , στο Eurogroup της 12ης Νοεμβρίου οι Ευρωπαίοι άναψαν το πράσινο φως όχι για τη δόση αλλά για την κάλυψη της επικείμενης έκδοσης εντόκων γραμματίων από τις ελληνικές τράπεζες.

Έτσι στις 16 Νοεμβρίου και πάλι πληρώθηκαν οι υποχρεώσεις της χώρας και στο μεταξύ είχε πια καλλιεργηθεί η προσδοκία ότι τα βάσανα τελειώνουν, το μαρτύριο της σταγόνας των ταμειακών διαθεσίμων φτάνει στο τέλος του και στο τέλος Νοεμβρίου, άντε αρχές Δεκεμβρίου όχι η δόση των 33,5 αλλά η σούπερ δόση των 44,7 δις ευρώ θα είχε φτάσει στην Αθήνα.

Όλοι γνωρίζουμε τη συνέχεια. Στο προχθεσινό Eurogroup η Ελλάδα έφτασε στο ποτήρι αλλά δεν κατάφερε να πιει νερό αν και η απόσταση που μας χωρίζει από τη λύση σύμφωνα με ορισμένες πηγές δεν είναι μεγαλύτερη από 5-6 δισ. ευρώ.

Οι ίδιες πηγές θεωρούν ότι όταν το διακύβευμα είναι τόσο μεγάλο, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από ένα συμβιβασμό Ε.Ε – ΔΝΤ όσον αφορά στη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους ο οποίος θα ανάψει το πράσινο φως για την εκταμίευση της δόσης.

Αυτό αναμένεται την προσεχή Δευτέρα σε νέα συνεδρίαση του Eurogroup και αφού προηγηθούν οι απαραίτητες πολιτικές ζυμώσεις σε επίπεδο κορυφής στη διάρκεια της Συνόδου Πέμπτης και Παρασκευής.

Το μαρτύριο του Δεκεμβρίου

Αν πάλι υπάρξουν νέες καθυστερήσεις, το μαρτύριο των ταμειακών διαθεσίμων θα επαναληφθεί το Δεκέμβριο.

Στη διάρκεια του επόμενου μήνα, το ελληνικό Δημόσιο μόνο για λήξεις εντόκων γραμματίων και ομολόγων καλείται να πληρώσει περίπου 7,5 δισ. ευρώ. Η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί.

Την 1η Δεκεμβρίου λήγει ένα ομόλογο αξίας περίπου 250 εκατ. ευρώ (σε pesos) , στις 21 Δεκεμβρίου έρχεται άλλο ένα 250άρι, στο ενδιάμεσο για τρίμηνα και εξάμηνα έντοκα γραμμάτια που λήγουν απαιτούνται 3,6 δισ. ευρώ, ενώ στις 11 Δεκεμβρίου λήγουν και τα έντοκα των 4 εβδομάδων που εκδόθηκαν στις 13 Νοεμβρίου .

Η σούμα βγάζει 7,5 δισ. ευρώ. Μάλλον η δόση αυτή τη φορά πρέπει να έρθει…